Descargar PDF Galego | Castellano| Português

DOG - Xunta de Galicia -

Diario Oficial de Galicia
DOG Núm. 248 Luns, 31 de decembro de 2018 Páx. 54786

III. Outras disposicións

Consellería de Cultura e Turismo

DECRETO 166/2018, do 27 de decembro, polo que se declara ben de interese cultural a paisaxe cultural da Ribeira Sacra.

A Convención sobre a protección do patrimonio mundial cultural e natural da Unesco, asinada en 1972 e aceptada por España o 4 de maio de 1982, ten por obxecto a protección, conservación e transmisión do patrimonio cultural, composto por monumentos, sitios e lugares, entendidos como obras da humanidade ou a obra conxunta da humanidade e a natureza.

A lexislación estatal (Lei 16/1985, do 26 de xuño, do patrimonio histórico español, en diante LPHE) e a primeira lei autonómica (Lei 8/1995, do 30 de outubro, do patrimonio cultural de Galicia), que desenvolveron os seus principios con posterioridade, introduciron a figura do territorio histórico como unha figura de compoñente territorial, sen ter entrada, nese momento, o concepto da paisaxe cultural.

Para a aplicación práctica das medidas de protección e difusión da Convención, o Comité do Patrimonio Mundial da Unesco aprobou unhas instrucións prácticas para aplicar a Convención do patrimonio mundial. Estas instrucións evolucionan ao longo dos anos, pero especialmente no ano 1994, dentro do marco dunha estratexia e estudos complementarios para acadar unha Lista do patrimonio mundial que resultase máis equilibrada e representativa. Neste momento créase a figura ou categoría da paisaxe cultural como a múltiple variedade de manifestacións da interacción da humanidade coa súa contorna natural, e que pode clasificarse en paisaxes concibidas ou creadas intencionalmente, paisaxes que evolucionaron organicamente (sexan estas fósiles ou vivas) e paisaxes asociativas.

Así, a paisaxe cultural viva, organicamente desenvolvida, é a que preserva unha función social activa na sociedade contemporánea, moi ligada ao modo de vida tradicional, e en que continúa o proceso evolutivo. Ao mesmo tempo, presenta unha evidencia material manifesta da súa evolución ao longo do tempo. A Ribeira Sacra evolucionou nos últimos tempos na confirmación da súa identidade. Como unidade de paisaxe e características xeolóxicas e morfolóxicas, existen claras evidencias da súa identidade diferenciada, sustentadas nunhas mostras do patrimonio cultural que resultan tamén destacables tanto polo seu marco cronolóxico como pola densidade e condicións propias de desenvolvemento.

En relación coa presenza de lugares destinados ao culto relixioso, que na súa maioría tiñan antecedente nunha vida monástica en comunidade e que eran así mesmo o resultado dunha ocupación previa xa en época moi antiga de eremitas e de vidas cenobíticas primitivas, e as pegadas desta interpretación do territorio como un lugar sacro, no cal cada recanto toma un nome e é o contido dunha manifestación animada, confróntase o vigor e o sacrificio da construción dun terreo de cultivo en peadas ribeiras, e unha serie de construcións específicas derivadas destas condicións, dos materiais, da presenza dos cursos de auga e da natureza dos materiais do agro sostido ao longo dos séculos como complemento ou forma de vida de comunidades que, perante os permanentes cambios, mantiveron o seu contacto coa terra, da que ás veces, como nos procesos de asolagamento do último século para producir enerxía eléctrica, foron expulsados de forma traumática.

Porén, a Ribeira Sacra segue a evolucionar organicamente, adaptándose ás circunstancias e aos cambios que se producen, tanto ao seu redor como nas súas terras, identificando a existencia de múltiples valores singulares, tanto o sacro como a construción da paisaxe, que teñen fundamentos para seren recoñecidos.

Ao redor de 1990 realizáronse os primeiros traballos para a xestión, por medio da identificación e valoración do patrimonio cultural, conxunta da Ribeira Sacra, a través dun estudo piloto promovido pola Dirección Xeral de Patrimonio Cultural. No ano 1996 incluíuse a candidatura da Ribeira Sacra de Lugo e Ourense como un ben da Lista indicativa española do patrimonio cultural e natural, ben que esta candidatura non perfilara a súa categoría como paisaxe cultural senón máis ben como o conxunto de obras románicas presentes nas igrexas e mosteiros da zona. No ano 2004 a Xunta de Galicia promoveu unha importante publicación denominada Ribeira Sacra. Esencia de espiritualidade de Galicia, na cal se recollía a obra de reputados autores e especialistas que desenvolvían temas concretos do patrimonio cultural deste ámbito e que confirman o seu valor sobranceiro, tanto en aspectos concretos como en conxunto.

No ano 2007 España ratifica o Convenio europeo da paisaxe, que fora asinado no ano 2000. Este fito corroborou a importancia do recoñecemento do concepto da paisaxe como unha creación e unha interpretación humana, e da súa importancia no benestar das persoas e da sociedade en xeral, e que todos deben implicarse na súa protección e xestión.

Foi a partir do ano 2013 en que se recupera o pulo pola identificación e recoñecemento do valor cultural da Ribeira Sacra no seu conxunto, ben que os primeiros esforzos foron dirixidos cara á documentación dos monumentos e dos bens materiais máis tradicionais, enseguida se toma conciencia de que o valor excepcional deste ámbito reside precisamente na confluencia de moitos outros valores, especialmente aqueles residentes nas comunidades que seguen a habitar o territorio, que sufriron igual que o propio terreo grandes transformacións e grandes esforzos.

No marco desta nova identidade patrimonial, a paisaxe, e coa toma de conciencia da obriga legal do seu recoñecemento e protección, a Lei 5/2016, do patrimonio cultural de Galicia (en diante, LPCG), incorpora entre as categorías do patrimonio cultural a paisaxe cultural.

A paisaxe cultural no artigo 10.1.h) LPCG é o «lugar identificable por un conxunto de calidades culturais materiais e inmateriais singulares, obras combinadas da natureza e o ser humano, que é o resultado do proceso da interacción e interpretación que unha comunidade fai do medio natural que o sustenta e que constitúe o soporte material da súa identidade».

A perspectiva da valoración do patrimonio cultural da Ribeira non fica só no excepcional e profuso do seu románico, nin nas primeiras e pioneiras mostras da vida eremítica en occidente, nin no abondoso do seu patrimonio antropolóxico custodiado e mantido con vida polas propias comunidades, nin na impresionante xeografía conformada pola oroxenia antiga e os estritos vales fluviais nin nas tamén pioneiras e ousadas mostras de enxeñaría. O seu valor excepcional amósase no mantemento de todas esas mostras no territorio, na conservación e uso que delas fan as comunidades locais e a vontade firme de que sexan recoñecidas e mantidas no tempo.

Para a proposta de delimitación da paisaxe cultural da Ribeira Sacra como ben de interese cultural comezouse o traballo sobre o resultado principal de catro procesos: o estudo piloto da Ribeira Sacra promovido pola Dirección Xeral de Patrimonio Cultural nos primeiros anos 90; os traballos realizados para a publicación en 2004 do libro Ribeira Sacra. Esencia de espiritualidade en Galicia; o conxunto de traballos e estudos previos do patrimonio arquitectónico, da análise territorial e paisaxística, do patrimonio industrial, da situación socioeconómica e outros promovidos polas deputacións provinciais de Lugo e de Ourense desde 2014 e levados a cabo por un grupo de profesores universitarios coordinados pola oficina do Valedor do Pobo de Galicia, é tamén de relevancia para a contextualización e identificación do ámbito territorial, a determinación das grandes áreas e comarcas paisaxísticas que entre 2012 e 2015 promovidas polo Instituto de Estudos do Territorio (IET) da Xunta de Galicia.

Sobre o conxunto desta información, e coa perspectiva da identificación dunha delimitación de paisaxe cultural que permitise recoñecer todos os aspectos relevantes dunha zona de estudo máis ampla, así como integrar un réxime de protección específico de aplicación directa que non dificultase a normal actividade agrícola e gandeira na zona, a Dirección Xeral de Patrimonio Cultural promoveu uns novos traballos de síntese.

Estes traballos para a delimitación do ben de interese cultural ademais serían o sustento para identificar as singularidades que o territorio amosa como paisaxe cultural evolutiva e viva que o permitiran distinguir doutras paisaxes do noso contexto cultural e xeográfico. A información e a documentación avanza a existencia dun complexo agrario antigo que evolucionou repetidamente para adaptarse a cambios estruturais e sociais de grande importancia e escala territorial, con mostras singulares e excepcionais especialmente ligadas á espiritualidade na concepción do territorio e nas relacións das persoas con el.

Con estes fundamentos, incoouse un procedemento que resulta innovador e incomparable con calquera outro que se teña realizado con antelación tanto en Galicia como no resto do Estado, que pretende o recoñecemento do máximo valemento cultural para unha extensión duns 180 km2 cun réxime de protección específico.

Este réxime proposto fundaméntase na necesidade de combinar a protección integral daquelas manifestacións relevantes do patrimonio cultural construído con medidas de salvagarda das manifestacións máis relevantes do patrimonio cultural inmaterial, e a conservación e mantemento das características dunha paisaxe construída que ten unha funcionalidade que se quere conservar, promover e difundir, incidindo nos seus aspectos xerais ou territoriais de forma compatible cunha economía baseada nunha actividade agrogandeira e de recursos culturais e turísticos complementarios sustentables.

A directora xeral do Patrimonio Cultural resolveu o 21.12.2017 incoar o procedemento para declarar ben de interese cultural a paisaxe cultural da Ribeira Sacra, o que foi publicado no DOG do 29 de decembro de 2017, e abriuse un período de información pública de 3 meses. Así mesmo, a resolución foi publicada no BOE do 8 de febreiro de 2018, polo que o período de información pública foi estendido ata o 8.5.2018. Polo tanto, o período de consulta e información do expediente e o prazo para presentar alegacións estivo aberto 4 meses e dez días.

Dada a complexidade, a novidade, o alcance e a dimensión desta proposta de delimitación e de elementos relacionados estableceuse un período de información pública estendida, que supuxo un aumento considerable sobre o mes previsto no artigo 17.2 da LPCG.

Durante este período realizáronse diversas xuntanzas temáticas e abertas para informar e recoller información sobre o proceso. Celebráronse xuntanzas con todos os concellos da área xeral de estudo (22 concellos), as deputacións provinciais de Lugo e Ourense, a Confederación Hidrográfica do Miño-Sil, o Consorcio de Turismo da Ribeira Sacra, a Denominación de Orixe da Ribeira Sacra, a Dirección Xeral de Patrimonio Natural, o Instituto de Estudos do Territorio, a Dirección Xeral de Ordenación Forestal, a Dirección Xeral de Gandaría, Agricultura e Industrias Alimentarias e responsables do desenvolvemento da figura de protección como Reserva da Biosfera. Tamén se celebraron xuntanzas con axentes económicos e culturais da zona, en especial asociacións de protección e difusión do patrimonio e responsables de empresas do sector turístico e hostalaría.

O proceso supuxo a presentación dun total de 30 documentos, dos que 29 eran alegacións de maior ou menor entidade e un deles achegaba información que se consideraba que podería ser de interese para o procedemento.

Entre o conxunto de 29 alegacións, 6 tiñan como conclusión a necesidade de reiniciar o expediente para formular un novo proceso de definición e de participación. Estas alegacións foron desestimadas por non corresponder coa realidade nin coa definición legal do procedemento nin cos trámites seguidos.

Por outra banda, 11 das alegacións fan referencia aos estándares para a protección e usos das adegas de garda. A súa solicitude diríxese a confeccionar uns parámetros para o réxime definitivo que se axusten mellor as condicións de construción e uso axeitadas á realidade das persoas que as traballan na actualidade e que permitan a súa adaptación aos condicionantes legais e de confort.

Considérase xustificado favorecer o uso por parte das comunidades destas edificacións de carácter tradicional coas garantías para a súa integración ambiental. Así mesmo, procúrase incorporar un réxime e directrices de carácter xeral para aquelas intervencións novas, de modificación ou ampliación de instalación de maior tamaño e carácter máis industrializado para a explotación agrogandeira.

Moitas do resto das alegacións tiñan por obxecto definir unha lista complementaria de bens que ampliase o total de inmobles recollidos coma ben de interese cultural na declaración definitiva. No referido á incorporación de novos bens, todas as achegas se consideraron de interese para o expediente, pero debe tomarse en conta que a inclusión como bens de interese cultural non exclúe o resto de bens clasificados da súa participación na creación da paisaxe cultural. Principalmente fíxose notar a ausencia de templos relixiosos e dalgunha construción defensiva e arqueolóxica ou do patrimonio industrial.

A conclusión referida á inclusión de novos bens no expediente é favorable. O expediente de declaración como paisaxe cultural da Ribeira Sacra pode expresar o seu valor con mellor precisión incluíndo a lista de todos os bens que colaboran a crear un rico panorama no referido ás diferentes tipoloxías do patrimonio cultural construído. A recollida dunha lista limitada de bens como ben de interese cultural puido levar ao equívoco de que só se puña o foco sobre eses elementos. Non era este o obxectivo da resolución de incoación, senón seleccionar de entre a multitude de bens con valor cultural clasificado existentes na área de estudo (2.724 segundo o último cómputo revisado) os que puidesen resultar máis representativos de cada período histórico relevante e que permitisen amosar con claridade, e identificar en cada un deles, as bases desa paisaxe cultural organicamente evolucionada e viva.

Polo tanto, co obxecto de mellorar a xustificación da declaración, incorpóranse ás listas os bens que no ámbito da área de estudo xa dispoñen na actualidade da condición de ben de interese cultural, e que na súa maior parte está constituída polas construcións ou lugares que ocuparon as fortificacións e torres medievais.

Tamén se incluirán o lugar do antigo núcleo de Portomarín e os restos das súas pontes, pesqueiras, caneiros e demais construcións, agora asolagados baixo o Miño, porque se considera que, da mesma forma que o seu templo de San Nicolao, como os de Santo Estevo de Chouzán e San Xoán da Cova en Carballedo, son exemplos dos efectos do traslado das poboacións locais e da potencialidade como recurso para a interpretación da paisaxe e como fito identitario das comunidades que permanecen ligadas ao seu territorio.

Así mesmo, incluiranse as listas completas dos bens clasificados no ámbito da paisaxe cultural (zonas declaradas de interese cultural e de amortecemento) e do patrimonio cultural de carácter sacro ou relixioso de toda a área de estudo constituída polos 22 concellos da Ribeira Sacra.

Con esta inclusión dáse resposta ao recoñecemento que os participantes no período de información pública solicitaron e amplíase a perspectiva da valoración cultural, ademais de ofrecer unhas referencias máis precisas para a futura xestión do territorio.

Respecto ao recoñecemento adicional para outros bens do patrimonio cultural, en especial o referido aos exemplos da arquitectura románica nas múltiples igrexas localizadas no ámbito, como para algún dos poboados industriais ou para os exemplos de arte sacra que atesoura o museo de Santa Clara de Monforte, cómpre indicar que se avanzaron argumentos que permiten valorar o inicio dos seus propios expedientes de declaración. Esta circunstancia non impide que se siga coa tramitación da declaración da paisaxe cultural da Ribeira Sacra e poidan realizarse as actuacións administrativas necesarias tanto para a documentación precisa como as comunicacións e notificacións aos respectivos interesados nos devanditos procedementos.

Outras alegacións fan mención ao ámbito de delimitación, que en xeral consideran fundamentado en exceso en criterios de carácter xeográfico e que non recollen toda a extensión que podería ser merecente de ser protexida. Neste sentido non se consideran as alegacións posto que se acredita no expediente que a maior singularidade que debe ser sometida a un especial réxime de protección é aquela en que se combinan tanto os aspectos xeográficos, os exemplos sobranceiros do patrimonio cultural e a estrutura de organización das comunidades, cunha continuidade e uns criterios de identificación obxectivos. Todos eles foron expostos na resolución de incoación do procedemento de declaración. Cómpre indicar neste senso que as propias instrucións en materia de patrimonio mundial establecen que a extensión dunha paisaxe cultural que se propón inscribir «está delimitada pola súa funcionalidade e intelixibilidade. En todo caso, o exemplo elixido debe ser substancialmente abondo como para representar a totalidade da paisaxe cultural que ilustra».

A delimitación, polo tanto, non ten por obxecto limitar ou diferenciar os límites culturais da Ribeira Sacra, que resulta obvio e patente que son máis amplos, senón que a delimitación debe definir un ámbito homoxéneo elixido entre todo o da paisaxe en que se representen os valores de forma substancial e que poidan supoñer un ámbito manexable de funcionalidade e xestión. Por tal motivo existen as referencias aos límites xeográficos, ás propias infraestruturas hidráulicas e a unha limitación estrita para a aplicación dun réxime de protección aló onde se atopan os elementos máis sensibles e máis relevantes.

Toda a área de estudo é Ribeira Sacra, tanto a área de amortecemento como o resto de parroquias da bocarribeira e das abas das montañas, as terras de Caldelas, Trives e Lemos. Pero a declaración dunha paisaxe cultural non é só o recoñecemento dun valor cultural senón a identificación de ámbitos coherentes nos cales serán de aplicación medidas de protección e conservación orientadas cara a unha xestión responsable e sustentable.

Esta delimitación non cualifica en exclusiva a pertenza á Ribeira Sacra senón que representa unha zonificación para a súa protección e réxime de conservación. No ámbito delimitado quedan representados todos os elementos característicos da pluralidade e variedade de valores e intereses culturais cunha continuidade e criterios de delimitación homoxéneos. Por tal motivo, agás pequenas modificacións de carácter moi puntual, non se varía a delimitación da incoación.

No referido ao réxime de protección e á vista do contido das alegacións, procúrase unha maior claridade na exposición e sistemática de recollida. A incoación do procedemento tiña a dificultade de ter que avanzar tanto a proposta de réxime de protección como o réxime provisional que debería rexer mentres o proceso se desenvolvese, ben que apenas 30 expedientes foron tramitados durante o período de incoación e non todos eles estaban afectados pola suspensión de licenzas.

O réxime no ámbito ben de interese cultural e na zona de amortecemento, no referido ás condicións de implantación territorial, mantén o seu contido esencialmente xa que responde ás previsións da lexislación vixente tanto en materia de solo e ordenación do territorio como na propia da protección do patrimonio cultural. Serán os futuros plans de xestión con carácter xeral ou os documentos de ordenación do territorio ou planeamento urbanístico que se prevén nos artigos 59 e 60 LPCG os que poidan introducir aspectos máis concretos e específicos que superan a esta disposición. A declaración de ben de interese cultural non pode avanzar nin pode prescribir máis que directrices de carácter xeral e aplicación directa, posto que o seu detalle só poder ser proposto coa precisión necesaria a través dos documentos que planifican o territorio. Son estes documentos, como está previsto na LPCG, os que conterán a caracterización da estrutura territorial e os criterios para mantela, o catálogo exhaustivo de todos os bens que o conforman e as directrices xerais para a protección do patrimonio cultural.

Esta declaración establece as consideracións específicas e relevantes de aplicación xeral e directa sobre os aspectos máis sinalables do ámbito que se delimita, e que teñen que ver coa necesaria continuidade do uso agrogandeiro de forma compatible cos valores culturais da paisaxe e os elementos do patrimonio cultural.

Só a través da análise e planificación específica e segundo os procedementos e garantías legais vixentes será viable establecer prohibicións ou limitacións non previstas na lexislación con todas as garantías para a súa valoración e eficacia.

Como resultado do procedemento e á vista das diferentes achegas tanto da información pública como da participación, a Dirección Xeral de Patrimonio Cultural ampliou a realización de estudos sobre cuestións particulares que se evidenciaron da máxima relevancia para completar o sentido e a amplitude da valoración cultural do territorio. En concreto, considerouse preciso ampliar a información dispoñible tanto no referido ao patrimonio cultural fluvial, unha das cuestións recorrentes nalgunha das alegacións, como das diversas manifestacións do patrimonio etnolóxico e antropolóxico. Tamén se ampliou a información científica referida tanto á construción material das terrazas e a súa antigüidade; ás construcións e vida eremítica e cenobítica nos períodos tardoantigo e altomedieval como posible orixe da construción da devandita paisaxe aterrazada; á influencia no territorio e no exterior dos Condes de Lemos ou á impronta na estrutura do territorio da xestión económica e social derivada da cultura dos pazos e a súa formalización específica na Ribeira Sacra.

Tamén se realizou unha análise particular da toponimia e microtoponimia da Ribeira Sacra como fonte de información e recollida dun valor cultural excepcional, ampliouse a información relativa a recursos turísticos e culturais e as súas actividades, así como información relativa ás diferentes figuras de protección sectorial con efectos no ámbito, todo iso para incorporar e avaliar nos futuros plans de xestión da Ribeira Sacra coa base dunha información actualizada e extensiva a todos os sectores. Considérase que deste xeito se amplía o sentido do valor cultural e a súa complexidade.

Así mesmo, como establece o artigo 18.2 da Lei 5/2016, do 4 de maio, do patrimonio cultural de Galicia, solicitouse o informe de varios dos órganos consultivos previstos no seu artigo 7.

O 17.10.2018 a Real Academia de Belas Artes de Galicia emite un informe favorable á declaración polo recoñecemento do valor cultural sobranceiro da Ribeira Sacra como paisaxe cultural de Galicia, incidindo nos aspectos relativos ao recoñecemento á responsabilidade das comunidades locais e á necesidade de recoller un réxime específico que non supoña para elas unhas dificultade adicional que resulte contraproducente como medida de fomento dos seus valores.

O 5.12.2018 recíbese o informe do Consello da Cultura de Galicia, que tamén conclúe que debe aprobarse o procedemento para declarar ben de interese cultural a Ribeira Sacra na categoría de paisaxe cultural.

Este informe establece na súa análise do procedemento e do contido do expediente incoado unhas recomendacións, tanto para os efectos da conceptualización da paisaxe como para a súa futura xestión. Tamén inclúe unha serie de aspectos de interese de cara ao proxecto de candidatura da Ribeira Sacra como ben da Lista do patrimonio mundial da Unesco. En especial, destácanse como de maior relevancia os seguintes aspectos:

– Necesidade de elaborar un plan de dinamización socioeconómica da Ribeira Sacra, fundamentado na recuperación económica e demográfica.

– A xestión unitaria baixo o concepto de parroquia.

– Ampliar o ámbito da delimitación ás zonas próximas para incluílas tamén no plan de dinamización.

Como se indicou nas epígrafes anteriores, o establecemento dun réxime de protección específico non é limitativo nin incompatible coa extensión das medidas de dinamización, tal e como as denomina o Consello da Cultura, a un ámbito máis extenso. Xa se reiterou repetidamente que o obxecto do recoñecemento é fornecer das ferramentas administrativas axeitadas para a protección das manifestacións culturais máis singulares de forma compatible cos modos de vida tradicionais e o seu normal desenvolvemento.

Non ten sentido nin é unha medida proporcionada para a xestión do territorio aplicar unhas medidas previstas para a protección de ámbitos concretos (terrazas muradas, zonas arqueolóxicas, monumentos e conxuntos) a outras localizacións que, estando intimamente ligadas polas comunidades, non responden ás mesmas características nin de implantación xeográfica nin de características formais ou materiais.

A parroquia, así se pretende recoller na descrición da paisaxe cultural, é unha entidade organizativa real non regulada. É en si mesmo un atributo excepcional en que as comunidades de Galicia se recoñecen e organizan en todos os sentidos.

Por tal motivo as medidas de dinamización de carácter económico e demográfico non poden limitarse ás parroquias cun réxime específico derivado do valor singular dos elementos, senón a todos os termos municipais da área de estudo en función dos criterios de priorización que resulten apropiados.

Tamén se fai referencia no informe á ponderación da valoración dos efectos dos encoros sobre a paisaxe. Recoñecendo os argumentos empregados no informe, así como en varias das alegacións do procedemento de información pública, matizouse o relato descritivo para incluír aspectos da súa instalación e efectos derivados, sen desdeñar tampouco a importancia que como recurso estratéxico nunha economía sustentable e ambientalmente responsable supón a enerxía hidroeléctrica para o propio territorio.

Como conclusión, á vista do contido dos propios informes realizados, da información dos órganos consultivos e dos interesados e da reflexión que se produce da comprensión de todo o proceso, de cara ao futuro do coñecemento da Ribeira Sacra, considérase que serán precisas, ademais do xa sinalado no referido á ordenación do territorio e a determinadas declaracións específicas, medidas específicas de dinamización económica e demográfica non só da paisaxe cultural declarada, senón do conxunto de comunidades que conforman a Ribeira Sacra, entendida esta como a totalidade dos concellos que a conforman.

É obvio que un proxecto de tal dimensión é un proxecto de carácter integral que debe comprometer todas as institucións e non só as locais ou autonómica, senón mesmo as de carácter nacional e internacional xa que as medidas que se apliquen e poidan ter éxito serían extensibles a moitos lugares que, especialmente en toda a Europa agrícola, están nunha perigosa tendencia ao abandono.

Ademais, serán precisos algúns traballos adicionais conducentes á recollida sistemática da información do territorio en sistemas de información xeográfica, especialmente orientada á colaboración co tecido agrogandeiro e recuperación dos terreos históricos en desuso; inventario das mostras de arquitectura tradicional e do patrimonio cultural inmaterial, de forma sistemática e xeolocalizada, e traballos arqueolóxicos de prospección específica orientados ao contraste das mostras da vida eremítica e os primeiros cenobios.

Avaliarase a posibilidade de que toda a información poida ser incorporada aos medios dixitais corporativos de información institucional para que poida servir de axuda e ferramenta tanto para os axentes que operan no territorio como para os interesados en xeral, e para o desenvolvemento das axeitadas ferramentas da xestión da protección.

Á vista das consideracións ditas, e despois de rematar a instrución do expediente administrativo, segundo a proposta do conselleiro de Cultura e Turismo e logo da deliberación do Consello da Xunta de Galicia na súa reunión do vinte e sete de decembro de dous mil dezaoito,

DISPOÑO:

Primeiro. Declarar ben de interese cultural a Ribeira Sacra coa categoría de paisaxe cultural, segundo a descrición xeral recollida no anexo IV e os criterios de delimitación e planimetría que xuntan ao expediente e que se expoñen no anexo VII.

Segundo. Incluír como bens de interese cultural integrantes da paisaxe cultural da Ribeira Sacra a relación de mobles, inmobles e manifestacións do patrimonio cultural inmaterial que se recollen no anexo I deste decreto, tanto no ámbito da delimitación do ben de interese cultural e a súa zona de amortecemento, como no resto dos termos municipais que conforman o territorio da Ribeira Sacra, sen prexuízo de que poidan ser relacionados outros bens mobles e inmobles e manifestacións do patrimonio cultural inmaterial, á medida que se documente e xustifique a súa relación, segundo os trámites administrativos que correspondan.

Terceiro. Incluír como bens catalogados integrantes da paisaxe cultural da Ribeira Sacra, tanto no ámbito delimitado ben de interese cultural como na súa zona de amortecemento, a relación de bens inmobles que se recollen no anexo II deste decreto, sen prexuízo de que, en procedementos futuros, poidan ser clasificados outros bens a través de procedementos específicos ou conxuntos, ou a través do desenvolvemento dos catálogos dos instrumentos urbanísticos ou de ordenación do territorio que poidan aprobarse.

Cuarto. Incorporar a relación de bens inmobles de carácter sacro e relixioso clasificados da totalidade do territorio dos termos municipais que conforman a Ribeira Sacra recollidos no anexo III, pola súa especial vinculación aos valores culturais específicos da paisaxe cultural, sen prexuízo de que, en procedementos futuros, poidan ser relacionados outros bens adicionais, na medida en que se documente e xustifique a súa relación, ou modificada a súa clasificación segundo os trámites administrativos que correspondan.

Quinto. Aplicar o réxime de protección xeral establecido no anexo V para os bens declarados de interese cultural e os bens catalogados, os seus contornos de protección e a zona de amortecemento da paisaxe cultural, coas excepcións e interpretacións recollidas na Instrución do 8 de novembro de 2017 relativa ao trámite de autorizacións en materia de patrimonio cultural nos bens inmobles catalogados e declarados de interese cultural, os seus contornos de protección e as zonas de amortecemento.

Sexto. Aplicar o réxime de protección específico recollido no anexo VI no ámbito da paisaxe cultural delimitada, sen prexuízo do definido no punto anterior para os bens clasificados e o seu contorno de protección.

Sétimo. Publicar este decreto no Diario Oficial de Galicia e no Boletín Oficial del Estado.

Oitavo. Recoller na web da Consellería de Cultura e Turismo, www.cultura.gal, a información relativa ao réxime de protección e a planimetría de detalle da delimitación da paisaxe cultural no prazo de tres meses desde a súa entrada en vigor.

Noveno. Notificar este decreto ás persoas interesadas e aos concellos de Carballedo, Castro Caldelas, Chantada, Esgos, Montederramo, Nogueira de Ramuín, Pantón, Parada de Sil, Paradela, Monforte de Lemos, A Peroxa, A Pobra do Brollón, A Pobra de Trives, Portomarín, Quiroga, Ribas de Sil, San Xoán de Río, O Saviñao, Sober, Taboada, A Teixeira e Xunqueira de Espadanedo, nas condicións establecidas no artigo 21.1 da Lei 5/2016, do 4 de maio, do patrimonio cultural de Galicia, así como aos propietarios dos bens mobles e as comunidades recoñecidas como portadoras das manifestacións do patrimonio cultural inmaterial.

Disposición derradeira

Este decreto producirá efectos desde o día seguinte ao da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, vinte e sete de decembro de dous mil dezaoito

Alberto Núñez Feijóo
Presidente

Román Rodríguez González
Conselleiro de Cultura e Turismo

ANEXO I

Bens de interese cultural no ámbito da Ribeira Sacra

Este anexo recolle a relación de mobles, inmobles e manifestacións do patrimonio cultural inmaterial especificamente declarados no ámbito da paisaxe cultural (delimitación do ben de interese cultural e a súa zona de amortecemento, identificados co código PC), como na totalidade do territorio dos concellos que conforman a Ribeira Sacra. Así mesmo, recóllese a figura pola que se determina o seu contorno de protección, indicando os que son delimitados por medio deste decreto coa referencia Decreto RS.

Esta relación non recolle os bens inmobles que, con carácter xenérico, poden ter a consideración de ben de interese cultural, en canto a información dispoñible sobre eles confirme ou non as condicións e criterios para acreditar o devandito recoñecemento segundo establece a vixente Lei 5/2016, do 4 de maio, do patrimonio cultural de Galicia (LPCG).

A lista que compón este anexo e os anexos II e III que o complementan non teñen un carácter pechado, e recoñecerase a pertenza ou relación á conformación dos valores culturais da Ribeira Sacra a outros bens mobles, inmobles e manifestacións do patrimonio cultural inmaterial na medida en que se desenvolva o seu estudo particularizado segundo os trámites administrativos que correspondan.

No referido aos bens inmobles, a consideración como ben de interese cultural alcanzará todas as súas partes integrantes e elementos pertencentes, polo que serán parte do ben declarado ben de interese cultural as dependencias ou edificacións anexas que teñan relación cos seus valores culturais, en especial as igrexas e capelas, as edificacións residenciais, as construcións auxiliares de carácter significativo ou funcional e os muros de peche dos predios inmediatos.

Esta circunstancia non implica que, por medio das ferramentas legais previstas, en concreto os plans directores ou proxectos xerais ou específicos de conservación ou restauración, non deba facerse un exercicio crítico sobre a materialidade e razón de cada un deles e, no caso de que así se conclúa, determinar a súa intervención e mesmo eliminación no caso de resultar incompatibles coa súa conservación ou a protección do seu valor cultural.

ANEXO I.1

BIC INMOBLES

RBIC

Denominación

Categoría

Concello

X

Y

Contorno

PC

BIC.000.013

Mosteiro de Santo Estevo de Ribas de Sil

Monumento

Nogueira de Ramuín

608.149

4.696.949

Decreto RS

PC

BIC.000.016

Mosteiro de San Pedro de Rocas

Monumento

Esgos

605.987

4.688.555

Decreto 49/1999

BIC.000.032

Igrexa de San Nicolao de Portomarín

Monumento

Portomarín

613.193

4.740.399

Decreto RS

BIC.000.034

Igrexa e reitoral de San Paio de Diomondi

Monumento

O Saviñao

605.660

4.716.577

Decreto RS

PC

BIC.000.035

Igrexa de Santo Estevo de Ribas de Miño

Monumento

O Saviñao

606.052

4.719.188

Decreto 262/2008

PC

BIC.000.043

Ponte Bibei

Monumento

Quiroga-A Pobra de Trives

647.096

4.688.380

Decreto RS

BIC.000.070

Núcleo antigo de Portomarín (asolagado)

Zona

arqueolóxica

Portomarín

613.475

4.739.786

38 LPCG

BIC.000.081

Igrexa de San Xoán da Cova

Monumento

Carballedo

605.999

4.705.061

Decreto RS

PC

BIC.000.082

Igrexa de Santa María de Pesqueiras

Monumento

Chantada

604.228

4.720.566

Decreto 277/1995

PC

BIC.000.083

Igrexa de Santo Estevo de Chouzán

Monumento

Carballedo

604.790

4.708.073

Decreto 273/1995

PC

BIC.000.086

Mosteiro de Santa María de Montederramo

Monumento

Montederramo

623.536

4.681.326

Decreto RS

BIC.000.102

Igrexa de San Miguel de Eiré

Monumento

Pantón

611.069

4.708.207

Decreto RS

BIC.000.122

Conxunto histórico de Monforte de Lemos

Conxunto

histórico

Monforte de Lemos

622.151

4.708.813

Decreto 187/2005

BIC.000.325

Igrexa de San Pedro de Bembibre

Monumento

Taboada

602.113

4.731.149

Decreto RS

BIC.000.328

Mosteiro de Santa María de Ferreira de Pantón

Monumento

Pantón

613.380

4.707.168

Decreto RS

BIC.000.329

Igrexa de Santo Estevo de Atán

Monumento

Pantón

606.554

4.706.164

Decreto 232/2004

PC

BIC.000.343

Igrexa de San Fiz de Cangas

Monumento

Pantón

611.680

4.704.693

Decreto RS

BIC.000.351

Mosteiro de Xunqueira de Espadanedo

Monumento

Xunqueira de Espadanedo

612.978

4.686.018

Decreto 28/1998

BIC.000.362

Igrexa de San Facundo de Ribas de Miño

Monumento

Paradela

612.330

4.736.647

Decreto 278/1995

BIC.000.449

Lugar da torre de San Román de Campos

Xacemento arqueolóxico

Carballedo

602.101

4.702.404

38 LPCG

PC

BIC.000.450

Torre da Grixoá

Monumento

Carballedo

604.799

4.707.090

38 LPCG

PC

BIC.000.461

Lugar da torre do Pacio de Líncora

Xacemento arqueolóxico

Chantada

603.256

4.721.911

38 LPCG

PC

BIC.000.462

Torre de Arcos

Monumento

Chantada

596.613

4.722.620

38 LPCG

BIC.000.463

Lugar da torre de Vilar de Eiriz

Xacemento arqueolóxico

Chantada

595.849

4.717.468

38 LPCG

BIC.000.464

Lugar da fortaleza de Pereira

Xacemento arqueolóxico

Chantada

598.915

4.714.225

38 LPCG

BIC.000.465

Lugar da torre de Vilaúxe

Xacemento arqueolóxico

Chantada

602.481

4.713.865

38 LPCG

PC

BIC.000.480

Fortaleza de Monforte de Lemos

Monumento

Monforte de Lemos

622.195

4.708.941

Decreto 187/2005

BIC.000.481

Casa forte de San Salvador de Moreda

Monumento

Monforte de Lemos

614.873

4.711.003

38 LPCG

BIC.000.493

Casa forte da Bastida

Monumento

Pantón

618.053

4.705.659

38 LPCG

BIC.000.494

Castelo de Ferreira ou de Maside

Monumento

Pantón

613.662

4.706.460

38 LPCG

BIC.000.496

Castelo de Torrenovaes ou de Sequeiros

Monumento

Quiroga

644.042

4.702.298

20

NSP 1995

BIC.000.502

Torre da Candaira

Monumento

O Saviñao

607.326

4.720.831

38 LPCG

PC

BIC.000.503

Casa forte de Moreda en Vilaescura

Monumento

Sober

614.786

4.703.258

126

PXOM 2009

BIC.000.504

Casa forte de Santa Mariña de Moreda

Monumento

Taboada

599.868

4.729.363

72

NSP 1994

BIC.000.515

Fortaleza de Castro Caldelas

Monumento

Castro Caldelas

630.424

4.692.748

PEPRI 1995

PC

BIC.000.521

Castelo da Peroxa

Monumento

A Peroxa

599.766

4.698.696

54

PXOM 1999

BIC.000.522

Lugar da fortaleza de Fontearcada

Xacemento arqueolóxico

A Peroxa

599.049

4.699.202

56

PXOM 1999

BIC.000.523

Casa forte de Cinconogueiras

Monumento

A Peroxa

597.880

4.700.292

27

PXOM 1999

BIC.000.562

Conxunto histórico de Castro Caldelas

Conxunto histórico

Castro Caldelas

630.445

4.692.659

Decreto 30/1998

PC

BIC.000.582

Mosteiro de Santa Cristina de Ribas de Sil

Monumento

Parada de Sil

616.183

4.694.704

Decreto 78/2009

PC

BIC.000.698

Adegas de Vilachá

Lugar de valor

etnolóxico

A Pobra do Brollón

632.476

4.703.353

Decreto RS

PC

BIC.000.699

Penalonga ou Cidadela de Santa María

Xacemento arqueolóxico

A Pobra de Trives

645.878

4.690.670

Decreto RS

BIC.000.700

Igrexa de Santa María de Temes

Monumento

Carballedo

602.395

4.701.930

Decreto RS

PC

BIC.000.701

Capela da Pena ou do Poboado dos Peares

Monumento

Carballedo

604.768

4.701.994

Decreto RS

PC

BIC.000.702

Mosteiro de San Paio de Abeleda

Monumento

Castro Caldelas

627.693

4.694.184

Decreto RS

PC

BIC.000.703

Igrexa de Santa María de Nogueira de Miño

Monumento

Chantada

605.571

4.712.349

Decreto RS

PC

BIC.000.704

Edificio de oficinas do encoro de Belesar

Monumento

Chantada

605.490

4.720.194

Decreto RS

PC

BIC.000.705

Mosteiro de San Salvador de Asma

Monumento

Chantada

601.459

4.717.310

Decreto RS

BIC.000.706

Pazo de Tor

Monumento

Monforte de Lemos

617.547

4.713.915

Decreto RS

BIC.000.707

Santuario da virxe de Guadalupe

Monumento

O Saviñao

604.977

4.723.933

Decreto RS

BIC.000.708

Igrexa de Santa María de Seteventos

Monumento

O Saviñao

613.265

4.716.475

Decreto RS

BIC.000.709

Igrexa e reitoral de San Vicenzo de Pombeiro

Monumento

Pantón

606.662

4.700.345

Decreto RS

PC

BIC.000.710

A fábrica da luz do río Mao

Lugar de valor etnolóxico

Parada de Sil

623.176

4.692.132

Decreto RS

PC

BIC.000.711

Necrópole de San Vítor de Barxacova

Zona arqueolóxica

Parada de Sil

623.272

4.692.357

Decreto RS

PC

BIC.000.712

Capela de Santa María de Loio e necrópole do antigo mosteiro

Monumento

Paradela

614.563

4.738.278

Decreto RS

BIC.000.713

Poboado dos Covallos

Conxunto histórico

Quiroga

647.335

4.694.759

Decreto RS

BIC.000.714

Explotación mineira de Montefurado

Zona

arqueolóxica

Quiroga

648.140

4.695.285

Decreto RS

BIC.000.715

Muíños do Xábrega ou dos Chancís

Lugar de valor etnolóxico

Sober

612.684

4.697.155

Decreto RS

PC

ANEXO I.2

BIC MOBLES

RBIC

Denominación

Orixe

Localización

BIC.000.716

Crismón de Quiroga

A Ermida (Quiroga)

Museo Diocesano da Catedral de Lugo

BIC.000.717

Lauda fundacional de San Pedro de Rocas

Rocas (Esgos)

Museo Provincial Arqueolóxico de Ourense

BIC.000.718

Pé de altar de San Pedro de Rocas

Rocas (Esgos)

Museo Provincial Arqueolóxico de Ourense

ANEXO I.3

BIC INMATERIAIS

RBIC

Denominación

Organización

Marco temporal

Marco territorial

BIC.000.719

Os Fachós de Castro Caldelas

Concello de Castro Caldelas

Noite do 19-20 de xaneiro

Castro Caldelas

BIC.000.720

Folión de Fachas de

Vilelos

Asociación de Veciños de San Martiño de Vilelos

Noite último venres de setembro

Castro da Besta

ou de Vilelos (O Saviñao)

BIC.000.721

Queima das Fachas de Castelo

Asociación Cultural As Fachas

Noite do 7-8 de setembro

Castro de Castelo

(Taboada)

BIC.000.722

Entroido de

Santiago de Arriba

Asociación de Amigos do Entroido Ribeirao

Entroido

Parroquia de Santiago de Arriba (Chantada)

BIC.000.723

Entroido de Salcedo

Asociación de Veciños de Salcedo

Entroido (Luns de Entroido, o Oso)

San Xoán de Salcedo

(A Pobra do Brollón)

BIC.000.724

Entroido de Esgos

Asociación Cultural-Etnográfica Felos e Madamas de Esgos

Entroido

Todas as parroquias do termo municipal

BIC.000.725

Olaría de Gundivós

Centro Oleiro de Gundivós

Elías González

-

Parroquia de Santiago de Gundivós (Sober)

BIC.000.726

Olaría de Niñodaguia

Amigos do Barro de Niñodaguia.

Alfarería de Agustín y José Vázquez

-

Parroquia de Santa María de Niñodaguia

(Xunqueira de Espadanedo)

BIC.000.727

Folión de Carros de

Chantada

Asociación Amigos do Folión

Noite do cuarto sábado de agosto

Chantada

ANEXO II

Bens inmobles clasificados na paisaxe cultural da Ribeira Sacra

Este anexo recolle a relación de todos os bens inmobles clasificados no ámbito da paisaxe cultural da Ribeira Sacra, tanto no ámbito delimitado ben de interese cultural como na zona de amortecemento, que corresponde coa lista das 76 parroquias da paisaxe cultural clasificada segundo a descrición e os criterios de delimitación establecidos nos anexos deste decreto.

Estes bens corresponden cos bens identificados nos catálogos dos diferentes instrumentos de planeamento vixentes nos concellos que conforman a Ribeira Sacra e que, de forma sintetizada, se recollen no Plan básico autonómico, aprobado polo Decreto 83/2018, do 26 de xullo, polo que se aproba o Plan básico autonómico de Galicia (DOG núm. 162, do 27 de agosto).

Para os efectos da coherencia entre as diferentes normativas de protección, os bens inmobles integrantes da paisaxe cultural da Ribeira Sacra recóllense co número que lles corresponde no anexo IX.II do devandito Plan básico autonómico. Para establecer o contorno de protección, en virtude da interpretación integrada da prelación das diferentes normas, remítese á normativa do planeamento urbanístico vixente ou, no caso de carecer dela, ao artigo 38 da Lei 5/2016, do 4 de maio, do patrimonio cultural de Galicia (LPCG), en que se recollen os contornos de protección subsidiarios.

Así mesmo, identifícase a súa categoría cos acrónimos das figuras establecidas no artigo 10 da devandita LPCG: MON (monumento) ARQ (zona ou xacemento arqueolóxico) CON (conxunto histórico) ETN (lugar de valor etnolóxico) VIA (vía cultural).

Os bens inmobles que, con carácter xenérico, poden ter a consideración de ben de interese cultural, en canto a información non confirme as condicións e criterios para acreditar o devandito recoñecemento segundo establece a LPCG, recóllense identificados cun * a carón da súa categoría, para os efectos de aplicar as cautelas necesarias no relativo ao réxime xeral de protección indicado no punto quinto desta resolución.

ANEXO II.1

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN CARBALLEDO

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

18.786

Mámoa do Penedo Grande 1

A Cova (San Xoán)

Tourón

603.902

4.705.555

ARQ

Art. 38 LPCG

18.787

Mámoa do Penedo Grande 2

A Cova (San Xoán)

Tourón

603.940

4.705.603

ARQ

Art. 38 LPCG

18.788

Mámoa do Penedo Grande 3

A Cova (San Xoán)

Tourón

603.977

4.705.645

ARQ

Art. 38 LPCG

18.789

O Castro de San Cristovo

A Cova (San Xoán)

San Cristovo

605.820

4.704.190

ARQ

Art. 38 LPCG

18.791

Petróglifos do Cotillón

A Cova (San Xoán)

Tourón

603.844

4.706.169

ARQ*

Art. 38 LPCG

18.792

Petróglifo do Monte

Fabeiro

A Cova (San Xoán)

Tourón

604.216

4.705.400

ARQ*

Art. 38 LPCG

18.873

Encoro dos Peares

Oleiros (San Miguel)

A Pena

604.913

4.702.207

MON

Art. 38 LPCG

18.874

Igrexa e reitoral de San Miguel de Oleiros

Oleiros (San Miguel)

San Miguel

603.769

4.703.260

MON

Art. 338

NSP 1991

18.876

Capela de San Miguel da Granxa

Oleiros (San Miguel)

A Granxa

604.149

4.701.172

MON

Art. 338

NSP 1991

18.770

Castro da Roda

San Romao de

Campos

(San Romao)

San Romao

602.015

4.703.215

ARQ

Art. 38 LPCG

18.761

Mámoa da Queimada

Veascós

(Santa Mariña)

San Breixo

603.765

4.710.060

ARQ

Art. 38 LPCG

18.762

Igrexa de Santa Mariña de Veascós

Veascós

(Santa Mariña)

Veascós

602.314

4.708.427

MON

Art. 338

NSP 1991

ANEXO II.2

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN CASTRO CALDELAS

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

31.881

Necrópole da Cortiña de Atrás

Alais (San Pedro)

Madanela

632.169

4.694.071

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.882

Castriño da Cerca

Alais (San Pedro)

Grazán

632.185

4.694.945

ARQ

Art. 38 LPCG

31.883

Igrexa de San Pedro de Alais

Alais (San Pedro)

A Eirexa

629.332

4.694.472

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

31.884

Casa reitoral de Alais

Alais (San Pedro)

A Eirexa

629.314

4.694.492

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

31.885

Muíño do Bao

Alais (San Pedro)

Casfarexa

631.216

4.691.993

ETN

Art. 24.5

PXOM 1999

31.886

Ponte da Boga

Alais (San Pedro)

O Couto

628.830

4.693.874

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

53.902

Mámoa de Seoane

Alais (San Pedro)

Seoane

631.595

4.693.425

ARQ

Art. 38 LPCG

31.900

Muíño da Ponte

Castro Caldelas (San Sebastián)

Casfarexa

631.198

4.692.480

ETN

Art. 24.5

PXOM 1999

31.901

Casa grande no Real da Pousa

Castro Caldelas (San Sebastián)

O Real da Pousa

629.953

4.691.953

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

31.902

Igrexa de Santa Isabel de Castro Cadelas

Castro Caldelas (San Sebastián)

O Castro de Caldelas

630.414

4.692.909

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

31.903

Santuario dos Remedios

Castro Caldelas (San Sebastián)

O Castro de Caldelas

630.531

4.692.574

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

31.905

Cruceiro do santuario dos Remedios

Castro Caldelas (San Sebastián)

O Castro de Caldelas

630.522

4.692.586

ETN*

Art. 24.5

PXOM 1999

31.910

Mamoíñas de Ruídos 1

Mazaira

(Santa María)

Ruídos

632.732

4.695.403

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.911

Mamoíñas de Ruídos 2

Mazaira

(Santa María)

Ruídos

632.713

4.695.599

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.912

Mamoíñas de Ruídos 3

Mazaira

(Santa María)

A Eirexa

632.985

4.696.110

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.913

Mamoíñas de Ruídos 4

Mazaira

(Santa María)

A Eirexa

633.000

4.696.235

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.914

Mamoíñas do Pastizal 1

Mazaira

(Santa María)

Alende

633.315

4.696.470

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.915

Mamoíñas do Pastizal 2

Mazaira

(Santa María)

Alende

633.438

4.696.623

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.916

Mamoíñas do Pastizal 3

Mazaira

(Santa María)

Alende

633.450

4.696.702

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.917

Mamoíñas do Pastizal 4

Mazaira

(Santa María)

Alende

633.480

4.696.815

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.918

Mamoíñas do Pastizal 5

Mazaira

(Santa María)

Alende

633.750

4.697.305

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.919

Mamoíñas da Cabaña 1

Mazaira

(Santa María)

Quintela

634.705

4.696.520

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.920

Mamoíñas da Cabaña 2

Mazaira

(Santa María)

Quintela

634.675

4.696.605

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.921

Mamoíñas da Cabaña 3

Mazaira

(Santa María)

Toutelle

634.625

4.696.745

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.922

Mamoíñas da Cabaña 4

Mazaira

(Santa María)

Toutelle

634.365

4.696.805

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.923

Igrexa de Santa María de Mazaira

Mazaira

(Santa María)

A Eirexa

633.373

4.695.814

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

31.924

Casa reitoral de Mazaira

Mazaira

(Santa María)

A Eirexa

633.358

4.695.807

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

31.925

Forno do Espiñeiro

Mazaira

(Santa María)

Os Espiñeiros

632.919

4.695.103

ETN

Art. 24.5

PXOM 1999

31.926

Forno de Ruídos

Mazaira

(Santa María)

Ruídos

633.095

4.695.343

ETN

Art. 24.5

PXOM 1999

53.903

Mamoíñas do Pastizal 6

Mazaira

(Santa María)

Alende

633.763

4.697.203

ARQ

Art. 24.5

PXOM 1999

53.904

Mamoíñas do Pastizal 7

Mazaira

(Santa María)

Alende

633.816

4.697.247

ARQ

Art. 24.5

PXOM 1999

31.927

O Castro de Sequeiro

Paradela

(San Vicenzo)

O Castro

628.405

4.695.210

ARQ

Art. 24.7.2

PXOM 1999

31.928

Igrexa de San Vicenzo de Paradela

Paradela

(San Vicenzo)

Lugar de Arriba

628.957

4.696.058

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

38.702

Casa grande de Couto

San Paio de

Abeleda

(San Paio)

O Couto

628.439

4.693.727

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

38.703

Igrexa de Santa Tegra de Abeleda

Santa Tegra de Abeleda

(Santa Tegra)

O Souto

627.517

4.693.831

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

38.704

Casa reitoral de Abeleda

Santa Tegra de Abeleda

(Santa Tegra)

O Campo

627.323

4.694.061

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

33.614

Capela de San Vitorino de Vilarellos

Tronceda

(Santiago)

Vilarellos

630.947

4.696.295

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

39 PXOM

Igrexa vella de Santiago de Tronceda (ruínas)

Tronceda

(Santiago)

As Carballeiras

631.879

4.697.581

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

54 PXOM

Casa reitoral vella de Tronceda (ruínas)

Tronceda

(Santiago)

As Carballeiras

631.877

4.697.598

MON

Art. 24.5

PXOM 1999

ANEXO II.3

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN CHANTADA

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

17.258

Igrexa de San Vicente da Sariña

A Sariña

(San Vicente)

Soutariz

603.906

4.713.671

MON

Art. 38 LPCG

17.722

Capela na Ermida

Belesar

(San Bartolomeu)

A Ermida

604.080

4.716.380

MON

Art. 38 LPCG

17.728

Igrexa de Santa María de Camporramiro

Camporramiro (Santa María)

A Cancela

602.589

4.716.266

MON

Art. 38 LPCG

17.729

Igrexa de San Bartolomeu de Belesar

Camporramiro (Santa María)

Belesar

604.536

4.716.112

MON

Art. 38 LPCG

17.730

Casa de Cabreiros

Camporramiro (Santa María)

Cabreiros

603.427

4.715.065

MON

Art. 38 LPCG

17.731

Casa do Bañal

Camporramiro (Santa María)

O Bañal

603.067

4.715.693

MON

Art. 38 LPCG

17.732

Ponte Belesar

Camporramiro (Santa María)

Belesar

604.568

4.716.174

MON

Art. 38 LPCG

17.868

Castro da Eirexe

Líncora

(San Pedro)

A Eirexe

603.615

4.717.606

ARQ

Art. 38 LPCG

17.869

Castro San Pedro

Líncora

(San Pedro)

San Pedro

604.043

4.717.246

ARQ

Art. 38 LPCG

17.870

Igrexa de San Pedro de Líncora

Líncora

(San Pedro)

Rubiás

603.193

4.716.975

MON

Art. 38 LPCG

17.203

O Castro de Lagariza

Nogueira de Miño (Santa María)

Lagariza

606.435

4.712.625

ARQ

Art. 38 LPCG

17.205

Ermida en Goimil

Nogueira de Miño (Santa María)

Goimil

606.898

4.712.499

MON

Art. 38 LPCG

17.206

Casa de Campelo

Nogueira de Miño (Santa María)

Nogueira de Arriba

605.640

4.712.442

MON

Art. 38 LPCG

17.207

Casa de Suárez

Nogueira de Miño (Santa María)

Nogueira de Abaixo

605.738

4.712.001

MON

Art. 38 LPCG

17.208

Casa do Pedrido

Nogueira de Miño (Santa María)

Pedrido

605.940

4.712.826

MON

Art. 38 LPCG

17.209

Casa con escudo en Nogueira de Arriba

Nogueira de Miño (Santa María)

Nogueira de Arriba

605.540

4.712.279

MON

Art. 38 LPCG

17.209

Escudo en casa de Nogueira de Arriba

Nogueira de Miño (Santa María)

Nogueira de Arriba

605.540

4.712.279

MON*

Art. 38 LPCG

17.210

Casa de Randolfe

Nogueira de Miño (Santa María)

Souto

606.235

4.711.947

MON

Art. 38 LPCG

17.225

Castro da Airoá

Pesqueiras

(Santa María)

A Airoá

603.141

4.721.029

ARQ

Art. 38 LPCG

17.226

Petróglifo da Airoá

Pesqueiras

(Santa María)

A Airoá

602.913

4.721.260

ARQ*

Art. 38 LPCG

17.227

Igrexa parroquial de Santa María de Pesqueiras

Pesqueiras

(Santa María)

A Chabola

603.454

4.720.762

MON

Art. 38 LPCG

17.228

Capela de Soilán

Pesqueiras

(Santa María)

O Piñeiro

603.641

4.719.964

MON

Art. 38 LPCG

17.229

Casa da Nogueira

Pesqueiras

(Santa María)

A Nogueira

603.343

4.720.958

MON

Art. 38 LPCG

17.230

Casa de Saa

Pesqueiras

(Santa María)

O Piñeiro

603.982

4.720.245

MON

Art. 38 LPCG

17.231

Pazo do Piñeiro

Pesqueiras

(Santa María)

Soilán

603.392

4.719.926

MON

Art. 38 LPCG

17.237

Casa do Pacio en Fondo de Vila

Sabadelle

(Santa María)

Fondo de Vila

603.255

4.721.914

MON

Art. 38 LPCG

17.239

Igrexa de Santa María de Sabadelle

Sabadelle

(Santa María)

A Eirexe

602.985

4.722.236

MON

Art. 38 LPCG

17.240

Capela do Fondo da Vila

Sabadelle

(Santa María)

Fondo de Vila

603.415

4.722.012

MON

Art. 38 LPCG

17.241

Capela de Vilameá

Sabadelle

(Santa María)

Carral Travesa

602.699

4.721.990

MON

Art. 38 LPCG

17.242

Capela de Santa Rosa

Sabadelle

(Santa María)

A Santa Rosa

601.989

4.721.720

MON

Art. 38 LPCG

17.243

Carral Travesa

Sabadelle

(Santa María)

A Eirexe

603.015

4.722.100

MON

Art. 38 LPCG

17.244

Casa do Fidalgo

Sabadelle

(Santa María)

Carballedo

601.491

4.721.738

MON

Art. 38 LPCG

17.245

Cruceiro de Carral Travesa

Sabadelle

(Santa María)

Carral Travesa

602.860

4.722.116

ETN*

Art. 38 LPCG

17.704

Castro de San Fiz

San Fiz de Asma (San Fiz)

As Cerdeiriñas

605.019

4.719.426

ARQ

Art. 38 LPCG

17.705

Castro da Ribada

San Fiz de Asma (San Fiz)

O Castro

604.827

4.717.883

ARQ

Art. 38 LPCG

17.706

A Roda

San Fiz de Asma (San Fiz)

Meixide Grande

603.636

4.718.687

ARQ

Art. 38 LPCG

17.707

Igrexa de San Fiz de Asma

San Fiz de Asma (San Fiz)

O Campo da Eirexe

604.970

4.719.818

MON

Art. 38 LPCG

17.708

Capela de Tarrío

San Fiz de Asma (San Fiz)

Tarrío

604.121

4.718.897

MON

Art. 38 LPCG

17.709

Casa Grande de Meixide

San Fiz de Asma (San Fiz)

Meixide Grande

603.361

4.718.764

MON

Art. 38 LPCG

17.710

Casa Grande de San Fiz

San Fiz de Asma (San Fiz)

A Casa Grande

604.825

4.719.708

MON

Art. 38 LPCG

17.711

Casa de Tarrío

San Fiz de Asma (San Fiz)

Tarrío

604.135

4.718.897

MON

Art. 38 LPCG

17.712

Cruceiro de San Fiz

San Fiz de Asma (San Fiz)

O Campo da Eirexe

604.929

4.719.782

ETN*

Art. 38 LPCG

17.701

Castro de Cabreiros

Santiago de Arriba (Santiago)

Cabreiros

603.411

4.714.663

ARQ

Art. 38 LPCG

17.702

A Pedra das Mentiras

Santiago de Arriba (Santiago)

Vilar do Mato

602.761

4.714.362

ARQ

Art. 38 LPCG

17.703

Igrexa de Santiago de Arriba

Santiago de Arriba (Santiago)

A Igrexa

604.019

4.714.533

MON

Art. 38 LPCG

17.253

Castro de Mundín

Vilaúxe

(San Salvador)

Mundín

601.881

4.714.638

ARQ

Art. 38 LPCG

17.254

Cancela do Castro

Vilaúxe

(San Salvador)

Sabadón

602.830

4.713.197

ARQ

Art. 38 LPCG

17.255

Igrexa de San Salvador de Vilaúxe

Vilaúxe

(San Salvador)

A Eirexe

601.927

4.713.769

MON

Art. 38 LPCG

17.256

Capela de San Gregorio

Vilaúxe

(San Salvador)

A Lagoa

601.282

4.712.107

MON

Art. 38 LPCG

17.257

Casa con escudo na Eirexe

Vilaúxe

(San Salvador)

A Eirexe

601.894

4.713.835

MON

Art. 38 LPCG

17.257

Escudo en casa da Eirexe

Vilaúxe

(San Salvador)

A Eirexe

601.894

4.713.835

MON*

Art. 38 LPCG

53.774

Mámoa da Lagoa 1

Vilaúxe

(San Salvador)

Sandiás

601.595

4.712.255

ARQ

Art. 38 LPCG

53.775

Mámoa da Lagoa 2

Vilaúxe

(San Salvador)

A Lagoa

601.560

4.712.192

ARQ

Art. 38 LPCG

53.776

Mámoa da Lagoa 3

Vilaúxe

(San Salvador)

A Lagoa

601.571

4.712.167

ARQ

Art. 38 LPCG

53.777

Mámoa dos Agros de

Sandiás 1

Vilaúxe

(San Salvador)

Sandiás

602.249

4.712.122

ARQ

Art. 38 LPCG

53.778

Mámoa dos Agros de

Sandiás 2

Vilaúxe

(San Salvador)

Sandiás

602.291

4.712.109

ARQ

Art. 38 LPCG

53.779

Mámoa dos Agros de

Sandiás 3

Vilaúxe

(San Salvador)

Sandiás

602.421

4.712.048

ARQ

Art. 38 LPCG

53.780

Mámoa dos Agros de

Sandiás 4

Vilaúxe

(San Salvador)

Sandiás

602.449

4.711.999

ARQ

Art. 38 LPCG

ANEXO II.4

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN MONFORTE DE LEMOS

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

23.747

O Castro da Reguenga

Marcelle

(San Miguel)

A Reguenga

623.883

4.701.236

ARQ

Art. 38 LPCG

23.748

Castro Feixóo

Marcelle

(San Miguel)

As Minas de Freixo

623.375

4.701.537

ARQ

Art. 38 LPCG

23.749

Túmulo das Rozas

Marcelle

(San Miguel)

As Rozas

625.575

4.701.025

ARQ

Art. 38 LPCG

23.750

Igrexa de San Miguel de Marcelle

Marcelle

(San Miguel)

A Reguenga

624.303

4.701.090

MON

Art. 38 LPCG

23.751

Capela do Freixo

Marcelle

(San Miguel)

Freixo

622.328

4.702.612

MON

Art. 38 LPCG

23.752

Capela de Vilar de Mouros

A Reguenga

624.295

4.701.121

MON

Art. 38 LPCG

23.490

O Castro de Rozavales

Rozavales

(Santa María)

Penedo

630.101

4.704.785

ARQ

Art. 38 LPCG

23.491

Igrexa de Santa María de Rozavales

Rozavales (Santa María)

A Fonte

630.424

4.705.125

MON

Art. 38 LPCG

23.519

Castro de Pena da Mura

Vilamarín (San Fiz)

Cima de Vila

628.115

4.703.825

ARQ

Art. 38 LPCG

23.520

Igrexa de San Fiz de Vilamarín

Vilamarín (San Fiz)

A Veliña

628.579

4.705.017

MON

Art. 38 LPCG

23.521

Capela de Froxende

Vilamarín (San Fiz)

Froxende

630.743

4.699.117

MON

Art. 38 LPCG

23.522

Capela da Caneda

Vilamarín (San Fiz)

A Candeda

628.237

4.700.814

MON

Art. 38 LPCG

ANEXO II.5

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN NOGUEIRA DE RAMUÍN

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

35.974

Igrexa de Santiago de Cerreda

Cerreda (Santiago)

Cerreda

612.541

4.693.507

MON

Art. 38 LPCG

35.975

Capela de San Xoán de Vilouxe

Cerreda (Santiago)

Vilouxe

613.274

4.692.549

MON

Art. 38 LPCG

35.976

Cruceiro da Alberguería

Cerreda (Santiago)

A Alberguería

612.174

4.693.864

ETN*

Art. 38 LPCG

35.977

Peto de ánimas de Vilouxe

Cerreda (Santiago)

Vilouxe

613.419

4.692.590

ETN*

Art. 38 LPCG

35.978

Alvariza nas Escadas

Cerreda (Santiago)

Cachaldora

612.998

4.693.460

ETN

Art. 38 LPCG

35.979

Hórreo I na Alberguería

Cerreda (Santiago)

A Alberguería

612.042

4.693.758

ETN*

Art. 38 LPCG

35.980

Hórreo II na Alberguería

Cerreda (Santiago)

A Alberguería

612.091

4.693.738

ETN*

Art. 38 LPCG

35.981

Hórreo III na Alberguería

Cerreda (Santiago)

A Alberguería

612.082

4.693.747

ETN*

Art. 38 LPCG

35.982

Casa reitoral de Cerreda

Cerreda (Santiago)

Cerreda

612.523

4.693.502

MON

Art. 38 LPCG

33.902

Igrexa de San Xoán de Moura

Moura (San Xoán)

Cinseiro

605.249

4.699.307

MON

Art. 38 LPCG

33.903

Ponte da N-120 nos Peares

Moura (San Xoán)

O Torrón

604.509

4.700.987

MON

Art. 38 LPCG

33.904

Mámoa das Cabanas 1

Moura (San Xoán)

Biduedo

605.510

4.697.375

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.905

Mámoa das Cabanas 2

Moura (San Xoán)

Biduedo

605.510

4.697.410

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.906

Mámoa das Cabanas 3

Moura (San Xoán)

Biduedo

605.515

4.697.465

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.907

Mámoa das Cabanas 4

Moura (San Xoán)

Biduedo

605.460

4.697.430

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.908

Mámoa das Cabanas 5

Moura (San Xoán)

Biduedo

605.490

4.697.455

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.909

Mámoa das Cabanas 6

Moura (San Xoán)

Monteverde

605.477

4.697.488

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.910

Mámoa das Cabanas 7

Moura (San Xoán)

Monteverde

605.450

4.697.465

ARQ

10.6.2

PXOM 2001

33.911

Os Penedos do Castro de Paradela

Moura (San Xoán)

Paradela

606.295

4.697.915

ARQ

Art. 38 LPCG

33.912

Casa reitoral de Moura

Moura (San Xoán)

Cinseiro

605.232

4.699.328

MON

Art. 38 LPCG

33.913

Conxunto de hórreos e eira no Alcouce

Moura (San Xoán)

Cinseiro

605.361

4.699.313

ETN*

Art. 38 LPCG

33.914

Central hidroeléctrica de San Pedro

Moura (San Xoán)

Amandi

605.800

4.700.743

MON

Art. 38 LPCG

33.915

Cruz (base) de Fiscal

Moura (San Xoán)

Fiscal

604.462

4.700.139

ETN*

Art. 38 LPCG

33.940

Capela da Nosa Señora das Neves en Pombar

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Pombar

607.511

4.696.168

MON

Art. 38 LPCG

33.941

Capela de San Lourenzo en Biduedo

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Biduedo

606.256

4.696.863

MON

Art. 38 LPCG

33.942

Casa da Audiencia ou antigo Cárcere

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.069

4.696.848

MON

Art. 38 LPCG

33.943

Casa do Médico en Santo Estevo de Ribas de Sil

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.042

4.696.825

MON

Art. 38 LPCG

33.943

Escudo na casa do médico en Santo Estevo de Ribas de Sil

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.042

4.696.825

MON*

Art. 38 LPCG

33.944

Fonte de mina I ou «Fonte vella» en Pombar

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Pombar

607.560

4.696.126

ETN

Art. 38 LPCG

33.945

Conxunto de hórreos en Pombar

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Pombar

607.486

4.696.176

ETN*

Art. 38 LPCG

33.946

Os Penedos do Castro de Santo Estevo

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

607.579

4.696.673

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.947

Capela de San Xoán de Cachón

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

San Cosmede

607.535

4.697.765

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.949

Cruz (restos) entre

Pombar e o mosteiro

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.181

4.696.586

ETN*

Art. 38 LPCG

33.950

Cruz I do camiño dos Peares ao mosteiro

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

607.694

4.696.591

ETN*

Art. 38 LPCG

33.951

Cruz II (restos) do camiño dos Peares ao mosteiro

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

607.863

4.696.690

ETN*

Art. 38 LPCG

33.952

Cruceiro do mosteiro de Santo Estevo de Ribas

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.085

4.696.923

ETN*

Art. 38 LPCG

33.953

Cruceiro da Cruz

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.486

4.696.493

ETN*

Art. 38 LPCG

33.954

Conxunto de hórreos en Biduedo

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Biduedo

606.258

4.696.830

ETN*

Art. 38 LPCG

33.955

Hórreo I en Santo Estevo de Ribas de Sil

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.042

4.696.838

ETN*

Art. 38 LPCG

33.956

Hórreo II en Santo Estevo de Ribas de Sil

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Santo Estevo de Ribas de Sil

608.205

4.696.772

ETN*

Art. 38 LPCG

33.957

Eira do Pombar

Santo Estevo de

Ribas de Sil

(Santo Estevo)

Pombar

607.485

4.696.158

ETN

Art. 38 LPCG

33.969

Igrexa de Santa Baia de Vilar de Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

611.061

4.695.025

MON

Art. 38 LPCG

33.970

Mámoa de Lamagorzos 1

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Parada Seca

609.403

4.693.834

ARQ

Art. 10.6.2

PXOM 2001

33.971

Capela do poboado de Saltos do Sil na Rasa

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

A Rasa

610.692

4.695.822

MON

Art. 38 LPCG

33.972

Poboado da empresa

hidroeléctrica na Rasa

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

A Rasa

610.955

4.695.802

MON

Art. 38 LPCG

33.973

Central hidroeléctrica de Santo Estevo

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

A Rasa

610.812

4.696.666

MON

Art. 38 LPCG

33.974

Cruceiro de Parada de Arriba

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Parada Seca

610.793

4.693.717

ETN*

Art. 38 LPCG

33.975

Cruceiro I de Vilar de

Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

610.931

4.694.957

ETN*

Art. 38 LPCG

33.976

Cruceiro II de Vilar de

Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

611.153

4.694.852

ETN*

Art. 38 LPCG

33.977

Casa reitoral de Vilar de Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

611.035

4.695.031

MON

Art. 38 LPCG

33.978

Hórreo I en Vilar de

Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

610.961

4.694.928

ETN*

Art. 38 LPCG

33.979

Hórreo II en Vilar de

Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

610.996

4.695.067

ETN*

Art. 38 LPCG

33.980

Hórreo III en Vilar de

Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

611.000

4.695.055

ETN*

Art. 38 LPCG

33.981

Hórreo IV en Vilar de

Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

611.014

4.694.751

ETN*

Art. 38 LPCG

33.982

Hórreo V en Vilar de

Cerreda

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

Vilar

611.068

4.694.724

ETN*

Art. 38 LPCG

33.983

Pombal na Rasa

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

A Rasa

610.832

4.695.903

ETN

Art. 38 LPCG

33.984

Ermida da Costrea en Pena do Chao

Viñoás

(Santa María)

Pena do Chao

603.332

4.699.530

MON

Art. 38 LPCG

33.985

Igrexa de Santa María de Viñoás

Viñoás

(Santa María)

Viñoás

603.587

4.698.383

MON

Art. 38 LPCG

33.986

Capela de Santa María Magdalena en Borraxos

Viñoás

(Santa María)

Borraxos

602.940

4.697.996

MON

Art. 38 LPCG

33.987

Casas tradicionais (2) en Viñoás

Viñoás

(Santa María)

Viñoás

603.538

4.698.289

MON

Art. 38 LPCG

33.988

Casa reitoral vella de

Viñoás en Casanova

Viñoás

(Santa María)

Casanova

603.564

4.698.045

MON

Art. 38 LPCG

33.989

Hórreo en Bertelo

Viñoás

(Santa María)

Bertelo

603.764

4.698.171

ETN*

Art. 38 LPCG

33.990

Hórreo na Pereira

Viñoás

(Santa María)

A Pereira

602.652

4.698.420

ETN*

Art. 38 LPCG

33.991

Casa na Pereira

Viñoás

(Santa María)

A Pereira

602.662

4.698.424

MON

Art. 38 LPCG

33.992

Muíño en Bertelo

Viñoás

(Santa María)

Bertelo

603.708

4.698.080

ETN

Art. 38 LPCG

33.993

Casa reitoral de Viñoás

Viñoás

(Santa María)

Viñoás

603.582

4.698.361

MON

Art. 38 LPCG

ANEXO II.6

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN PANTÓN

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

23.527

Capela da Virxe da Presentación de Budián

Acedre (San Romao)

Budián

611.687

4.700.552

MON

Art. 38 LPCG

23.528

Igrexa de San Romao de Acedre

Acedre (San Romao)

San Romao

612.263

4.701.297

MON

Art. 38 LPCG

23.529

Túmulo do Monte de San Romao

Acedre (San Romao)

Aúde

610.547

4.701.886

ARQ

Art. 38 LPCG

23.530

Petróglifo do Monte de San Romao 1

Acedre (San Romao)

Aúde

610.524

4.701.880

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.531

Petróglifo do Monte de San Romao 2

Acedre (San Romao)

Aúde

610.512

4.701.860

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.532

Petróglifo do Monte de San Romao 3

Acedre (San Romao)

Aúde

610.512

4.701.851

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.533

Petróglifo do Monte de San Romao 4

Acedre (San Romao)

Aúde

610.506

4.701.863

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.534

Petróglifo do Monte de San Romao 5

Acedre (San Romao)

Aúde

610.546

4.701.752

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.535

Petróglifo do Monte de San Romao 6

Acedre (San Romao)

Aúde

610.515

4.701.742

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.536

Mámoa de Budián

Acedre (San Romao)

Budián

611.185

4.700.225

ARQ

Art. 38 LPCG

23.537

Casa de Marce en Budián

Acedre (San Romao)

Budián

611.750

4.700.463

MON

Art. 38 LPCG

23.538

Capela rupestre do Cotillón

Acedre (San Romao)

O Cotillón

612.471

4.700.904

ARQ

Art. 38 LPCG

23.540

Capela de Seoane

Atán (Santo Estevo)

Seoane

605.823

4.706.869

MON

Art. 38 LPCG

23.541

Casa de Cicerón en Cabo de Vila

Atán (Santo Estevo)

Cabo de Vila

605.739

4.707.168

MON

Art. 38 LPCG

23.542

Corneda do Castro

Atán (Santo Estevo)

Cima de Atán

606.435

4.706.927

ARQ

Art. 38 LPCG

23.543

Mámoa de Guítara 13

Atán (Santo Estevo)

Segade

608.018

4.706.298

ARQ

Art. 38 LPCG

23.544

Mámoa de Pesqueiras (Mámoa de Guítara 18)

Atán (Santo Estevo)

Vilamirón

608.584

4.704.692

ARQ

Art. 38 LPCG

23.545

Mámoa de Guítara 8

Atán (Santo Estevo)

Segade

608.094

4.706.675

ARQ

Art. 38 LPCG

23.546

Capela de Pesqueiras

Atán (Santo Estevo)

Pesqueiras

607.125

4.704.965

MON

Art. 38 LPCG

23.547

Hórreo da casa de Cicerón en Cabo de Vila

Atán (Santo Estevo)

Cabo de Vila

605.760

4.707.162

ETN*

Art. 38 LPCG

23.548

Mámoa de Guítara 21/Mámoa das Chairas 2

Atán (Santo Estevo)

Segade

607.600

4.707.191

ARQ

Art. 38 LPCG

23.549

Mámoa de Guítara 22/Mámoa das Chairas 1

Atán (Santo Estevo)

Cima de Atán

607.483

4.707.171

ARQ

Art. 38 LPCG

23.550

Mámoa de Guítara 23/Mámoa da Pereira 1

Atán (Santo Estevo)

Segade

607.458

4.706.176

ARQ

Art. 38 LPCG

23.551

Mámoa de Guítara 24/Mámoa da Pereira 2

Atán (Santo Estevo)

Segade

607.549

4.706.038

ARQ

Art. 38 LPCG

23.552

Mámoa de Guítara 25/Mámoa das Allanadas

Atán (Santo Estevo)

Segade

607.594

4.705.834

ARQ

Art. 38 LPCG

23.553

Mámoa de Guítara 13

Atán (Santo Estevo)

Segade

608.018

4.706.513

ARQ

Art. 38 LPCG

23.559

Capela do Barrio

Cangas (Santiago)

O Barrio

612.278

4.703.593

MON

Art. 38 LPCG

23.560

Casa do Barrio en Santiago de Cangas

Cangas (Santiago)

O Barrio

612.301

4.703.607

MON

Art. 38 LPCG

23.561

Igrexa de Santiago de Cangas

Cangas (Santiago)

Güiande

612.186

4.702.412

MON

Art. 38 LPCG

23.562

Casa do priorado de Cangas

Cangas (Santiago)

Cangas

612.031

4.703.458

MON

Art. 38 LPCG

23.563

Casa de Pardo

Cangas (Santiago)

Cangas

612.050

4.703.453

MON

Art. 38 LPCG

23.612

Lugar do mosteiro de San Miguel do Canal

Frontón (San Xoán)

Amorín

609.195

4.697.485

ARQ

Art. 38 LPCG

23.613

Igrexa de San Xoán de Frontón

Frontón (San Xoán)

O Outeiro

609.599

4.700.164

MON

Art. 38 LPCG

23.787

Capela da Piúca

Pombeiro

(San Vicente)

A Piúca

606.677

4.702.156

MON

Art. 38 LPCG

23.788

Capela da Torre de

Vilamirón

Pombeiro

(San Vicente)

A Torre de Vilamirón

607.950

4.702.751

MON

Art. 38 LPCG

23.789

Capela de Santo Antonio en Amandi

Pombeiro

(San Vicente)

Barreiro

606.506

4.700.917

MON

Art. 38 LPCG

23.790

Capela de Santa Isabel en Bazal

Pombeiro

(San Vicente)

Bazal

605.526

4.701.926

MON

Art. 38 LPCG

23.791

Capela de Ribas do Sil

Pombeiro

(San Vicente)

Ribas de Sil

606.387

4.700.247

MON

Art. 38 LPCG

23.792

Capela de San Cosmede

Pombeiro

(San Vicente)

San Cosmede

607.598

4.698.367

MON

Art. 38 LPCG

23.793

Casa reitoral de San Vicente de Pombeiro

Pombeiro

(San Vicente)

A Touza

606.638

4.700.357

MON

Art. 38 LPCG

23.794

Castro de Bazal

Pombeiro

(San Vicente)

Bazal

605.360

4.701.715

ARQ

Art. 38 LPCG

23.795

Castro de Vilamirón

Pombeiro

(San Vicente)

Vilamirón

607.755

4.703.805

ARQ

Art. 38 LPCG

23.796

O Castriño

Pombeiro

(San Vicente)

Vilamirón

607.647

4.703.333

ARQ

Art. 38 LPCG

23.797

Mámoa das Paramias

Pombeiro

(San Vicente)

A Torre de Vilamirón

607.717

4.703.047

ARQ

Art. 38 LPCG

23.798

Cruz do adro da igrexa de San Vicente de Pombeiro

Pombeiro

(San Vicente)

A Touza

606.672

4.700.335

ETN*

Art. 38 LPCG

23.799

Sartegos do Preguntoiro

Pombeiro

(San Vicente)

O Souto

606.875

4.699.664

ARQ

Art. 38 LPCG

23.800

Cruz do monte Pombeiro

Pombeiro

(San Vicente)

O Souto

607.354

4.699.701

ETN*

Art. 38 LPCG

23.801

Capela da Virxe das Neves no Regueiro

Pombeiro

(San Vicente)

Moredo

606.658

4.701.746

MON

Art. 38 LPCG

23.802

Hórreo I en Cibrisqueiros

Pombeiro

(San Vicente)

O Souto

606.856

4.700.259

ETN*

Art. 38 LPCG

23.803

Hórreo II en Cibrisqueiros

Pombeiro

(San Vicente)

Cibrisqueiros

606.873

4.700.357

ETN*

Art. 38 LPCG

23.804

Mámoa de Guítara 20/Mámoa do Monte

Pombeiro

(San Vicente)

Vilamirón

609.407

4.703.712

ARQ

Art. 38 LPCG

23.805

Lugar da Torre de Quitapesares

Pombeiro

(San Vicente)

A Torre de Vilamirón

607.950

4.702.750

MON*

Art. 38 LPCG

23.806

O Preguntoiro/San Xoán Degolado

Pombeiro

(San Vicente)

O Souto

606.895

4.699.675

ARQ

Art. 38 LPCG

23.807

Igrexa de Santo André de Ribeiras do Miño

Ribeiras de Miño (Santo André)

O Bacelo

607.055

4.711.614

MON

Art. 38 LPCG

23.808

Petróglifo Pena da Virxe

Ribeiras de Miño (Santo André)

Eirexe

607.545

4.710.390

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.831

Capela de San Marcos en Marce

Vilar de Ortelle

(Santiago)

Marce

606.564

4.708.207

MON

Art. 38 LPCG

23.832

Igrexa de Santiago de Vilar de Ortelle

Vilar de Ortelle

(Santiago)

Eirexe

608.033

4.710.261

MON

Art. 38 LPCG

23.833

Petróglifo da Pena da Cima da Costa

Vilar de Ortelle

(Santiago)

A Casanova

607.320

4.709.848

ARQ*

Art. 38 LPCG

23.834

Castro de Vilar de Ortelle

Vilar de Ortelle

(Santiago)

Eirexe

607.862

4.710.244

ARQ

Art. 38 LPCG

23.835

Castro de Amboade

Vilar de Ortelle

(Santiago)

Rachelo

607.263

4.709.508

ARQ

Art. 38 LPCG

23.836

Castro de Marce

Vilar de Ortelle

(Santiago)

Adegas

605.565

4.708.564

ARQ

Art. 38 LPCG

23.837

Torre de Marce

Vilar de Ortelle

(Santiago)

Marce

606.552

4.708.165

MON*

Art. 38 LPCG

23.838

Mámoa da Mora 1

Vilar de Ortelle

(Santiago)

San Romao

609.355

4.711.395

ARQ

Art. 38 LPCG

23.839

Cruceiro da igrexa de Vilar de Ortelle

Vilar de Ortelle

(Santiago)

Eirexe

608.009

4.710.253

ETN*

Art. 38 LPCG

23.841

Mámoa da Morá 3

Vilar de Ortelle

(Santiago)

A Morá

608.995

4.710.862

ARQ

Art. 38 LPCG

23.842

Mámoa da Morá 7

Vilar de Ortelle

(Santiago)

San Romao

609.353

4.711.496

ARQ

Art. 38 LPCG

23.843

Casa da Lagariza

Vilar de Ortelle

(Santiago)

A Lagariza

606.919

4.710.040

MON

Art. 38 LPCG

ANEXO II.7

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN PARADA DE SIL

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

33.322

Castro de Santa Cristina de Caxide

Caxide

(Santa Cristina)

Castro

616.075

4.694.205

ARQ

Art. 38 LPCG

33.323

Neveiros de Cabeza da Meda

Caxide

(Santa Cristina)

Pardeconde

612.941

4.689.944

ETN

Art. 38 LPCG

33.324

Igrexa de Santa Cristina de Caxide

Caxide

(Santa Cristina)

Caxide

616.332

4.692.577

MON

Art. 38 LPCG

33.325

Ermida de Santo Antonio en Castro

Caxide

(Santa Cristina)

Castro

616.033

4.694.234

MON

Art. 38 LPCG

33.326

O Castelo/O Gurugú

Chandrexa

(Santa María)

A Casalta

619.667

4.692.807

ARQ

Art. 38 LPCG

33.327

Lugar de Rabacallos

Chandrexa

(Santa María)

Rabacallos

619.710

4.693.320

ARQ

Art. 38 LPCG

33.328

A Telleira

Chandrexa

(Santa María)

A Casalta

619.486

4.692.674

ARQ

Art. 38 LPCG

33.329

Igrexa de Santa María de Chandrexa

Chandrexa

(Santa María)

A Casalta

619.588

4.692.664

MON

Art. 38 LPCG

33.330

Capela de San Roque nos Friós

Chandrexa

(Santa María)

Os Fiós

618.500

4.690.703

MON

Art. 38 LPCG

33.336

Os Castrullos

Forcas

(San Mamede)

Cortiñas

620.755

4.691.095

ARQ

Art. 38 LPCG

33.337

Pena da Cruz

Forcas

(San Mamede)

A Senra

621.779

4.691.075

ARQ

Art. 38 LPCG

33.338

Pena da Espada

Forcas

(San Mamede)

Forcas

623.014

4.690.591

ARQ

Art. 38 LPCG

33.339

Igrexa de San Mamede de Forcas

Forcas

(San Mamede)

Forcas

622.494

4.690.610

MON

Art. 38 LPCG

33.575

Igrexa de Santa Mariña de Parada de Sil

Parada de Sil

(Santa Mariña)

Parada de Sil

617.797

4.693.282

MON

Art. 38 LPCG

33.576

Capela de San Brais de Requián

Parada de Sil

(Santa Mariña)

Requián

617.121

4.691.811

MON

Art. 38 LPCG

33.577

Capela de San Pedro de Teimende

Parada de Sil

(Santa Mariña)

Teimende

617.613

4.691.655

MON

Art. 38 LPCG

33.580

Igrexa de San Martiño de Sacardebois

Sacardebois

(San Martiño)

O Val

621.739

4.692.712

MON

Art. 38 LPCG

33.582

Lugar de San Miguel

San Lourenzo de Barxacova

(San Lourenzo)

San Lourenzo

623.318

4.692.798

ARQ

Art. 38 LPCG

33.583

Lugar de San Salvador

San Lourenzo de Barxacova

(San Lourenzo)

San Lourenzo

623.348

4.691.971

ARQ

Art. 38 LPCG

33.585

Igrexa de San Lourenzo de Barxacova

San Lourenzo de Barxacova

(San Lourenzo)

San Lourenzo

623.087

4.692.823

MON

Art. 38 LPCG

33.335

Ponte Conceliñas

Forcas (San Mamede)/Pedrafita (San Martiño)

Río Mao

622.680

4.689.349

MON

Art. 103

POMR 2001

ANEXO II.8

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL NA PEROXA

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

33.598

Igrexa de Santa María de Beacán

Beacán (Santa María)

Casgutierre

603.037

4.700.359

MON

47

PXOM 1999

33.599

Casa reitoral de Casgutierre

Beacán (Santa María)

Casgutierre

603.052

4.700.346

MON

52

PXOM 1999

33.600

Portas de Casgutierre

Beacán (Santa María)

Casgutierre

602.893

4.700.340

ETN

48

PXOM 1999

33.605

Castro da Coroa

Beacán (Santa María)

O Outeiro de Beacán

603.163

4.699.922

ARQ

GA32059005 PXOM 1999

53.320

Lugar de San Marcos

Beacán (Santa María)

Casgutierre

602.958

4.700.723

ARQ

Art. 38 LPCG

33.606

Castro Monte dos Castros

Celaguantes

(San Xulián)

Vilanova

600.360

4.700.565

ARQ

GA32059006 PXOM 1999

33.607

Igrexa de San Xulián de Celaguantes

Celaguantes

(San Xulián)

Celaguantes

602.314

4.700.378

MON

43

PXOM 1999

33.608

Casa reitoral de Celaguantes

Celaguantes

(San Xulián)

Celaguantes

602.343

4.700.374

MON

53

PXOM 1999

33.610

Bodega en Costa

Celaguantes

(San Xulián)

Santa Baia

602.681

4.699.739

ETN

45

PXOM 1999

33.611

Casa de Feixóo

Celaguantes

(San Xulián)

Santa Baia

602.815

4.699.711

MON

46

PXOM 1999

54.175

Porto da Costria

Celaguantes

(San Xulián)

Santa Baia

603.079

4.699.629

ARQ

Art. 38 LPCG

54.273

Cerreta da Cima

Celaguantes

(San Xulián)

Lamas

601.316

4.701.264

ARQ

Art. 38 LPCG

54.274

O Pedrouzo

Celaguantes

(San Xulián)

A Enfonxa

601.480

4.701.219

ARQ

Art. 38 LPCG

44 PXOM

Hórreo na Lamiña

Celaguantes

(San Xulián)

A Lamiña

601.889

4.700.311

ETN*

44

PXOM 1999

31.679

Ponte do ferrocarril dos

Peares

Os Peares

(Nosa Señora do Pilar)

Os Peares

604.336

4.701.004

MON

57

PXOM 1999

31.680

Lugar de útiles líticos

Os Peares

(Nosa Señora do Pilar)

Os Peares

604.014

4.700.883

ARQ

GA32059011 PXOM 1999

31.681

Igrexa da Nosa Señora do Pilar nos Peares

Os Peares

(Nosa Señora do Pilar)

Os Peares

604.127

4.700.829

MON

51

PXOM 1999

ANEXO II.9

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL NA POBRA DO BROLLÓN

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

28.566

A Pedriñeira

Vilachá (San Mamede)

A Covela

631.230

4.701.485

ARQ

Art. 38 LPCG

28.567

Igrexa de San Mamede de Vilachá

Vilachá (San Mamede)

A Eirexa

632.152

4.703.652

MON

Art. 38 LPCG

ANEXO II.10

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN QUIROGA

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

26.603

Explotación mineira das Covas

Augas Mestas

(Santiago)

As Covas

636.015

4.701.996

ARQ

Art. 6.7.2

NSP 1995

26.604

Explotación mineira de Currais de Abaixo

Augas Mestas

(Santiago)

Parada

635.797

4.702.462

ARQ

Art. 6.7.2

NSP 1995

26.605

Castro de Augas

Mestas

Augas Mestas

(Santiago)

Augas Mestas

635.404

4.701.915

ARQ

Art. 6.7.2

NSP 1995

26.606

Explotación mineira de Augas Mestas

Augas Mestas

(Santiago)

Augas Mestas

635.440

4.701.796

ARQ

Art. 6.7.2

NSP 1995

26.607

Explotación mineira de

Fuluxento

Augas Mestas

(Santiago)

Augas Mestas

635.461

4.702.130

ARQ

Art. 6.7.2

NSP 1995

26.608

Explotación mineira da Cunca

Augas Mestas

(Santiago)

Parada

635.599

4.702.349

ARQ

Art. 6.7.2

NSP 1995

ANEXO II.11

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN RIBAS DE SIL

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

23.517

Capela da Covela

Torbeo

(Santa María)

A Covela

631.048

4.699.627

MON

A12

PXOM 2009

23.518

A Covela

Torbeo

(Santa María)

A Covela

630.978

4.699.591

ARQ

A30

PXOM 2009

26.726

Lugar da antiga abadía de Torbeo

Torbeo

(Santa María)

Paredes

633.297

4.699.691

ARQ

GA27052014 PXOM 2009

26.727

Igrexa de Santa María de Torbeo

Torbeo

(Santa María)

Paredes

633.327

4.699.711

MON

A11

PXOM 2009

26.728

Casa en Torbeo

Torbeo

(Santa María)

Paredes

633.283

4.699.823

MON

A42

PXOM 2009

26.729

Pazo de Casanova

Torbeo

(Santa María)

Paredes

633.191

4.699.775

MON

A17

PXOM 2009

26.732

Casa en San Lourenzo

Torbeo

(Santa María)

A Ventosa

634.443

4.700.202

MON

A53

PXOM 2009

ANEXO II.12

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN SAN XOÁN DE RÍO

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

40.057

Mámoa das Mamas 1

Vilardá

(Santa María)

Cambela

638.814

4.697.091

ARQ

Art. 38 LPCG

40.058

Mámoa das Mamas 2

Vilardá

(Santa María)

Cambela

638.577

4.697.058

ARQ

Art. 38 LPCG

40.059

Mámoa de Areal

Vilardá

(Santa María)

Cambela

637.842

4.698.015

ARQ

Art. 38 LPCG

40.060

Igrexa de Santa María de

Vilardá

Vilardá

(Santa María)

Vilardá

635.929

4.696.856

MON

Art. 38 LPCG

ANEXO II.13

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL NO SAVIÑAO

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

28.667

Igrexa de San Martiño da Cova

A Cova

(San Martiño)

O Priorado

608.662

4.712.937

MON

Art. 38 LPCG

28.673

Capela de Santo Antón en Bexán

Diomondi

(San Paio)

Bexán

605.143

4.715.463

MON

Art. 38 LPCG

28.674

Capela da Casa na Casanova

Diomondi

(San Paio)

A Casanova

606.480

4.716.912

MON

Art. 38 LPCG

28.675

Capela nas Cortes

Diomondi

(San Paio)

As Cortes

605.523

4.717.025

MON

Art. 38 LPCG

28.676

Casa con escudo nas Cortes

Diomondi

(San Paio)

As Cortes

605.525

4.717.008

MON

Art. 38 LPCG

28.676

Escudo na casa con escudo nas Cortes

Diomondi

(San Paio)

As Cortes

605.525

4.717.008

MON*

Art. 38 LPCG

28.677

Casa do Bento en Buxán

Diomondi

(San Paio)

Santo Estevo

606.162

4.718.736

MON

Art. 38 LPCG

28.677

Escudo na casa do Bento en Buxán

Diomondi

(San Paio)

Santo Estevo

606.162

4.718.736

MON*

Art. 38 LPCG

28.678

Igrexa antiga de Montecelo

Diomondi

(San Paio)

Montecelo

605.786

4.716.166

MON

Art. 38 LPCG

28.681

Cruceiro da igrexa de Montecelo

Diomondi

(San Paio)

Montecelo

605.797

4.716.170

ETN*

Art. 38 LPCG

28.682

Peto de ánimas da Portela

Diomondi

(San Paio)

A Portela

605.481

4.716.341

ETN*

Art. 38 LPCG

28.683

Necrópole de San Pedro de Cela

Diomondi

(San Paio)

Outeiro

606.000

4.715.661

ARQ

Art. 38 LPCG

28.683

Capela de San Pedro de Cela

Diomondi

(San Paio)

Outeiro

606.000

4.715.661

ARQ

Art. 38 LPCG

28.684

Codos de Belesar

Diomondi

(San Paio)

A Portela

605.189

4.716.180

VIA

Art. 38 LPCG

28.685

Castro de Portela

Diomondi

(San Paio)

A Portela

605.284

4.716.401

ARQ

Art. 38 LPCG

28.688

Casa con escudo en Arxeriz

Fión

(San Lourenzo)

Arxeriz

609.441

4.712.755

MON

Art. 38 LPCG

28.688

Escudo na casa con escudo en Arxeriz

Fión

(San Lourenzo)

Arxeriz

609.441

4.712.755

MON*

Art. 38 LPCG

28.689

Casa con escudo en

Lamaquebrada

Fión

(San Lourenzo)

Lamaquebrada

609.669

4.712.144

MON

Art. 38 LPCG

28.689

Escudo na casa con escudo en Lamaquebrada

Fión

(San Lourenzo)

Lamaquebrada

609.669

4.712.144

MON*

Art. 38 LPCG

28.690

Casa de Nemesio en Fión

Fión

(San Lourenzo)

Fión

609.368

4.713.198

MON

Art. 38 LPCG

28.690

Escudo na casa de Nemesio en Fión

Fión

(San Lourenzo)

Fión

609.368

4.713.198

MON*

Art. 38 LPCG

28.691

Igrexa de San Lourenzo de Fión

Fión

(San Lourenzo)

San Mamede

609.240

4.713.309

MON

Art. 38 LPCG

28.692

Cruceiro de Fión

Fión

(San Lourenzo)

Fión

609.360

4.713.311

ETN*

Art. 38 LPCG

28.693

O Mosteiro

Fión

(San Lourenzo)

Mazarelos

608.850

4.713.710

ARQ

Art. 38 LPCG

28.694

Castro de Aira da Vila

Fión

(San Lourenzo)

Aira da Vila

610.610

4.713.185

ARQ

Art. 38 LPCG

28.695

Castro de Fión

Fión

(San Lourenzo)

O Castro

609.300

4.712.910

ARQ

Art. 38 LPCG

54.075

Vilares

Fión

(San Lourenzo)

San Mamede

609.775

4.713.815

ARQ

Art. 38 LPCG

28.709

Capela do pazo de Fraguas en Buxán

Louredo

(Santiago)

Buxán

606.242

4.718.650

MON

Art. 38 LPCG

28.710

Igrexa de Santiago de Louredo

Louredo

(Santiago)

Eirexe

607.086

4.717.531

MON

Art. 38 LPCG

27.927

Casa con escudo en Torno

Mourelos

(San Xulián)

Torno

605.906

4.714.522

MON

Art. 38 LPCG

27.927

Escudo na casa con escudo en Torno

Mourelos

(San Xulián)

Torno

605.906

4.714.522

MON*

Art. 38 LPCG

27.928

Igrexa de San Xulián de

Mourelos

Mourelos

(San Xulián)

Mourelos

606.232

4.714.414

MON

Art. 38 LPCG

27.929

Cruceiro do adro de San Xulián de Mourelos

Mourelos

(San Xulián)

Mourelos

606.213

4.714.400

ETN*

Art. 38 LPCG

27.930

Peto de ánimas do Cerdeiro

Mourelos

(San Xulián)

O Cerdeiro

607.801

4.715.285

ETN*

Art. 38 LPCG

27.931

Castro de Mourelos

Mourelos

(San Xulián)

O Castro

605.425

4.714.447

ARQ

Art. 38 LPCG

27.949

Igrexa de Santalla de

Rebordaos

Rebordaos (Santalla)

A Chousa

607.125

4.721.027

MON

Art. 38 LPCG

27.982

Igrexa de Santa Mariña de Rosende

Rosende (Santa Mariña)

Santa Mariña

608.381

4.714.526

MON

Art. 38 LPCG

27.983

Castro de Corbeixe

Rosende (Santa Mariña)

Mularedo

608.665

4.715.346

ARQ

Art. 38 LPCG

27.965

Igrexa de Santa Cruz de

Vilelos

Santo Estevo de Ribas de Miño

(Santo Estevo)

Santa Cruz

607.725

4.720.350

MON

Art. 38 LPCG

27.966

Capela de Porto

Santo Estevo de Ribas de Miño

(Santo Estevo)

Santo Estevo

606.024

4.719.186

MON

Art. 38 LPCG

27.967

Casa da Abadía

Santo Estevo de Ribas de Miño

(Santo Estevo)

A Abadía

606.493

4.719.559

MON

Art. 38 LPCG

ANEXO II.14

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL EN SOBER

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

28.202

Capela de San Pedro

Amandi (Santa María)

San Pedro

623.875

4.695.635

MON

002

PXOM 2009

28.203

A Castrela

Amandi (Santa María)

O Pacio

623.156

4.694.632

ARQ

195

PXOM 2009

30.481

Igrexa de Santa María de Amandi

Amandi (Santa María)

Amandi

622.132

4.695.177

MON

001

PXOM 2009

30.486

Casa tradicional en Amandi

Amandi (Santa María)

Amandi

622.138

4.695.140

MON

045

PXOM 2009

28.204

Igrexa de Santo Estevo de Anllo

Anllo (Santo Estevo)

Pacios de Anllo

613.339

4.699.828

MON

003/199

PXOM 2009

28.205

Capela do Cabarco

Anllo (Santo Estevo)

Castinande

612.757

4.699.655

MON

004

PXOM 2009

28.206

Capela da Barca

Anllo (Santo Estevo)

A Barca

610.104

4.697.752

MON

005

PXOM 2009

28.207

Casa reitoral de Santo Estevo de Anllo

Anllo (Santo Estevo)

A Mogueira

612.986

4.699.462

MON

047

PXOM 2009

28.208

Priorado de Portizó

Anllo (Santo Estevo)

Portizó

613.672

4.700.364

MON

048

PXOM 2009

28.209

Núcleo rural do Arroxó

Anllo (Santo Estevo)

O Arroxó

612.460

4.697.577

CON

049

PXOM 2009

28.210

Casa tradicional en Hortás

Anllo (Santo Estevo)

Hortás

613.072

4.699.901

MON

050

PXOM 2009

28.211

Ponte en Portizó

Anllo (Santo Estevo)

Portizó

613.705

4.700.438

MON

051

PXOM 2009

28.212

Pontiña do Rego da Boca I

Anllo (Santo Estevo)

O Arroxó

612.435

4.696.441

ETN

052

PXOM 2009

28.213

Pontiña do Rego da Boca II

Anllo (Santo Estevo)

O Arroxó

612.638

4.696.953

ETN

053

PXOM 2009

28.214

Pasadoiro do Rego da Boca

Anllo (Santo Estevo)

O Arroxó

612.913

4.697.437

ETN

054

PXOM 2009

28.215

Fonte O Paso do Blanco

Anllo (Santo Estevo)

O Arroxó

612.727

4.697.053

ETN

055

PXOM 2009

28.216

Muíño do Barroso

Anllo (Santo Estevo)

Portizó

613.791

4.700.323

ETN

127

PXOM 2009

28.217

Muíño de Merdeiros

Anllo (Santo Estevo)

Portizó

613.794

4.700.321

ETN

128

PXOM 2009

28.218

Muíño de Fermín de

Portizó

Anllo (Santo Estevo)

Portizó

613.818

4.700.312

ETN

129

PXOM 2009

28.236

Refuxio en Souto Novo

Anllo (Santo Estevo)

Souto Novo

613.390

4.699.950

ETN

150

PXOM 2009

28.237

Peto de ánimas de Portizó

Anllo (Santo Estevo)

Portizó

613.687

4.700.394

ETN*

152

PXOM 2009

28.238

Caixa de correos antiga na Burdalla

Anllo (Santo Estevo)

A Burdalla

613.104

4.698.822

ETN

151

PXOM 2009

28.240

Petróglifo do Regueiro

Anllo (Santo Estevo)

Nogueira

611.564

4.698.827

ARQ*

197

PXOM 2009

28.241

Castro de Castinande

Anllo (Santo Estevo)

Castinande

612.644

4.699.943

ARQ

196

PXOM 2009

28.242

Camiño Real

Anllo (Santo Estevo)

A Mogueira

612.896

4.699.464

VIA

194

PXOM 2009

28.243

Castro da Xábrega ou Cotarro do Castro

Anllo (Santo Estevo)

O Arroxó

612.402

4.696.265

ARQ

261

PXOM 2009

28.244

O Pear da Ponte

(asolagado)

Anllo (Santo Estevo)

A Rasa

612.000

4.696.206

ARQ

264

PXOM 2009

28.247

Casa grande de Cobarco

Anllo (Santo Estevo)

O Cobarco

613.125

4.698.960

MON

046

PXOM 2009

28.277

Igrexa de San Xoán de Barantes

Barantes (San Xoán)

A Cal

616.882

4.697.321

MON

008

PXOM 2009

28.278

Casa reitoral da Cal

Barantes (San Xoán)

A Cal

616.863

4.697.343

MON

068

PXOM 2009

28.279

Casa tradicional na Riba

Barantes (San Xoán)

A Riba

617.353

4.696.808

MON

069

PXOM 2009

28.280

Muíño na Presa

Barantes (San Xoán)

Santa Marta

616.705

4.697.912

ETN

154

PXOM 2009

28.281

Castro de Vilanova ou Os Castros

Barantes (San Xoán)

A Riba

617.190

4.696.474

ARQ

201

PXOM 2009

28.282

Lugar do achado da cabeza da Pereira

Barantes (San Xoán)

A Cal

616.907

4.697.384

ARQ

202

PXOM 2009

30.396

Igrexa de Santa María de Bolmente

Bolmente (Santa María)

Suairexa

616.057

4.697.637

MON

009

PXOM 2009

30.397

Casa con inscrición en lintel en Viloriz

Bolmente (Santa María)

Viloriz

615.148

4.697.506

MON

070

PXOM 2009

30.398

Muíño do Sindo do Taro

Bolmente (Santa María)

O Piñeiro

614.076

4.696.173

ETN

158

PXOM 2009

30.399

Muíño de escaleira de Vales

Bolmente (Santa María)

O Piñeiro

614.051

4.696.233

ETN

157

PXOM 2009

30.400

Muíño do Sindo do Falarán II

Bolmente (Santa María)

O Piñeiro

614.036

4.696.280

ETN

156

PXOM 2009

30.401

Muíño do Sindo de Falarán I

Bolmente (Santa María)

O Piñeiro

614.029

4.696.320

ETN

155

PXOM 2009

30.402

Cruceiro de Bolmente

Bolmente (Santa María)

A Cruz

615.681

4.697.356

ETN*

160

PXOM 2009

30.403

Cotarro das Rodas

Bolmente (Santa María)

Vilouxe

614.243

4.694.344

ARQ

205

PXOM 2009

30.404

Castro da Cividade

Bolmente (Santa María)

Vilouxe

614.161

4.694.182

ARQ

204

PXOM 2009

30.405

Cotarro do Castro

Bolmente (Santa María)

Castro

614.341

4.694.658

ARQ

203

PXOM 2009

52.914

Petróglifo Laxa da Carreira

Bolmente (Santa María)

O Outeiro

616.001

4.696.061

ARQ*

Art.38 LPCG

52.917

Petróglifo da Paxota

Bolmente (Santa María)

Cimadevila

615.364

4.698.170

ARQ*

Art.38 LPCG

159 PXOM

Cruceiro no adro de

Bolmente

Bolmente (Santa María)

Suairexa

616.057

4.697.637

ETN*

159

PXOM 2009

30.406

Agro do Castro ou Castro de San Marcos

Bolmente (Santa María) /San Martiño de Anllo

O Couto

614.091

4.697.993

ARQ

260

PXOM 2009

30.425

Igrexa de San Martiño de Doade

Doade (San Martiño)

Doade

624.873

4.697.071

MON

013

PXOM 2009

30.426

Capela de Vilachá

Doade (San Martiño)

Vilachá

623.068

4.697.217

MON

014

PXOM 2009

30.427

Capela de Vilar de

Mouros

Doade (San Martiño)

Vilar de Mouros

629.550

4.699.106

MON

015

PXOM 2009

30.428

Casa adega en Doade

Doade (San Martiño)

Francos

625.500

4.697.322

MON

074

PXOM 2009

30.429

Conxunto de casas tradicionais I en Doade

Doade (San Martiño)

Doade

625.017

4.697.010

MON

075

PXOM 2009

30.430

Conxunto de casas tradicionais II en Doade

Doade (San Martiño)

Doade

624.962

4.696.991

MON

076

PXOM 2009

30.431

Conxunto de casas

tradicionais III en Doade

Doade (San Martiño)

Doade

624.940

4.697.003

MON

077

PXOM 2009

30.432

Conxunto de casas tradicionais

Doade (San Martiño)

Doade

624.975

4.696.963

MON

078

PXOM 2009

30.433

Casa tradicional en Doade

Doade (San Martiño)

Doade

624.915

4.696.972

MON

079

PXOM 2009

30.434

Conxunto de casas tradicionais I en Francos

Doade (San Martiño)

Francos

625.676

4.697.773

MON

080

PXOM 2009

30.435

Conxunto de casas tradicionais II en Francos

Doade (San Martiño)

Francos

625.686

4.697.720

MON

081

PXOM 2009

30.436

Conxunto de casas tradicionais III en Francos

Doade (San Martiño)

Francos

625.707

4.697.717

MON

082

PXOM 2009

30.437

Conxunto de casas tradicionais IV en Francos

Doade (San Martiño)

Francos

625.668

4.697.686

MON

083

PXOM 2009

30.438

Conxunto de casas tradicionais V en Francos

Doade (San Martiño)

Francos

625.690

4.697.686

MON

084

PXOM 2009

30.439

Casa tradicional en Francos

Doade (San Martiño)

Francos

625.674

4.697.627

MON

085

PXOM 2009

30.440

Fonte en Doade

Doade (San Martiño)

Doade

625.143

4.696.969

ETN

086

PXOM 2009

30.441

Pozo en Vilachá

Doade (San Martiño)

Vilachá

623.281

4.696.859

ETN

167

PXOM 2009

30.442

Cruceiro de Doade

Doade (San Martiño)

Doade

624.979

4.697.234

ETN*

166

PXOM 2009

30.443

Lugar do achado dun bessalis no Camiño Real

Doade (San Martiño)

Francos

625.972

4.697.014

ARQ

218

PXOM 2009

30.444

Castro das Borreas

Doade (San Martiño)

San Pedro

624.853

4.695.823

ARQ

215

PXOM 2009

30.445

Lugar do achado do hexáscele de Santa Baia

Doade (San Martiño)

Vilachá

623.311

4.697.408

ARQ*

217

PXOM 2009

30.446

Castro do Escalleiro

Doade (San Martiño)

Castro

623.898

4.696.924

ARQ

216

PXOM 2009

30.447

Pena do Castelo

Doade (San Martiño)

Doade

626.061

4.696.716

ARQ

214

PXOM 2009

30.448

Petouto dos Mouros

Doade (San Martiño)

Monforte de Lemos

629.216

4.697.859

ARQ

213

PXOM 2009

30.449

Castro da Coroa ou A Medorra

Doade (San Martiño)

Castro

624.375

4.696.825

ARQ

212

PXOM 2009

53.876

Mámoa do Cadaval ou dos Cousos

Doade (San Martiño)

Mourentán

624.253

4.698.792

ARQ

Art.38 LPCG

268 PXOM

Souto de Valguaire

Doade (San Martiño)

Doade

625.641

4.697.133

ETN

268

PXOM 2009

30.482

Igrexa de San Xillao de Lobios

Lobios (San Xillao)

Lobios

620.852

4.696.115

MON

022

PXOM 2009

30.483

Capela da Carballeda

Lobios (San Xillao)

Carballeda

622.689

4.696.679

MON

023

PXOM 2009

30.484

Capela da Raíña do Campo

Lobios (San Xillao)

Lobios

620.895

4.696.044

MON

024

PXOM 2009

30.485

Capela de Casar de Cima

Lobios (San Xillao)

Casar de Cima

620.450

4.695.268

MON

025

PXOM 2009

30.487

Casa con inscrición en Viladime de Arriba

Lobios (San Xillao)

Viladime de Arriba

621.715

4.696.427

MON

094

PXOM 2009

30.488

Conxunto de casas tradicionais en Lamas de Brosmos

Lobios (San Xillao)

Lamas de Brosmos

620.497

4.694.994

CON

095

PXOM 2009

30.489

Cruceiro de Lobios

Lobios (San Xillao)

Lobios

620.836

4.696.054

ETN*

176

PXOM 2009

30.504

Igrexa de San Vicente de Pinol

Pinol (San Vicente)

O Campo

619.357

4.695.876

MON

030

PXOM 2009

30.505

Santuario da Virxe de Cadeiras

Pinol (San Vicente)

Cimadevila

619.180

4.695.106

MON

031

PXOM 2009

30.506

Capela de Portabrosmos

Pinol (San Vicente)

Portabrosmos

620.805

4.693.867

MON

032

PXOM 2009

30.507

Ermida en Sampil

Pinol (San Vicente)

Sampil

619.804

4.694.641

MON

033

PXOM 2009

30.508

Pombar en Vilariño

Pinol (San Vicente)

Vilariño

619.368

4.696.524

ETN

179

PXOM 2009

30.509

Cruceiro do Outeiro

Pinol (San Vicente)

O Campo

619.340

4.695.914

ETN*

180

PXOM 2009

30.510

Petróglifo das Laxas do Campo

Pinol (San Vicente)

Pipín de Arriba

619.623

4.697.123

ARQ*

Art.38 LPCG

30.511

Lugar do antigo Portabrosmos

Pinol (San Vicente)

Portabrosmos

620.512

4.693.590

ARQ

241

PXOM 2009

30.512

Lugar de Souto Chanteiro

Pinol (San Vicente)

Portabrosmos

620.739

4.693.845

ARQ

235

PXOM 2009

30.513

O Castriño

Pinol (San Vicente)

Sampil

619.882

4.694.159

ARQ

234

PXOM 2009

30.514

Petróglifo do Monte de Valderraña

Pinol (San Vicente)

Cimadevila

619.517

4.695.178

ARQ*

239

PXOM 2009

30.515

Petróglifo do Agro I

Pinol (San Vicente)

Sampil

620.004

4.694.601

ARQ*

237

PXOM 2009

30.516

Petróglifo do Agro II

Pinol (San Vicente)

Sampil

620.034

4.694.496

ARQ*

238

PXOM 2009

30.517

Santuario da Pedra da Virxe

Pinol (San Vicente)

Sampil

619.216

4.695.009

ARQ

240

PXOM 2009

30.518

Petróglifo do Barcal

Pinol (San Vicente)

Sampil

619.918

4.694.571

ARQ*

236

PXOM 2009

30.519

Fonte do Castro

Pinol (San Vicente)

Cimadevila

619.212

4.695.457

ETN

100

PXOM 2009

23.523

Ponte en Areas

Rosende (San Miguel)

O Celeirón

612.676

4.701.214

MON

114

PXOM 2009

23.524

Muíños de Area II

Rosende (San Miguel)

O Celeirón

612.717

4.701.066

ETN

184

PXOM 2009

23.525

Muíño de Area I

Rosende (San Miguel)

O Celeirón

612.719

4.701.053

ETN

183

PXOM 2009

23.526

Muíño en Ribas

Rosende (San Miguel)

O Celeirón

612.666

4.701.226

ETN

185

PXOM 2009

28.248

Casa do Fidalgo

Rosende (San Miguel)

O Campo de Naz

614.507

4.700.664

MON

109

PXOM 2009

30.589

Igrexa de San Miguel de Rosende

Rosende (San Miguel)

A Airexa

613.730

4.701.730

MON

040

PXOM 2009

30.590

Pazo de Ribas

Rosende (San Miguel)

Ribas

613.596

4.702.158

MON

107

PXOM 2009

30.591

Casa grande de Rosende

Rosende (San Miguel)

Rosende

613.427

4.701.397

MON

108

PXOM 2009

30.592

Fonte pozo da Lama dos Campos

Rosende (San Miguel)

O Areeiro

613.900

4.700.770

ETN

116

PXOM 2009

30.593

Casa tradicional en Albarán

Rosende (San Miguel)

Albarán

613.517

4.701.432

MON

113

PXOM 2009

30.594

Casa tradicional en Areas

Rosende (San Miguel)

O Celeirón

612.843

4.701.149

MON

112

PXOM 2009

30.595

Casa típica no Outeiro

Rosende (San Miguel)

Outeiro

613.124

4.701.645

MON

111

PXOM 2009

30.596

Casa reitoral en Airexa

Rosende (San Miguel)

A Lama do Sobrado

613.749

4.701.722

MON

110

PXOM 2009

30.597

Fonte en Naz de Arriba

Rosende (San Miguel)

O Campo de Naz

614.550

4.700.700

MON

115 P

XOM 2009

30.598

Palco da festa

Rosende (San Miguel)

A Airexa

613.590

4.701.710

ETN

Art.38 LPCG

30.599

Pozo na Airexa

Rosende (San Miguel)

A Lama do Sobrado

613.755

4.701.718

ETN

186

PXOM 2009

30.600

Castro de Outeiro

Rosende (San Miguel)

A Lama do Outeiro

613.308

4.701.910

ARQ

259

PXOM 2009

28.245

Igrexa de San Martiño de Anllo

San Martiño de Anllo (San Martiño)

San Martiño

614.377

4.699.934

MON

041 PXOM 2009

28.246

Ermida de San Vitorio en Vixilde

San Martiño de Anllo (San Martiño)

Vixilde

614.033

4.697.997

MON

042 PXOM 2009

28.249

Pontiña en San Martiño

San Martiño de Anllo (San Martiño)

San Martiño

614.272

4.699.894

MON

117 PXOM 2009

28.250

Fonte en Fervenza

San Martiño de Anllo (San Martiño)

Fervenza

614.387

4.700.249

ETN

118

PXOM 2009

28.252

Muíño do Cotolovio

San Martiño de Anllo (San Martiño)

Os Ferreiros

614.683

4.699.946

ETN

189

PXOM 2009

28.253

Muíño do Carpaceiro II

San Martiño de Anllo (San Martiño)

San Martiño

614.246

4.699.925

ETN

188

PXOM 2009

28.254

Muíño do Carpaceiro I

San Martiño de Anllo (San Martiño)

San Martiño

614.332

4.699.898

ETN

187

PXOM 2009

28.255

Lugar do achado do Campo de Anllo

San Martiño de Anllo (San Martiño)

O Xuncal

613.347

4.699.053

ARQ

198

PXOM 2009

28.256

Tríscele I de Arxemil

San Martiño de Anllo (San Martiño)

Vixilde

613.809

4.698.122

ARQ*

262

PXOM 2009

28.257

Tríscele II de Arxemil

San Martiño de Anllo (San Martiño)

Vixilde

613.821

4.698.130

ARQ*

263

PXOM 2009

28.258

Lugar da cepa de Naz de Arriba

San Martiño de Anllo (San Martiño)

Naz de Arriba

614.570

4.700.655

ETN

269

PXOM 2009

30.601

Igrexa de San Xurxo de Santiorxo

Santiorxo (San Xurxo)

Santiorxo

618.048

4.696.445

MON

043

PXOM 2009

30.602

Casa con inscrición en Paradela

Santiorxo (San Xurxo)

A Fonte

618.165

4.696.276

MON

119

PXOM 2009

30.603

Casa en Veliños

Santiorxo (San Xurxo)

Veliños

619.093

4.697.403

MON

120

PXOM 2009

30.604

Casa tradicional nos Hortos

Santiorxo (San Xurxo)

Os Hortos

617.918

4.696.702

MON

121

PXOM 2009

30.605

Cruceiro de Santiorxo

Santiorxo (San Xurxo)

Santiorxo

618.022

4.696.517

ETN*

190

PXOM 2009

30.606

Castro das Medorras ou das Caldeiras

Santiorxo (San Xurxo)

San Paio

618.732

4.695.268

ARQ

233

PXOM 2009

30.607

Agro das Medorras

Santiorxo (San Xurxo)

A Vilerma

618.415

4.696.743

ARQ

265

PXOM 2009

30.608

Petróglifo do Preguiceiro

Santiorxo (San Xurxo)

A Lama

619.040

4.697.865

ARQ*

266

PXOM 2009

52.912

Petróglifo da Ferrada

Santiorxo (San Xurxo)

Veliños

619.158

4.697.244

ARQ*

Art.38 LPCG

52.913

Petróglifo do Val

Santiorxo (San Xurxo)

Barreiros

618.388

4.697.305

ARQ*

Art.38 LPCG

52.916

Petróglifos do Toutileiro

Santiorxo (San Xurxo)

Vilar

619.092

4.696.923

ARQ*

Art.38 LPCG

54.237

Petróglifo de Amido

Santiorxo (San Xurxo)

Pinol de Abaixo

618.767

4.696.494

ARQ*

Art.38 LPCG

ANEXO II.15

BENS INMOBLES CLASIFICADOS NA PAISAXE CULTURAL NA TEIXEIRA

PBA

Denominación

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

Contorno

39.434

Igrexa de Santa María de Abeleda

A Abeleda

(Santa María)

Nogueira

628.387

4.694.821

MON

Art. 103

POMR 2001

39.435

Capela de Santa María de Abeleda

A Abeleda

(Santa María)

Cofra

628.571

4.694.878

MON

Art. 103

POMR 2001

39.436

Casa reitoral de Abeleda

A Abeleda

(Santa María)

Cofra

628.671

4.694.926

MON

Art. 103

POMR 2001

39.440

Pena do Castelo

Cristosende (Santa María)

Pedra do Sol

624.262

4.692.306

ARQ

Art. 103

POMR 2001

39.441

Igrexa de San Salvador de Cristosende

Cristosende (Santa María)

Cristosende

624.425

4.693.768

MON

Art. 103

POMR 2001

39.442

Capela de San Caetano de Cristosende

Cristosende (Santa María)

Quintairos

624.393

4.693.604

MON

Art. 103

POMR 2001

39.443

Casa reitoral de Cristosende

Cristosende (Santa María)

Cristosende

624.385

4.693.723

MON

Art. 103

POMR 2001

39.444

Casa en Cristosende

Cristosende (Santa María)

Cristosende

624.549

4.693.812

MON

Art. 103

POMR 2001

39.445

Pazo en Cristosende

Cristosende (Santa María)

O Barrio

624.657

4.693.573

MON

Art. 103

POMR 2001

39.446

Igrexa de San Martiño de Fontao

Fontao

(San Bartolomeu)

Fontao

626.936

4.695.735

MON

Art. 103

POMR 2001

39.447

Igrexa de San Salvador de Lumeares

Lumeares

(San Salvador)

Soutelo

626.625

4.694.539

MON

Art. 103

POMR 2001

39.448

Capela de Santa Catuxa de Lumeares

Lumeares

(San Salvador)

A Teixeira

625.568

4.694.344

MON

Art. 103

POMR 2001

39.449

Cruceiro de Lumeares

Lumeares

(San Salvador)

A Cruz

626.514

4.694.657

ETN*

Art. 103

POMR 2001

39.450

Pousadoiro con anxo da garda de Lumeares

Lumeares

(San Salvador)

A Cruz

626.497

4.694.558

ETN

Art. 103

POMR 2001

39.451

Casa reitoral de Lumeares

Lumeares

(San Salvador)

Soutelo

626.606

4.694.503

MON

Art. 103

POMR 2001

39.452

Ponte sobre o río Vaos

Lumeares

(San Salvador)

O Río

626.802

4.693.874

MON

Art. 103

POMR 2001

39.453

Igrexa de Santa Mariña de Montoedo

Montoedo

(Santa Mariña)

Xirás

625.403

4.692.707

MON

Art. 103

POMR 2001

39.454

Casa reitoral de Montodeo

Montoedo

(Santa Mariña)

Xirás

625.450

4.692.758

MON

Art. 103

POMR 2001

39.549

Medoña de Veiga das Cruces

Pedrafita

(San Martiño)

Alende

623.808

4.689.709

ARQ

Art. 103

POMR 2001

39.552

Igrexa de San Martiño de Pedrafita

Pedrafita

(San Martiño)

Parafita

623.885

4.690.568

MON

Art. 103

POMR 2001

39.553

Capela de San Ramón de Celeirós

Pedrafita

(San Martiño)

Celeirós

624.672

4.691.168

MON

Art. 103

POMR 2001

39.554

Casa reitoral de Pedrafita

Pedrafita

(San Martiño)

Alende

624.178

4.690.283

MON

Art. 103

POMR 2001

ANEXO III

Bens inmobles de carácter sacro no territorio da Ribeira Sacra

En virtude dos especiais valores do territorio da Ribeira Sacra singularmente caracterizados pola presenza desde moi antigo de eremitas e primeiras comunidades de convivencia regulada e posteriores ordes relixiosas, recóllense como bens inmobles integrantes da Ribeira Sacra aqueles outros bens do territorio dos concellos que conforman a Ribeira Sacra recollidos neste anexo III.

Esta relación que completa e complementa a dos anexos I (BIC en todo o territorio) e II (bens inmobles catalogados no ámbito da paisaxe cultural), en procedementos futuros, poderá ser completada con bens adicionais, na medida en que se documente e xustifique a súa relación, ou modificada a súa clasificación e declarados BIC cos trámites administrativos que correspondan.

PBA

Inmoble

Concello

Parroquia

Lugar

X

Y

Cat.

19.448

Igrexa de Santa Baia de Aguada

Carballedo

Aguada (Santa Baia)

A Eirexe

592.000

4.708.122

MON

19.449

Capela de San Roque en Aguada de Arriba

Carballedo

Aguada (Santa Baia)

Aguada de Arriba

591.097

4.708.223

MON

18.768

Igrexa de San Miguel de Buciños

Carballedo

Buciños

(San Miguel)

O Barrio

594.212

4.710.197

MON

18.769

Casa reitoral de Buciños

Carballedo

Buciños

(San Miguel)

O Barrio

594.225

4.710.177

MON

18.773

Igrexa de Santa María de Carballedo

Carballedo

Carballedo

(Santa María)

Carballedo

596.158

4.708.318

MON

18.774

Casa reitoral de Santa María de Carballedo

Carballedo

Carballedo

(Santa María)

Carballedo

596.146

4.708.337

MON

18.776

Igrexa de Santo Estevo de Cartelos

Carballedo

Cartelos

(Santo Estevo)

Cartelos

594.338

4.713.137

MON

18.777

Casa reitoral de Santo Estevo de Cartelos

Carballedo

Cartelos

(Santo Estevo)

Cartelos

594.338

4.713.154

MON

18.781

Igrexa de San Cristovo de Castro

Carballedo

Castro

(San Cristovo)

Castro

599.752

4.709.513

MON

18.859

Igrexa de San Gregorio de Furco

Carballedo

Furco

(San Gregorio)

Furco

590.233

4.713.961

MON

18.860

Casa reitoral de San Gregorio de Furco

Carballedo

Furco

(San Gregorio)

Furco

590.168

4.713.899

MON

18.862

Igrexa de San Cristovo de Lobelle

Carballedo

Lobelle

(San Cristovo)

Lobelle de Abaixo

596.942

4.711.603

MON

18.863

Casa reitoral de San Cristovo de Lobelle

Carballedo

Lobelle

(San Cristovo)

Lobelle de Abaixo

596.944

4.711.587

MON

18.866

Igrexa de Santiago de Lousada

Carballedo

Lousada (Santiago)

Lousada de Arriba

597.500

4.709.509

MON

18.867

Casa reitoral de Santiago de Lousada

Carballedo

Lousada (Santiago)

Lousada de Arriba

597.489

4.709.493

MON

18.868

Igrexa de Santa María de Marzás

Carballedo

Marzás (Santa María)

Marzás

599.662

4.705.402

MON

18.869

Igrexa de San Xoán de Milleirós

Carballedo

Milleirós (San Xoán)

Milleirós

598.990

4.711.517

MON

18.878

Igrexa de Santiago de Pradeda

Carballedo

Pradeda (Santiago)

Pradeda de Arriba

597.820

4.712.783

MON

18.879

Capela de Santiago no Barrio de Puga

Carballedo

Pradeda (Santiago)

O Barrio de Puga

598.011

4.711.916

MON

18.864

Igrexa de San Mamede de Lousada

Carballedo

San Mamede de Lousada

(San Mamede)

San Mamede

599.302

4.708.362

MON

18.764

Igrexa de Santa Baia de Búbal

Carballedo

Santa Baia de Búbal (Santa Baia)

Santa Baia

597.429

4.706.242

MON

18.765

Casa reitoral de Santa Baia de Búbal

Carballedo

Santa Baia de Búbal (Santa Baia)

Santa Baia

597.451

4.706.253

MON

18.759

Igrexa de Santa Cristina de Asma

Carballedo

Santa Cristina de Asma

(Santa Cristina)

Santa Cristina

591.817

4.713.144

MON

18.760

Casa reitoral de Santa Cristina de Asma

Carballedo

Santa Cristina de Asma

(Santa Cristina)

Santa Cristina

591.802

4.713.123

MON

18.784

Igrexa de Santa Mariña do Castro

Carballedo

Santa Mariña do Castro

(Santa Mariña)

Santa Mariña

593.161

4.712.289

MON

17.591

Igrexa de Santa María de Vilaquinte

Carballedo

Vilaquinte

(Santa María)

Vilaquinte

602.493

4.705.817

MON

17.592

Casa reitoral de Santa María de Vilaguinte

Carballedo

Vilaquinte

(Santa María)

Vilaquinte

602.480

4.705.817

MON

31.890

Capela de San Martiño

Castro Caldelas

Camba (San Xoán)

San Martiño

630.473

4.689.614

MON

31.891

Capela de Santa María en Piñeiroá

Castro Caldelas

Camba (San Xoán)

Piñeiroá

630.410

4.690.374

MON

31.893

Capela de San Xulián

Castro Caldelas

Camba (San Xoán)

San Xulián

628.751

4.690.699

MON

31.894

Igrexa de San Xoán de Camba

Castro Caldelas

Camba (San Xoán)

O Real da Pousa

630.911

4.691.407

MON

31.895

Necrópole do Lameiro Grande

Castro Caldelas

Camba (San Xoán)

Montemaior

632.165

4.690.977

ARQ

31.908

Igrexa de Santiago de Folgoso

Castro Caldelas

Folgoso (Santiago)

Folgoso

635.364

4.693.747

MON

38.699

Igrexa de San Pedro do Burgo

Castro Caldelas

O Burgo

(San Pedro)

O Burgo

631.612

4.690.101

MON

38.700

Capela de San Pedro

Castro Caldelas

O Burgo

(San Pedro)

San Pedro

633.003

4.689.869

MON

38.701

Casa reitoral do Burgo

Castro Caldelas

O Burgo

(San Pedro)

O Burgo

631.644

4.690.092

MON

31.931

Casa reitoral de Pedrouzos

Castro Caldelas

Pedrouzos

(San Mamede)

Pousa

628.854

4.687.715

MON

31.932

Igrexa de San Mamede de Pedrouzos

Castro Caldelas

Pedrouzos

(San Mamede)

Pousa

628.876

4.687.742

MON

31.935

Igrexa de San Xoán de Poboeiros

Castro Caldelas

Poboeiros (San Xoán)

O Outeiriño

627.340

4.692.871

MON

31.936

Casa reitoral de Poboeiros

Castro Caldelas

Poboeiros

(San Xoán)

O Outeiriño

627.374

4.692.879

MON

33.612

Casa reitoral de San Pedro Fiz de Sas de Penelas

Castro Caldelas

Sas de Penelas (San Fiz)

Penelas

635.972

4.692.326

MON

33.613

Igrexa de San Pedro Fiz de Sas de Penelas

Castro Caldelas

Sas de Penelas (San Fiz)

Sas de Penelas

635.619

4.691.953

MON

31.938

Capela de Santo Antonio en Condelle

Castro Caldelas

Trabazos

(Santa Olaia)

Condelle

632.048

4.692.056

MON

31.939

Igrexa de Santa Olaia de Trabazos

Castro Caldelas

Trabazos

(Santa Olaia)

Trabazos

634.198

4.693.284

MON

38.708

Igrexa de Santa María de Vilamaior de Caldelas

Castro Caldelas

Vilamaior de Caldelas (Santa María)

Vilamaior

634.408

4.690.280

MON

38.709

Casa reitoral de Vilamaior

Castro Caldelas

Vilamaior de Caldelas (Santa María)

Vilamaior

634.454

4.690.019

MON

38.710

Cruceiro de Vilamaior

Castro Caldelas

Vilamaior de Caldelas (Santa María)

Vilamaior

634.232

4.690.256

ETN*

33.617

Igrexa de San Xoán de Vimieiro

Castro Caldelas

Vimieiro (San Xoán)

Vimieiro

636.110

4.693.957

MON

17.605

Igrexa de San Vicenzo da Grade

Chantada

A Grade

(San Vicente)

Quintá

593.508

4.715.428

MON

17.861

Peto de ánimas de Penasillás

Chantada

A Laxe (San Xoán)

Penasillás

594.307

4.719.858

ETN*

17.862

Igrexa de San Xoán da Laxe

Chantada

A Laxe (San Xoán)

Seoane

595.059

4.718.648

MON

17.863

Capela de Carballizos

Chantada

A Laxe (San Xoán)

Carballizos

594.542

4.717.610

MON

17.864

Capela de Penasillás

Chantada

A Laxe (San Xoán)

Penasillás

594.330

4.719.845

MON

17.865

Capela de Río Pedroso

Chantada

A Laxe (San Xoán)

Río Pedroso

596.161

4.718.340

MON

17.866

Cruceiro do adro de San Xoán da Laxe

Chantada

A Laxe (San Xoán)

Seoane

595.060

4.718.676

ETN*

17.867

Cruceiro de Penasillás

Chantada

A Laxe (San Xoán)

Seoane

594.784

4.718.956

ETN*

17.601

Igrexa de Santa Baia de Adá

Chantada

Adá (Santa Baia)

Adá

594.250

4.724.229

MON

17.602

Peto de ánimas de Adá

Chantada

Adá (Santa Baia)

Adá

594.239

4.724.229

ETN*

17.603

Cruceiro de Adá

Chantada

Adá (Santa Baia)

Adá

594.239

4.724.199

ETN*

17.690

Igrexa de Santa María de Arcos

Chantada

Arcos (Santa María)

Arcos

597.707

4.723.698

MON

17.691

Capela de Casteda

Chantada

Arcos (Santa María)

Casteda

599.130

4.722.915

MON

17.692

Capela de Elfe

Chantada

Arcos (Santa María)

Río

598.115

4.724.002

MON

17.693

Capela do Pazo de Suatorre

Chantada

Arcos (Santa María)

Outeiro

596.785

4.722.614

MON

17.699

Igrexa de San Vicenzo de Argozón

Chantada

Argozón

(San Vicente)

San Vicente

592.588

4.723.717

MON

17.700

Capela de Gordón

Chantada

Argozón

(San Vicente)

Gordón

592.822

4.721.963

MON

17.723

Igrexa de Santa María de Bermún

Chantada

Bermún

(Santa María)

Bermún de Arriba

592.086

4.714.652

MON

17.724

Cruceiro de Bermún de Arriba

Chantada

Bermún

(Santa María)

Bermún de Arriba

592.074

4.714.654

ETN*

17.726

Igrexa de San Salvador de Brigos

Chantada

Brigos

(San Salvador)

Brigos de Abaixo

598.903

4.716.806

MON

17.727

Peto de ánimas de Brigos de Abaixo

Chantada

Brigos

(San Salvador)

Brigos de Abaixo

598.901

4.716.769

ETN*

17.593

Igrexa de Santa Mariña de Chantada

Chantada

Chantada

(Santa Mariña)

Chantada

600.934

4.718.060

MON

17.594

Capela de Basán

Chantada

Chantada

(Santa Mariña)

O Peto

600.741

4.719.090

MON

17.733

Igrexa de Santa Mariña de Esmeriz

Chantada

Esmeriz

(Santa Mariña)

Santa Mariña

592.438

4.716.889

MON

17.851

Igrexa de San Xillao de Esmoriz

Chantada

Esmoriz (San Xillao)

Esmoriz

593.120

4.714.624

MON

17.852

Sartego de Fornas

Chantada

Fornas

(San Cristovo)

Fornas de Abaixo

599.622

4.720.263

ARQ

17.854

Igrexa de San Cristovo de Fornas

Chantada

Fornas

(San Cristovo)

Ansoar

600.371

4.719.874

MON

17.873

Igrexa de San Martiño de Mariz

Chantada

Mariz (San Martiño)

Mariz

598.418

4.721.424

MON

17.883

Igrexa de San Tomé de Merlán

Chantada

Merlán (San Tomé)

A Eirexe

601.770

4.719.842

MON

17.884

Capela de Meixide

Chantada

Merlán (San Tomé)

Meixide Pequeno

602.607

4.718.631

MON

17.885

Capela de San Cibrao

Chantada

Merlán (San Tomé)

A Torre

601.443

4.719.691

MON

17.890

Peto de ánimas de Vilela

Chantada

Merlán (San Tomé)

Vilela

601.222

4.719.711

ETN*

17.129

Igrexa de San Cristovo de Mouricios

Chantada

Mouricios

(San Cristovo)

San Cristovo

595.000

4.720.719

MON

17.131

Igrexa de San Paio de Muradelle

Chantada

Muradelle

(San Paio)

San Paio

596.097

4.721.288

MON

17.132

Capela de Santo Antonio

Chantada

Muradelle

(San Paio)

San Paio

596.137

4.721.562

MON

17.879

Igrexa de San Xillao do Mato

Chantada

O Mato (San Xillao)

A Carballeira

597.035

4.717.697

MON

17.880

Ermida de San Lucas en Abral

Chantada

O Mato (San Xillao)

Abral

597.590

4.718.512

MON

17.127

Igrexa de San Miguel do Monte

Chantada

O Monte

(San Miguel)

San Miguel

592.318

4.724.579

MON

17.214

Igrexa de Santa Baia de Pedrafita

Chantada

Pedrafita

(Santa Baia)

Mosteiro

602.117

4.723.243

MON

17.215

Capela de San Xillán

Chantada

Pedrafita

(Santa Baia)

Xillán

602.834

4.723.546

MON

17.216

Priorado de Oseira

Chantada

Pedrafita

(Santa Baia)

Paracostoira

601.262

4.722.997

MON

17.220

Peto de ánimas da Lama

Chantada

Pedrafita

(Santa Baia)

Paracostoira

600.979

4.722.918

ETN*

17.223

Igrexa de San Mamede de Pereira

Chantada

Pereira

(San Mamede)

Pereira de Arriba

598.970

4.714.221

MON

17.233

Igrexa de Santiago de Requeixo

Chantada

Requeixo (Santiago)

Fontela

593.096

4.718.460

MON

17.234

Ermida de Faro en Caíbe

Chantada

Requeixo (Santiago)

Caíbe

590.820

4.719.734

MON

17.235

Cruceiro de Pereiroá

Chantada

Requeixo (Santiago)

Alence

592.670

4.717.731

ETN*

17.236

Cruceiro do adro de Santiago de Requeixo

Chantada

Requeixo (Santiago)

Fontela

593.091

4.718.538

ETN*

17.248

Igrexa de San Pedro de Viana

Chantada

San Pedro de Viana (San Pedro)

Axulfe

594.313

4.716.157

MON

17.249

Capela de San Roque

Chantada

San Pedro de Viana (San Pedro)

As Casas

593.862

4.716.732

MON

17.260

Igrexa de San Xurxo de Asma

Chantada

San Xurxo de Asma

Centulle

599.668

4.718.986

MON

17.250

Igrexa de Santa Cruz de Viana

Chantada

Santa Cruz de Viana (Santa Cruz)

Santa Cruz

594.989

4.714.718

MON

17.251

Cruceiro de Viana

Chantada

Santa Cruz de Viana (Santa Cruz)

Viana

594.523

4.715.188

ETN*

17.720

Igrexa de Santa Uxía de Asma

Chantada

Santa Uxía de Asma (Santa Uxía)

A Eirexe

596.753

4.714.771

MON

17.721

Peto de ánimas da Eirexe

Chantada

Santa Uxía de Asma (Santa Uxía)

A Eirexe

596.733

4.714.770

ETN*

17.246

Igrexa de San Xoán de Veiga

Chantada

Veiga (San Xoán)

Veiga

600.014

4.721.255

MON

17.247

Cruceiro do adro de San Xoán da Veiga

Chantada

Veiga (San Xoán)

Veiga

600.047

4.721.266

ETN*

35.752

Cruceiro I de Esgos

Esgos

Esgos (Santa María)

Esgos

607.342

4.686.658

ETN*

35.755

Cruceiro II de Esgos

Esgos

Esgos (Santa María)

Esgos

607.349

4.686.731

ETN*

35.762

Igrexa de Santa María de Esgos

Esgos

Esgos (Santa María)

Esgos

607.473

4.686.710

MON

35.763

Casa reitoral de Esgos

Esgos

Esgos (Santa María)

Esgos

607.432

4.686.693

MON

35.776

Peto de ánimas de San Pedro de Rocas

Esgos

Esgos (Santa María)

Mosteiro de Rocas

606.072

4.687.631

ETN*

35.787

Peto de ánimas das Raposas

Esgos

Loña do Monte

(San Salvador)

As Raposas

606.208

4.690.949

ETN*

35.794

Capela Virxe do Monte de Xaravedra

Esgos

Os Pensos

(San Pedro)

Xaravedra

609.610

4.690.541

MON

35.799

Casa reitoral vella dos Pensos

Esgos

Os Pensos

(San Pedro)

Os Pensos

610.059

4.689.269

MON

35.801

Igrexa de San Pedro dos Pensos

Esgos

Os Pensos

(San Pedro)

Os Pensos

610.118

4.689.259

MON

35.802

Casa reitoral dos Pensos

Esgos

Os Pensos

(San Pedro)

Os Pensos

610.142

4.689.259

MON

35.806

Cruz votiva de Pardeconde

Esgos

Os Pensos

(San Pedro)

Pardeconde

610.694

4.689.159

ETN*

35.822

Cruceiro da Casa Coutada

Esgos

Rocas (San Pedro)

San Pedro de Rocas

605.701

4.688.430

ETN*

35.824

Capela de San Xoán Bautista na Cernada

Esgos

Rocas (San Pedro)

A Cernada

606.327

4.689.209

MON

35.827

Cruceiro na Cernada

Esgos

Rocas (San Pedro)

A Cernada

606.246

4.689.161

ETN*

35.839

Igrexa de San Bieito de Rocas

Esgos

Rocas (San Pedro)

Quinta do Monte

607.341

4.688.455

MON

35.724

Peto de ánimas de Cachamuíña

Esgos

Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia)

Cachamuíña

608.127

4.686.104

ETN*

35.728

Cruz da Lama

Esgos

Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia)

A Lama

607.709

4.686.006

ETN*

35.731

Capela de San Cornelio en Guimarás

Esgos

Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia)

Guimarás

609.306

4.686.668

MON

35.739

Igrexa de Santa Olaia de Esgos

Esgos

Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia)

Soutelo

607.705

4.685.791

MON

35.740

Casa reitoral de Quinta

Esgos

Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia)

Soutelo

607.717

4.685.805

MON

35.741

Cruceiro da Quinta

Esgos

Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia)

Soutelo

607.733

4.685.820

ETN*

35.742

Peto de ánimas da Quinta

Esgos

Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia)

A Quinta

607.979

4.685.438

ETN*

35.848

Capela da Virxe das Neves en Lobaces

Esgos

Triós (San Pedro)

Lobaces

605.110

4.690.454

ARQ

35.851

Cruceiro de Lobaces

Esgos

Triós (San Pedro)

Lobaces

605.120

4.690.453

ETN*

35.856

Igrexa de Santa María de Vilar de Ordelles

Esgos

Vilar de Ordelles (Santa María)

Vilar de Ordelles

604.436

4.686.089

MON

35.857

Casa reitoral do Pinto

Esgos

Vilar de Ordelles (Santa María)

Vilar de Ordelles

604.459

4.686.075

MON

35.858

Cruceiro do Pinto

Esgos

Vilar de Ordelles (Santa María)

O Pinto

604.355

4.685.872

ETN*

35.868

Cruceiro de Vilar de Ortelle

Esgos

Vilar de Ordelles (Santa María)

Vilar de Ordelles

604.541

4.686.188

ETN*

35.873

Capela de San Pedro en Folgoso

Esgos

Vilar de Ordelles (Santa María)

Folgoso

603.695

4.685.341

MON

35.887

Cruceiro de Folgoso

Esgos

Vilar de Ordelles (Santa María)

Folgoso

603.843

4.685.452

ETN*

23.766

Igrexa de Santa María da Parte

Monforte de Lemos

A Parte (Santa María)

A Parte

625.235

4.713.877

MON

23.767

Capela de Probeiros en Ribas Pequenas

Monforte de Lemos

A Parte (Santa María)

Probeiros

625.895

4.715.689

MON

23.768

Igrexa de San Mateo da Parte

Monforte de Lemos

A Parte (Santa María)

A Parte

625.246

4.713.879

MON

23.477

Igrexa de Santa María da Penela

Monforte de Lemos

A Penela

(Santa María)

A Veiga

625.075

4.704.996

MON

23.516

Igrexa de San Cibrao da Vide

Monforte de Lemos

A Vide (San Cibrao)

O Quintairo

618.323

4.709.623

MON

23.762

Igrexa de Santo Estevo das Nocedas

Monforte de Lemos

As Nocedas

(San Estevo)

A Igrexa

624.243

4.705.167

MON

23.704

Igrexa de Santa María de Baamorto

Monforte de Lemos

Baamorto

(Santa María)

As Devesas

619.852

4.714.236

MON

23.705

Capela de Feixoo

Monforte de Lemos

Baamorto

(Santa María)

Pallares

620.134

4.714.797

MON

23.706

Capela de Pol

Monforte de Lemos

Baamorto

(Santa María)

Pol

619.006

4.714.573

MON

23.707

Capela de Espinosa

Monforte de Lemos

Baamorto

(Santa María)

As Pereiras

619.273

4.713.125

MON

23.710

Priorado de Baamorto

Monforte de Lemos

Baamorto

(Santa María)

As Devesas

619.823

4.714.242

MON

23.712

Capela de San Caetano en Reboredo

Monforte de Lemos

Baamorto

(Santa María)

Reboredo

619.871

4.714.206

MON

23.719

Igrexa de Santalla de Caneda

Monforte de Lemos

Caneda (Santalla)

A Fonte

626.437

4.707.734

MON

23.720

Capela de San Paio no Sobrado

Monforte de Lemos

Caneda (Santalla)

O Sobrado

626.721

4.707.028

MON

23.728

Igrexa de San Xoán de Chavaga

Monforte de Lemos

Chavaga (San Xoán)

O Cotelo

628.753

4.710.557

MON

23.731

Igrexa de Santo André de Distriz

Monforte de Lemos

Distriz (Santo André)

A Eirexe

618.980

4.706.840

MON

23.733

Cruz de Pedra

Monforte de Lemos

Distriz (Santo André)

O Cruceiro

619.359

4.707.245

ETN*

23.737

Igrexa de San Cosmede de Fiolleda

Monforte de Lemos

Fiolleda

(San Cosmede)

Fiolleda

619.482

4.715.684

MON

23.738

Capela da Virxe en Vilamaior

Monforte de Lemos

Fiolleda

(San Cosmede)

Vilamaior

620.359

4.716.612

MON

23.739

Capela de San Roque en Fiolleda

Monforte de Lemos

Fiolleda

(San Cosmede)

Fiolleda

619.293

4.716.357

MON

23.740

Capela da Xunqueira en Fiolleda

Monforte de Lemos

Fiolleda

(San Cosmede)

Xunqueira

619.860

4.718.116

MON

23.741

Capela de San Mamede en Fiolleda

Monforte de Lemos

Fiolleda

(San Cosmede)

San Mamede

618.113

4.717.549

MON

23.745

Igrexa de Santo Acisclo de Gullade

Monforte de Lemos

Gullade

(Santo Acisclo)

A Eirexe

623.236

4.705.240

MON

23.746

Igrexa de Santa Lucía de Guntín

Monforte de Lemos

Guntín (Santa Lucía)

Santa Lucía

622.502

4.703.723

MON

23.682

Capela de San Pedro

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

622.387

4.709.296

MON

23.683

Colexio da Compañía

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

621.800

4.708.378

MON

23.684

Capela de San Lázaro

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

621.453

4.707.915

MON

23.686

Mosteiro de San Vicenzo do Pino

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

622.344

4.709.019

MON

23.688

Convento das Clarisas

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

621.898

4.708.952

MON

23.689

Igrexa da Régoa

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

622.153

4.708.917

MON

23.690

Convento de San Xacinto

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

622.320

4.708.882

MON

23.691

Hospital do Sancti Spíritus

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

Monforte de Lemos

622.411

4.708.895

MON

23.760

Igrexa de San Salvador de Moreda

Monforte de Lemos

Moreda

(San Salvador)

Regueiro

615.802

4.710.699

MON

23.725

Igrexa de San Ramón do Chao de Fabeiro

Monforte de Lemos

O Chao do Fabeiro (San Ramón)

A Encrucillada

621.936

4.713.873

MON

23.726

Capela do Fabeiro

Monforte de Lemos

O Chao do Fabeiro (San Ramón)

O Fabeiro

621.421

4.713.421

MON

23.479

Igrexa de San Martiño de Piñeira

Monforte de Lemos

Piñeira (San Martiño)

A Eirexe

620.576

4.707.007

MON

23.481

Cruceiro da Eirexe

Monforte de Lemos

Piñeira (San Martiño)

A Eirexe

620.552

4.706.989

ETN*

23.483

Igrexa de San Salvador de Reigada

Monforte de Lemos

Reigada

(San Salvador)

A Senra

625.724

4.709.910

MON

23.487

Igrexa de San Pedro de Ribas Altas

Monforte de Lemos

Ribas Altas

(San Pedro)

A Eirexa

623.409

4.711.861

MON

23.488

Capela de Bergazos

Monforte de Lemos

Ribas Altas

(San Pedro)

Bergazos

623.632

4.712.493

MON

23.489

Capela de Río Seco

Monforte de Lemos

Ribas Altas

(San Pedro)

A Eirexa

623.387

4.711.828

MON

23.504

Igrexa de San Xiao de Tor

Monforte de Lemos

San Xiao de Tor

(San Xiao)

A Eirexe

616.699

4.712.546

MON

23.753

Igrexa de Santa Mariña do Monte

Monforte de Lemos

Santa Mariña do Monte (Santa Mariña)

A Lamela

625.913

4.706.658

MON

23.495

Igrexa de San Salvador de Seoane

Monforte de Lemos

Seoane

(San Salvador)

O Mato

619.078

4.710.579

MON

23.497

Igrexa de San Pedro de Sindrán

Monforte de Lemos

Sindrán (San Pedro)

A Eirexa

628.997

4.707.956

MON

23.499

Cruceiro do adro de San Pedro de Sindrán

Monforte de Lemos

Sindrán (San Pedro)

A Eirexa

628.998

4.707.940

ETN*

23.501

Igrexa de San Xoán de Tor

Monforte de Lemos

Tor (San Xoán)

A Eirexe

617.199

4.713.772

MON

23.503

Peto de ánimas de Tor

Monforte de Lemos

Tor (San Xoán)

O Campo

617.275

4.713.606

ETN*

23.508

Igrexa de San Pedro de Valverde

Monforte de Lemos

Valverde (San Pedro)

Valverde

624.493

4.714.424

MON

23.510

Priorado de Valverde

Monforte de Lemos

Valverde (San Pedro)

Valverde

624.511

4.714.450

MON

23.713

Igrexa de San Martiño de Vascós

Monforte de Lemos

Vascós (San Martiño)

A Rectoral

627.325

4.709.368

MON

23.715

Capela de Outorelo

Monforte de Lemos

Vascós (San Martiño)

Outorelo

627.105

4.709.083

MON

30.926

Igrexa de Santiago da Medorra

Montederramo

A Medorra (Santiago)

Santiago da Medorra

626.309

4.686.889

MON

30.918

Igrexa de San Xoán das Chás

Montederramo

As Chás (San Xoán)

As Chás

616.459

4.685.879

MON

30.919

Cruceiro das Chás

Montederramo

As Chás (San Xoán)

As Chás

616.444

4.685.884

ETN*

33.619

Capela de Santa Lucía no Peredo

Montederramo

Covas (San Xoán)

O Peredo

619.581

4.681.741

MON

33.620

Igrexa de San Xoán de Covas

Montederramo

Covas (San Xoán)

Covas

619.181

4.683.721

MON

30.920

Igrexa de San Pedro de Gabín

Montederramo

Gabín (San Pedro)

Gabín

625.241

4.680.217

MON

30.922

Capela de Marrubio

Montederramo

Marrubio

(Santo André)

O Regueiro

625.732

4.683.800

MON

30.923

Cruceiro de Marrubio

Montederramo

Marrubio

(Santo André)

O Regueiro

625.717

4.683.809

ETN*

30.924

Igrexa de Santo André de Marrubio

Montederramo

Marrubio

(Santo André)

O Outeiro

625.794

4.683.480

MON

33.320

Igrexa de Santa María de Montederramo

Montederramo

Montederramo

(Santa María)

Sanfitoiro

623.083

4.682.136

MON

31.809

Igrexa de Santa María de Nogueira

Montederramo

Nogueira

(Santa María)

Nogueira

622.483

4.683.567

MON

33.618

Igrexa de San Vicenzo dos Abeledos

Montederramo

Os Abeledos

(San Vicente)

Os Abeledos

624.689

4.685.845

MON

31.810

Igrexa de Santa María de Paredes

Montederramo

Paredes (Santa María)

Paredes

627.165

4.680.559

MON

30.927

Igrexa de San Cosme de Montederramo

Montederramo

San Cosme de Montederramo (San Cosme)

A Lama

623.165

4.680.355

MON

31.811

Igrexa de San Pedro de Sas do Monte

Montederramo

Sas do Monte

(San Pedro)

Sas do Monte

628.103

4.685.239

MON

33.316

Igrexa de San Xoán de Seoane Vello

Montederramo

Seoane Vello

(San Xoán)

A Caseta

622.094

4.686.468

MON

33.318

Igrexa de Santa María de Vilariño Frío

Montederramo

Vilariño Frío

(Santa María)

Vilariño Frío

620.213

4.686.062

MON

35.954

Capela de Santa Bárbara en Covelas

Nogueira de Ramuín

A Carballeira

(San Xosé)

Covelas

602.208

4.697.212

MON

35.955

Igrexa de San Xosé da Carballeira

Nogueira de Ramuín

A Carballeira

(San Xosé)

A Carballeira

601.513

4.696.996

MON

35.962

Capela do Pazo de Celeiros

Nogueira de Ramuín

A Carballeira

(San Xosé)

Celeiros

601.908

4.697.603

MON

35.963

Capela do Pazo da Seara

Nogueira de Ramuín

A Carballeira

(San Xosé)

A Seara do Río

600.913

4.696.805

MON

35.965

Cruceiro da igrexa de San Xosé da Carballeira

Nogueira de Ramuín

A Carballeira

(San Xosé)

A Carballeira

601.556

4.697.066

ETN*

35.968

Cruz de Santa Xusta

Nogueira de Ramuín

A Carballeira

(San Xosé)

Santa Xusta

601.035

4.696.093

ETN*

35.969

Capela en Santa Xusta

Nogueira de Ramuín

A Carballeira

(San Xosé)

Santa Xusta

601.188

4.696.220

MON

35.910

Capela de San Ramón en Armariz

Nogueira de Ramuín

Armariz (San Cristovo)

Armariz

605.089

4.692.130

MON

35.911

Igrexa de San Cristovo de Armariz

Nogueira de Ramuín

Armariz (San Cristovo)

Ver de Miogo

605.376

4.691.817

MON

35.912

Peto de ánimas de fonte de Ver de Cima

Nogueira de Ramuín

Armariz (San Cristovo)

Ver de Cima

605.082

4.691.234

ETN*

35.915

Casa reitoral en Armariz

Nogueira de Ramuín

Armariz (San Cristovo)

Armariz

605.104

4.692.088

MON

35.916

Casa reitoral de Armariz en Ver de Miogo

Nogueira de Ramuín

Armariz (San Cristovo)

Ver de Miogo

605.375

4.691.799

MON

35.918

Peto de ánimas de Ver de Miogo

Nogueira de Ramuín

Armariz (San Cristovo)

Ver de Miogo

604.902

4.691.538

ETN*

35.984

Casa reitoral de Faramontaos

Nogueira de Ramuín

Faramontaos

(Santa María)

Requeixo

603.075

4.692.061

MON

35.985

Peto de ánimas da capela de Eiradela

Nogueira de Ramuín

Faramontaos

(Santa María)

Eiradela

603.657

4.693.844

ETN*

35.990

Igrexa de Santa María de Faramontaos

Nogueira de Ramuín

Faramontaos

(Santa María)

Requeixo

603.133

4.692.061

MON

35.991

Capela de Eiradela

Nogueira de Ramuín

Faramontaos

(Santa María)

Eiradela

603.664

4.693.850

MON

35.992

Peto de ánimas da Eiradela

Nogueira de Ramuín

Faramontaos

(Santa María)

Eiradela

603.778

4.693.708

ETN*

35.993

Cruceiro de Costela

Nogueira de Ramuín

Faramontaos

(Santa María)

A Costela

603.444

4.691.969

ETN*

35.997

Cruceiro con altar de Faramontaos

Nogueira de Ramuín

Faramontaos

(Santa María)

Requeixo

603.132

4.692.204

ETN*

33.891

Igrexa de San Salvador de Loña do Monte

Nogueira de Ramuín

Loña do Monte

(San Salvador)

A Eirexa

607.309

4.691.729

MON

33.895

Cruceiro en Loña do Monte

Nogueira de Ramuín

Loña do Monte

(San Salvador)

Vilouriz

607.225

4.691.881

ETN*

33.896

Cruz en Loña do Monte

Nogueira de Ramuín

Loña do Monte

(San Salvador)

A Eirexa

607.284

4.691.830

ETN*

33.897

Cruz da fonte na Eirexa

Nogueira de Ramuín

Loña do Monte

(San Salvador)

A Eirexa

607.273

4.691.636

ETN*

33.898

Cruceiro (restos) en Souto

Nogueira de Ramuín

Loña do Monte

(San Salvador)

Souto

607.602

4.692.318

ETN*

33.899

Casa reitoral de Loña do Monte

Nogueira de Ramuín

Loña do Monte

(San Salvador)

A Eirexa

607.287

4.691.721

MON

33.901

Capela da Nosa Señora do Monte en Xaravedra

Nogueira de Ramuín

Loña do Monte

(San Salvador)

Xaravedra

609.594

4.690.553

MON

33.997

Capela do Pilar de Mundín

Nogueira de Ramuín

Luíntra (Santa Baia)

Mundín

605.183

4.695.578

MON

33.998

Igrexa de Santa Baia de Luíntra

Nogueira de Ramuín

Luíntra (Santa Baia)

Luíntra

604.752

4.696.232

MON

33.999

Capela de Santa Baia en Luíntra

Nogueira de Ramuín

Luíntra (Santa Baia)

Luíntra

604.756

4.696.440

MON

34.001

Peto de ánimas de Mundín

Nogueira de Ramuín

Luíntra (Santa Baia)

Mundín

605.163

4.695.592

ETN*

34.002

Cruceiro no Outeiro

Nogueira de Ramuín

Luíntra (Santa Baia)

Fontes

604.022

4.696.395

ETN*

34.003

Cruz de Fontes

Nogueira de Ramuín

Luíntra (Santa Baia)

Fontes

603.760

4.696.545

ETN*

33.916

Igrexa de San Martiño de Nogueira

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Nogueira

602.943

4.697.030

MON

33.918

Casa reitoral de Nogueira

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Nogueira

602.946

4.697.060

MON

33.919

Ermida de Santo Antonio en Fontefría

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Fontefría

603.216

4.696.007

MON

33.920

Peto de ánimas de Liñares

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Liñares

602.256

4.695.797

ETN*

33.926

Cruceiro de Lama Forcada

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Lama Forcada

603.702

4.695.888

ETN*

33.930

Cruz de Nogueira

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Nogueira

603.013

4.697.102

ETN*

33.931

Cruz en casa con patio en Nogueira

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Nogueira

603.018

4.697.117

ETN*

33.933

Peto de ánimas no camiño real de Pacios

Nogueira de Ramuín

Nogueira de Ramuín (San Martiño)

Lama Forcada

603.644

4.696.046

ETN*

35.936

Casa reitoral de San Miguel do Campo

Nogueira de Ramuín

San Miguel do Campo (San Miguel)

A Penela

601.184

4.692.048

MON

35.937

Ermida da Nosa Señora do Carpazal en Malburguete

Nogueira de Ramuín

San Miguel do Campo (San Miguel)

Malburguete

601.327

4.690.941

MON

35.938

Igrexa de San Miguel do Campo

Nogueira de Ramuín

San Miguel do Campo (San Miguel)

A Penela

601.133

4.692.143

MON

35.939

Peto de ánimas na estrada entre San Miguel do Campo

Nogueira de Ramuín

San Miguel do Campo (San Miguel)

Gundiás

600.590

4.691.846

ETN*

35.945

Cruceiro en San Miguel do Campo

Nogueira de Ramuín

San Miguel do Campo (San Miguel)

A Penela

601.100

4.692.111

ETN*

35.952

Cruceiro de Dornas

Nogueira de Ramuín

San Miguel do Campo (San Miguel)

Cimadevila

601.803

4.692.739

ETN*

33.958

Capela de Santo Antonio en Rubiacós

Nogueira de Ramuín

Santa Cruz de Rubiacós (Santa Cruz)

Rubiacós

606.751

4.693.562

MON

33.959

Igrexa de Santa Cruz de Rubiacós

Nogueira de Ramuín

Santa Cruz de Rubiacós (Santa Cruz)

Santa Cruz

606.217

4.693.826

MON

33.964

Cruz sobre unha rocha en Santa Cruz

Nogueira de Ramuín

Santa Cruz de Rubiacós (Santa Cruz)

Santa Cruz

606.423

4.693.861

ETN*

33.965

Cruz I nun outeiro preto de Santa Cruz

Nogueira de Ramuín

Santa Cruz de Rubiacós (Santa Cruz)

Santa Cruz

606.444

4.693.892

ETN*

33.966

Cruz II nun outeiro preto de Santa Cruz

Nogueira de Ramuín

Santa Cruz de Rubiacós (Santa Cruz)

Santa Cruz

606.445

4.693.897

ETN*

33.967

Casa reitoral de Rubiacós

Nogueira de Ramuín

Santa Cruz de Rubiacós (Santa Cruz)

Rubiacós

606.718

4.693.485

MON

23.573

Capela de Santo Antonio en Castillón

Pantón

Castillón (Santiago)

Castillón

612.041

4.709.954

MON

23.577

Capela de Ral

Pantón

Castillón (Santiago)

Ral

611.672

4.708.552

MON

23.580

Igrexa de San Vicenzo de Deade

Pantón

Deade (San Vicente)

As Nogueiras

613.030

4.706.001

MON

23.593

Igrexa de San Xulián de Eiré

Pantón

Eiré (San Xulián)

O Mosteiro

610.745

4.708.100

MON

23.598

Capela de San Bartolomeu en Guítara

Pantón

Eiré (San Xulián)

Guítara

608.639

4.706.645

MON

25.288

Igrexa de Santo Estevo de Espasantes

Pantón

Espasantes

(Santo Estevo)

Pacios

613.206

4.703.641

MON

23.769

Igrexa de San Mamede de Mañente

Pantón

Mañente (San Mamede)

Outarelo

617.035

4.706.522

MON

23.774

Igrexa de San Romao de Moreda

Pantón

Moreda (San Romao)

San Romao

614.413

4.709.399

MON

23.779

Capela de Augas Santas

Pantón

Pantón (San Martiño)

As Augas Santas

615.154

4.707.976

MON

23.784

Igrexa de San Martiño de Pantón (San Martiño)

Pantón

Pantón (San Martiño)

Pantón de Abaixo

613.759

4.707.782

MON

23.555

Capela de Guende

Pantón

San Fiz de Cangas (San Fiz)

Guende

611.311

4.704.205

MON

23.558

Igrexa de San Fiz de Cangas

Pantón

San Fiz de Cangas (San Fiz)

Guende

611.326

4.704.225

MON

23.564

Igrexa de San Vicenzo de Castillón

Pantón

San Vicente de Castillón (San Vicente)

San Vicente

612.704

4.710.395

MON

23.565

Igrexa de Santiago de Castillón

Pantón

San Vicente de Castillón (San Vicente)

San Vicente

612.570

4.710.266

MON

23.566

Cruceiro de San Vicente de Castillón

Pantón

San Vicente de Castillón (San Vicente)

San Vicente

612.525

4.710.412

ETN*

23.571

Capela da casa reitoral de San Vicenzo de Castillón

Pantón

San Vicente de Castillón (San Vicente)

San Vicente

612.679

4.710.431

MON

23.826

Igrexa de Santalla de Toiriz

Pantón

Santalla de Toiriz (Santalla)

Santalla

614.387

4.712.349

MON

23.772

Igrexa de Santo Estevo do Mato

Pantón

Santo Estevo do Mato (Santo Estevo)

Santo Estevo

612.716

4.712.346

MON

23.809

Igrexa de Santo André de Següín

Pantón

Següín (Santo André)

Següín

610.620

4.705.949

MON

23.811

Igrexa de San Xulián de Serode

Pantón

Serode (San Xulián)

A Lama

612.370

4.705.047

MON

23.813

Casa reitoral de Serode

Pantón

Serode (San Xulián)

A Lama

612.349

4.705.065

MON

23.814

Igrexa de San Martiño de Siós

Pantón

Siós (San Martiño)

Campelos

614.335

4.705.746

MON

23.822

Igrexa de Santa María de Toiriz

Pantón

Toiriz (Santa María)

Pacios

615.151

4.713.429

MON

23.816

Igrexa de San Xoán de Toldaos

Pantón

Toldaos (San Xoán)

Toldaos de Arriba

616.041

4.707.619

MON

23.818

Igrexa de San Martiño de Tribás

Pantón

Tribás (San Martiño)

Tribás

612.859

4.714.318

MON

23.828

Igrexa de San Cibrao de Vilamelle

Pantón

Vilamelle (San Cibrao)

O Outeiro

615.531

4.705.042

MON

33.333

Igrexa de Santiago da Hedrada

Parada de Sil

A Hedrada (Santiago)

A Hedrada

619.633

4.687.718

MON

33.334

Capela das Neves na Casa do Vento

Parada de Sil

A Hedrada (Santiago)

Guendón

618.202

4.689.057

MON

33.578

Igrexa de Santa María das Paradellas

Parada de Sil

As Paradellas

(Santa María)

As Paradellas

616.032

4.688.667

MON

33.579

Igrexa de San Xiao de Pradomao

Parada de Sil

Pradomao (San Xiao)

Pradomao

621.111

4.688.581

MON

21.355

Igrexa de Santiago da Laxe

Paradela

A Laxe (Santiago)

A Laxe

617.126

4.738.117

MON

21.356

Capela de Castrelo

Paradela

A Laxe (Santiago)

Castrelo

618.226

4.739.164

MON

21.066

Igrexa de Santiago de Aldosende

Paradela

Aldosende (Santiago)

Aldosende

611.623

4.733.656

MON

21.067

Capela de San Vicente Ferrer no Colado

Paradela

Aldosende (Santiago)

O Colado

613.898

4.734.371

MON

21.077

Igrexa de Santiago de Andreade

Paradela

Andreade (Santiago)

Andreade

617.903

4.733.048

MON

21.080

Cruceiro de Andreade

Paradela

Andreade (Santiago)

O Lugar

617.941

4.732.593

ETN*

21.323

Igrexa de San Salvador das Cortes

Paradela

As Cortes

(San Salvador)

As Cortes

614.486

4.738.606

MON

21.325

Casa reitoral de San Salvador das Cortes

Paradela

As Cortes

(San Salvador)

As Cortes

614.492

4.738.643

MON

21.095

Igrexa de San Pedro de Barán

Paradela

Barán (San Pedro)

San Pedro

620.768

4.734.779

MON

21.098

Cruceiro de San Pedro

Paradela

Barán (San Pedro)

San Pedro

620.645

4.734.784

ETN*

21.103

Igrexa de San Mamede de Castro

Paradela

Castro (San Mamede)

A Eirexe

615.157

4.737.073

MON

21.294

Igrexa de Santa María de Castro de Rei de Lemos

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

A Enxamea

616.814

4.729.892

MON

21.295

Capela de San Roque de Feás

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

Feás

612.674

4.730.737

MON

21.296

Capela do Mazo

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

O Mazo

617.804

4.730.830

MON

21.297

Capela de San Xosé en Paredes

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

Paredes de Abaixo

618.639

4.727.207

MON

21.298

Capela Das Neves en Cerxedo

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

Cerxedo

619.729

4.730.063

MON

21.299

Capela de Pereiro (ruínas)

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

Pereiro

617.177

4.728.401

MON

21.300

Capela da Inmaculada en San Martiño

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

San Martiño

619.113

4.728.144

MON

21.309

Cruceiro da Enxamea

Paradela

Castro de Rei de

Lemos (Santa María)

A Enxamea

616.903

4.729.817

ETN*

21.334

Igrexa de Santa María de Ferreiros

Paradela

Ferreiros

(Santa María)

Mirallos

619.687

4.737.835

MON

21.335

Capela de Fruxinde

Paradela

Ferreiros

(Santa María)

Fruxinde

621.409

4.738.749

MON

21.336

Capela da Parede de Delle

Paradela

Ferreiros

(Santa María)

A Parede de Delle

619.957

4.738.479

MON

21.337

Capela de Eirexe

Paradela

Ferreiros

(Santa María)

A Eirexe

620.001

4.737.522

MON

21.338

Peto de ánimas de Mirallos

Paradela

Ferreiros

(Santa María)

Mirallos

619.453

4.737.883

ETN*

21.344

Igrexa de Santa María de Francos

Paradela

Francos (Santa María)

Francos

618.044

4.737.145

MON

21.345

Casa reitoral de Santa María de Francos

Paradela

Francos (Santa María)

Francos

618.038

4.737.128

MON

21.362

Igrexa de San Xoán de Loio

Paradela

Loio (San Xoán)

A Fonte da Agra

613.159

4.739.148

MON

21.364

Capela da Abelaira

Paradela

Paradela (San Miguel)

A Abelaira

617.445

4.735.197

MON

21.365

Igrexa de San Miguel de Paradela

Paradela

Paradela (San Miguel)

Rodillón

617.040

4.735.992

MON

21.367

Cruz no adro de San Miguel de Paradela

Paradela

Paradela (San Miguel)

Rodillón

617.013

4.736.037

ETN*

21.368

Cruceiro no adro de San Miguel de Paradela

Paradela

Paradela (San Miguel)

Rodillón

617.011

4.736.048

ETN*

21.369

Cruceiro de Pacios

Paradela

Paradela (San Miguel)

Pacios

617.182

4.735.511

ETN*

24.717

Capela de Santa Marta

Paradela

San Facundo de Ribas de Miño

(San Facundo)

Santa Marta

610.837

4.737.856

MON

24.718

Ermida de Santa María de Penarredonda no Lombao

Paradela

San Facundo de Ribas de Miño

(San Facundo)

O Lombao

612.103

4.736.075

MON

24.719

Casa reitoral de San Facundo de Ribas de Miño

Paradela

San Facundo de Ribas de Miño

(San Facundo)

O Lombao

612.321

4.736.638

MON

21.113

Igrexa de San Martiño de Castro

Paradela

San Martiño de Castro (San Martiño)

San Martiño

612.724

4.737.535

MON

24.685

Igrexa de San Vicente de Paradela

Paradela

San Vicente de Paradela (San Vicente)

Pereiraboa

614.968

4.735.408

MON

24.688

Capela de Nai

Paradela

San Vicente de Paradela (San Vicente)

Nai

614.622

4.733.993

MON

24.689

Casa reitoral de San Vicente de Paradela

Paradela

San Vicente de Paradela (San Vicente)

San Vicente

614.888

4.735.471

MON

24.697

Cruceiro de San Vicente en Pereiraboa

Paradela

San Vicente de Paradela (San Vicente)

Pereiraboa

615.085

4.735.581

ETN*

24.704

Capela en Bermil

Paradela

Santa Cristina de Paradela (Santa Cristina)

Bermil

617.164

4.733.997

MON

24.705

Igrexa de Santa Cristina de Paradela

Paradela

Santa Cristina de Paradela (Santa Cristina)

Santa Cristina

616.553

4.734.161

MON

24.711

Igrexa de Santalla de Paradela

Paradela

Santalla de Paradela (Santalla)

Santalla

613.455

4.736.314

MON

24.712

Casa reitoral de Santalla de Paradela

Paradela

Santalla de Paradela (Santalla)

Santalla

613.441

4.736.333

MON

24.724

Igrexa de San Lourenzo de Suar

Paradela

Suar (San Lourenzo)

Suar

616.440

4.737.388

MON

24.729

Igrexa de Santa Maria de Vilaragunte

Paradela

Vilaragunte

(Santa María)

A Eirexe

618.531

4.734.867

MON

24.730

Capela de Santo Antonio en Vilar de Aldixe

Paradela

Vilaragunte

(Santa María)

Vilar de Aldixe

619.532

4.735.896

MON

24.731

Casa reitoral de Vilaragunte

Paradela

Vilaragunte

(Santa María)

A Eirexe

618.553

4.734.898

MON

31.686

Igrexa de Santiago da Peroxa

A Peroxa

A Peroxa (Santiago)

A Peroxa

599.376

4.699.420

MON

33.595

Capela do pazo de Ansariz

A Peroxa

Armental

(San Salvador)

Ansariz

595.791

4.702.177

MON

33.595

Cruceiro do pazo de Ansariz

A Peroxa

Armental

(San Salvador)

Ansariz

595.791

4.702.177

ETN*

33.596

Igrexa de San Salvador de Armental

A Peroxa

Armental

(San Salvador)

Armental

595.989

4.702.942

MON

33.602

Igrexa de Santiago de Carracedo

A Peroxa

Carracedo (Santiago)

Carracedo

601.573

4.699.092

MON

33.603

Capela da Virxe do Amparo en Barrás

A Peroxa

Carracedo (Santiago)

Barras

601.197

4.698.704

MON

33.604

Casa reitoral de Carracedo

A Peroxa

Carracedo (Santiago)

Carracedo

601.536

4.699.091

MON

31.669

Igrexa de San Vicente de Graíces

A Peroxa

Graíces (San Vicente)

Graíces

599.597

4.697.321

MON

31.673

Igrexa de San Martiño de Gueral

A Peroxa

Gueral (San Martiño)

Gueral

596.054

4.699.784

MON

31.674

Casa reitoral de Gueral

A Peroxa

Gueral (San Martiño)

Gueral

596.076

4.699.789

MON

31.677

Igrexa de Santa María de Mirallos

A Peroxa

Mirallos (Santa María)

Mirallos

599.273

4.702.892

MON

31.678

Capela da Virxe da Saúde en San Nicolao

A Peroxa

Mirallos (Santa María)

San Nicolao

599.988

4.703.522

MON

31.703

Igrexa de San Cristovo do Souto

A Peroxa

O Souto (San Cristovo)

Moreda

601.786

4.704.518

MON

31.704

Casa reitoral de San Cristovo do Souto

A Peroxa

O Souto (San Cristovo)

Moreda

601.815

4.704.535

MON

33.586

Igrexa de San Cibrao

A Peroxa

San Cibrao (San Cibrao)

San Cibrao

594.751

4.702.566

MON

31.689

Igrexa de San Xes

A Peroxa

San Xes (San Xes)

San Xes

598.577

4.698.326

MON

31.695

Casa reitoral de San Xes

A Peroxa

San Xes (San Xes)

San Xes

598.602

4.698.331

MON

31.821

Igrexa de Santiago de Toubes

A Peroxa

Toubes (Santiago)

Abedín

596.571

4.701.748

MON

31.693

Cruceiro do Souto

A Peroxa

Vilarrubín (San Martiño)

O Souto

597.323

4.699.335

ETN*

31.694

Capela da Casa Grande do Souto

A Peroxa

Vilarrubín (San Martiño)

O Souto

597.306

4.699.309

MON

31.827

Igrexa de San Martiño de Vilarrubín

A Peroxa

Vilarrubín (San Martiño)

Vilarrubín

598.177

4.700.312

MON

31.828

Casa reitoral de Vilarrubín

A Peroxa

Vilarrubín (San Martiño)

Vilarrubín

598.132

4.700.278

MON

31.831

Capela da Milagrosa en Cinco Nogueiras

A Peroxa

Vilarrubín (San Martiño)

Cinco Nogueiras

597.854

4.700.274

MON

36.108

Igrexa de Santo Antonio da Encomenda

A Pobra de Trives

A Encomenda (Santo Antonio)

A Encomenda

643.698

4.686.433

MON

36.087

Igrexa do Santo Cristo da misericordia da Pobra de Trives

A Pobra de Trives

A Pobra de Trives (Santo Cristo da Misericordia)

A Pobra de Trives

644.046

4.689.133

MON

36.078

Igrexa de San Xoán de Barrio

A Pobra de Trives

Barrio (San Xoán)

Barrio

644.367

4.690.950

MON

34.370

Igrexa de Santiago de Cotarós

A Pobra de Trives

Cotarós (Santiago)

Cotarós

640.730

4.686.410

MON

38.098

Igrexa de Santa María de Cova

A Pobra de Trives

Cova (Santa María)

Cova

637.349

4.686.182

MON

38.100

Capela de San Bartolomeu en Cova

A Pobra de Trives

Cova (Santa María)

Cova

638.263

4.686.171

MON

35.337

Igrexa da Nosa Señora da Concepción de Mendoia

A Pobra de Trives

Mendoia (Nosa Señora da Concepción)

Mendoia

645.831

4.688.212

MON

35.350

Igrexa de San Miguel de Navea

A Pobra de Trives

Navea (San Miguel)

A Eirexa

643.941

4.693.252

MON

36.971

Igrexa de San Nicolao do Castro

A Pobra de Trives

O Castro (San Nicolao)

O Castro

642.020

4.686.835

MON

35.529

Igrexa de Santo Antonio de Pareisás

A Pobra de Trives

Pareisás (Santo Antonio)

Pareisás

639.575

4.687.744

MON

35.530

Capela de San Víctor en Pareisás

A Pobra de Trives

Pareisás (Santo Antonio)

Pareisás

640.152

4.688.270

MON

35.531

Igrexa de Santa María de Pena Folenche

A Pobra de Trives

Pena Folenche (Santa María)

Pena Folenche

641.836

4.690.989

MON

35.533

Capela da Encarnación ou da Orde de Malta na ponte Navea

A Pobra de Trives

Pena Folenche (Santa María)

A Ponte Navea

640.930

4.689.907

MON

38.095

Igrexa de Santo Estevo de Pena Petada

A Pobra de Trives

Pena Petada (Santo Estevo)

Pena Petada

639.789

4.685.369

MON

36.109

Igrexa de San Sebastián de Piñeiro

A Pobra de Trives

Piñeiro (San Sebastián)

Piñeiro

644.925

4.689.366

MON

35.542

Igrexa de San Lourenzo de Trives

A Pobra de Trives

San Lourenzo de Trives (San Lourenzo)

Mosteiro

641.399

4.687.972

MON

35.545

Igrexa de San Mamede de Trives

A Pobra de Trives

San Mamede de Trives (San Mamede)

San Mamede de Trives

641.065

4.688.479

MON

35.546

Casa reitoral de San Mamede de Trives

A Pobra de Trives

San Mamede de Trives (San Mamede)

San Mamede de Trives

641.047

4.688.492

MON

36.094

Igrexa e mosteiro de San Salvador de Sobrado de Trives

A Pobra de Trives

Sobrado (San Salvador)

Sobrado

645.197

4.686.421

MON

36.101

Cruceiro de Sobrado de Trives

A Pobra de Trives

Sobrado (San Salvador)

Sobrado

645.212

4.686.406

ETN*

35.538

Igrexa de San Miguel de Somoza

A Pobra de Trives

Somoza (San Miguel)

Somoza

642.153

4.685.558

MON

36.103

Igrexa de Santa María de Trives

A Pobra de Trives

Trives (Santa María)

Trives

643.643

4.689.638

MON

36.106

Cruceiro de Santa María de Trives

A Pobra de Trives

Trives (Santa María)

Trives

643.491

4.689.713

ETN*

37.976

Igrexa de Santa María de Vilanova

A Pobra de Trives

Vilanova (Santa María)

Vilanova

642.507

4.688.308

MON

34.371

Igrexa de San Pedro de Xunqueira

A Pobra de Trives

Xunqueira (San Pedro)

Sas de Xunqueira

642.983

4.690.806

MON

28.827

Igrexa de San Martiño de Ferreirúa

A Pobra do Brollón

A Ferreirúa (San Martiño)

O Corral

632.361

4.717.349

MON

28.828

Igrexa de San Martiño da Ferreirúa

A Pobra do Brollón

A Ferreirúa (San Martiño)

A Barxa

632.368

4.717.351

MON

28.829

Capela de Pacios en Ferreirúa

A Pobra do Brollón

A Ferreirúa (San Martiño)

Marcón

632.591

4.718.133

MON

28.546

Igrexa de San Pedro da Pobra do Brollón

A Pobra do Brollón

A Pobra do Brollón (San Pedro)

A Pobra do Brollón

632.072

4.712.920

MON

28.547

Igrexa de San Pedro da Pobra do Brollón

A Pobra do Brollón

A Pobra do Brollón (San Pedro)

A Pobra do Brollón

632.072

4.712.917

MON

28.549

Peto de Santo Antón da Pobra do Brollón

A Pobra do Brollón

A Pobra do Brollón (San Pedro)

A Pobra do Brollón

632.069

4.712.803

ETN*

28.797

Igrexa de San Xoán de Abrence

A Pobra do Brollón

Abrence (San Xoán)

A Casanova

632.369

4.708.962

MON

28.792

Igrexa de Santa Mariña de Barxa de Lor

A Pobra do Brollón

Barxa de Lor (Santa Mariña)

A Ponte

636.244

4.707.903

MON

28.799

Igrexa de San Miguel de Canedo

A Pobra do Brollón

Canedo (San Miguel)

A Eirexe

630.067

4.719.979

MON

28.801

Peto de Barredo

A Pobra do Brollón

Canedo (San Miguel)

A Eirexe

630.027

4.719.995

ETN*

28.802

Capela de San Xoán en Canedo

A Pobra do Brollón

Canedo (San Miguel)

Telo

630.330

4.720.190

MON

28.803

Cruceiro do adro de San Miguel de Canedo

A Pobra do Brollón

Canedo (San Miguel)

A Eirexe

630.051

4.719.987

ETN*

28.805

Igrexa de Santiago de Castroncelos

A Pobra do Brollón

Castroncelos (Santiago)

Castroncelos

633.130

4.711.614

MON

28.806

Capela de Piñeiros

A Pobra do Brollón

Castroncelos (Santiago)

Piñeiros

632.448

4.711.619

MON

28.813

Igrexa de Santa Mariña de Castrosante

A Pobra do Brollón

Castrosante (Santa Mariña)

Castrosante

630.982

4.715.194

MON

28.816

Igrexa de San Pedro de Cereixa

A Pobra do Brollón

Cereixa (San Pedro)

A Albariza

629.514

4.712.212

MON

28.817

Capela de Nogueira en Cereixa

A Pobra do Brollón

Cereixa (San Pedro)

Nogueiras

630.519

4.712.349

MON

28.821

Igrexa de Santa Comba de Fornelas

A Pobra do Brollón

Eixón (San Xurxo)

A Vila

628.739

4.715.176

MON

28.822

Igrexa de San Xurxo de Eixón

A Pobra do Brollón

Eixón (San Xurxo)

A Vila

628.747

4.715.181

MON

28.825

Igrexa de San Salvador de Ferreiros

A Pobra do Brollón

Ferreiros (San Salvador)

Cima de Vila

633.172

4.717.018

MON

28.496

Igrexa de Santa Comba de Fornelas (Santa Comba)

A Pobra do Brollón

Fornelas (Santa Comba)

A Corredoira

627.691

4.713.783

MON

28.498

Igrexa de San Pedro de Lamaigrexa

A Pobra do Brollón

Lamaigrexa (San Pedro)

Lamaigrexa

633.712

4.713.229

MON

28.524

Igrexa de San Cosme de Liñares (San Cosme)

A Pobra do Brollón

Liñares (San Cosme)

Guariz

631.382

4.706.459

MON

28.526

Capela de Santiorxo en Liñares

A Pobra do Brollón

Liñares (San Cosme)

Santiorxo

632.264

4.706.564

MON

28.530

Igrexa de Santa María de Óutara

A Pobra do Brollón

Óutara (Santa María)

Óutara

632.279

4.722.130

MON

28.531

Capela de Ferreirúa

A Pobra do Brollón

Óutara (Santa María)

Óutara

632.311

4.722.127

MON

28.532

Capela de Biduedo en Óutara

A Pobra do Brollón

Óutara (Santa María)

Biduedo

632.902

4.721.385

MON

28.535

Igrexa de Santa Einés de Parada dos Montes

A Pobra do Brollón

Parada dos Montes (Santa Einés)

Parada dos Montes

641.775

4.714.883

MON

28.536

Ermida no Carballal

A Pobra do Brollón

Parada dos Montes (Santa Einés)

Parada dos Montes

641.756

4.714.923

MON

28.537

Ermida en Ferreirúa

A Pobra do Brollón

Parada dos Montes (Santa Einés)

Parada dos Montes

641.758

4.714.933

MON

28.538

Ermida en Río dos Bois

A Pobra do Brollón

Parada dos Montes (Santa Einés)

Río de Bois

640.433

4.715.032

MON

28.539

Igrexa Santa María de Pinel

A Pobra do Brollón

Pinel (Santa María)

A Eirexa

630.787

4.709.034

MON

28.543

Igrexa de Santa María de Piño

A Pobra do Brollón

Piño (Santa María)

O Pacio

628.768

4.717.086

MON

28.544

Capela de Corral da Gándara

A Pobra do Brollón

Piño (Santa María)

Corral da Gándara

628.469

4.716.776

MON

28.556

Igrexa de Santa María de Saa

A Pobra do Brollón

Saa (Santa María)

A Pousa

633.316

4.715.589

MON

28.557

Capela de Teixeira en Saa

A Pobra do Brollón

Saa (Santa María)

Covadelas

636.359

4.717.599

MON

28.563

Igrexa de San Xoán de Salcedo

A Pobra do Brollón

Salcedo (San Xoán)

Salcedo

636.430

4.711.869

MON

28.552

Igrexa de Santalla de Rei (Santalla)

A Pobra do Brollón

Santalla de Rei (Santalla)

A Ribeira

629.777

4.716.568

MON

28.564

Capela de Santa María do Piño

A Pobra do Brollón

Veiga (San Xián)

Outeiro

630.310

4.717.099

MON

28.565

Igrexa de San Xián da Veiga

A Pobra do Brollón

Veiga (San Xián)

O Campo

630.319

4.717.056

MON

27.540

Capela de San Marcos en Acevedo

Portomarín

Bagude (San Bartolomeu)

Acevedo

606.147

4.740.243

MON

27.541

Igrexa de San Bartolomeu de Bagude

Portomarín

Bagude (San Bartolomeu)

Bagude

607.761

4.738.572

MON

27.542

Cruceiro en Bagude

Portomarín

Bagude (San Bartolomeu)

Bagude

607.726

4.738.558

ETN*

27.549

Igrexa de San Xulián de Caborrecelle

Portomarín

Caborrecelle (San Xulián)

A Eirexe

609.760

4.743.355

MON

27.561

Igrexa de Santa María de Castromaior

Portomarín

Castromaior (Santa María)

Castromaior

605.556

4.742.910

MON

27.562

Igrexa de Santa María de Cortapezas

Portomarín

Cortapezas (Santa María)

A Eirexe

611.439

4.741.428

MON

27.564

Igrexa de San Lourenzo de Fiz de Rozas

Portomarín

Fiz de Rozas (San Lourenzo)

As Casas Novas

612.365

4.744.977

MON

27.565

Igrexa de Santa María de Gonzar

Portomarín

Gonzar (Santa María)

Gonzar

606.582

4.742.252

MON

27.569

Igrexa de San Martiño de León

Portomarín

León (San Martiño)

León

612.001

4.743.189

MON

27.571

Igrexa de Santa María de Narón

Portomarín

Narón (Santa María)

O Vilar de Abaixo

602.932

4.741.386

MON

27.572

Cruceiro en Narón

Portomarín

Narón (Santa María)

O Vilar de Abaixo

602.905

4.741.295

ETN*

27.577

Igrexa de San Cibrao de Nespereira

Portomarín

Nespereira (San Cibrao)

Nespereira

604.859

4.744.122

MON

27.554

Igrexa de San Martiño do Castro de Soengas

Portomarín

O Castro de Soengas (San Martiño)

O Castro

603.925

4.739.302

MON

27.555

Cruceiro do Castro

Portomarín

O Castro de Soengas (San Martiño)

O Castro

603.757

4.739.287

ETN*

27.617

Igrexa de San Pedro de Portomarín

Portomarín

Portomarín (San Nicolao)

Portomarín

613.262

4.740.587

MON

27.622

Cruceiro de Portomarín

Portomarín

Portomarín (San Nicolao)

O Mulidao

613.202

4.740.249

ETN*

27.628

Igrexa de San Pedro de Recelle

Portomarín

Recelle (San Pedro)

A Eirexe

610.192

4.745.054

MON

27.629

Cruz do adro de San Pedro de Recelle

Portomarín

Recelle (San Pedro)

A Eirexe

610.207

4.745.048

ETN*

27.638

Igrexa de San Salvador de Sabadelle

Portomarín

Sabadelle (San Salvador)

Sabadelle

611.765

4.737.394

MON

27.639

Capela en Seixón

Portomarín

Sabadelle (San Salvador)

Seixón

610.501

4.738.211

MON

27.547

Igrexa de San Mamede de Belaz

Portomarín

San Mamede de Belaz (San Mamede)

San Mamede

609.900

4.739.716

MON

27.634

Igrexa de San Mamede do Río

Portomarín

San Mamede do Río (San Mamede)

San Mamede do Río

603.245

4.742.999

MON

27.645

Igrexa de Santiago de Soengas

Portomarín

Soengas (Santiago)

Soengas de Abaixo

604.486

4.738.079

MON

27.654

Igrexa de San Martiño de Vedro

Portomarín

Vedro (San Martiño)

San Martiño

610.556

4.742.527

MON

27.657

Capela da Casa dos Quiroga en Vilarbasín

Portomarín

Vilarbasín (San Pedro)

Vilarbasín

609.794

4.735.986

MON

27.659

Igrexa de San Pedro de Vilarbasín

Portomarín

Vilarbasín (San Pedro)

A Covela

608.907

4.735.973

MON

27.660

Igrexa de San Pedro de Vilaxuste

Portomarín

Vilaxuste (San Pedro)

A Eirexe

607.795

4.746.689

MON

26.634

Capela de San Xoán en Casa do Vello

Quiroga

Bustelo de Fisteus (Santa Bárbara)

Casa do Vello

649.699

4.709.610

ARQ

27.339

Igrexa de San Miguel de Montefurado

Quiroga

Montefurado (San Miguel)

San Miguel de Montefurado

648.369

4.695.314

MON

27.354

Capela dos Casares

Quiroga

Montefurado (San Miguel)

Os Casares

646.545

4.693.789

MON

27.330

Igrexa de San Xoán do Hospital

Quiroga

O Hospital (San Salvador)

Carballedo

644.323

4.703.756

MON

26.664

Igrexa de Nosa Señora das Neves de Nogueira

Ribas de Sil

Nogueira (Nosa Señora das Neves)

O Barreiro

637.221

4.701.558

MON

26.725

Ermida de San Cidre

Ribas de Sil

Nogueira (Nosa Señora das Neves)

Castro de Abaixo

635.016

4.701.145

MON

26.730

Capela de San Tirso de Vilariño

Ribas de Sil

Nogueira (Nosa Señora das Neves)

Vilariño

637.080

4.699.309

MON

26.672

Igrexa de San Martiño de Peites

Ribas de Sil

Peites (San Martiño)

Peites

645.672

4.695.499

MON

26.673

Capela de Figueirido

Ribas de Sil

Peites (San Martiño)

Figueiredo

645.541

4.697.122

MON

26.674

Casa reitoral en Peites

Ribas de Sil

Peites (San Martiño)

Peites

645.650

4.695.521

MON

26.678

Capela de Piñeira de Arriba

Ribas de Sil

Piñeira (San Cristovo)

Piñeira de Arriba

645.403

4.698.676

MON

26.679

Igrexa de San Cristovo de Piñeira

Ribas de Sil

Piñeira (San Cristovo)

Piñeira de Arriba

645.881

4.698.656

MON

26.684

Igrexa de Santa Lucía de Rairos

Ribas de Sil

Rairos (Santa Lucía)

Rairos

638.037

4.701.956

MON

26.689

Capela de Vilardedonas

Ribas de Sil

Ribas de Sil (San Clodio)

Vilanova

640.849

4.701.326

MON

26.693

Capela de San Pedro en Pousanova

Ribas de Sil

Ribas de Sil (San Clodio)

Pousanova

642.041

4.701.753

MON

26.711

Capela do poboado de Sequeiros

Ribas de Sil

Ribas de Sil (San Clodio)

A Escoleira

643.812

4.701.596

MON

26.718

Igrexa de Santiago de Soutordei

Ribas de Sil

Soutordei (Santiago)

Moredo

643.602

4.698.800

MON

40.043

Igrexa de San Paio das Cabanas

San Xoán de Río

As Cabanas (San Paio)

A Airexa

642.373

4.694.602

MON

40.045

Capela de Santiago do Monte en Cima da Vila

San Xoán de Río

Castrelo (Santa María)

Cima de Vila

637.432

4.691.596

MON

40.046

Igrexa de Santa María de Castrelo

San Xoán de Río

Castrelo (Santa María)

O Pereiro

635.988

4.690.986

MON

40.048

Igrexa de Santa María Madanela de Cerdeira

San Xoán de Río

Cerdeira (Santa María Madanela)

Cerdeira

638.692

4.689.469

MON

40.050

Igrexa de Santa Mariña de Medos

San Xoán de Río

Medos (Santa Mariña)

Medos

636.902

4.695.697

MON

40.041

Igrexa de San Silvestre de Argas

San Xoán de Río

San Silvestre de Argas (San Silvestre)

San Silvestre

637.062

4.693.188

MON

40.051

Igrexa de San Xoán de Río

San Xoán de Río

San Xoán de Río (San Xoán)

O Campo

640.132

4.692.353

MON

40.053

Capela de Santo Antonio de Domecelle

San Xoán de Río

San Xoán de Río (San Xoán)

Domecelle

640.486

4.691.645

MON

40.054

Capela de Santiago de Mouruás

San Xoán de Río

San Xoán de Río (San Xoán)

Mouruás

640.296

4.690.664

MON

40.055

Capela de San Miguel

San Xoán de Río

San Xoán de Río (San Xoán)

San Miguel

641.352

4.693.286

MON

40.056

Igrexa de Santa María da O de San Xurxo

San Xoán de Río

San Xurxo (Santa María da O)

Pacios de San Xurxo

640.961

4.693.929

MON

40.040

Igrexa de San Xoán de Seoane de Argas

San Xoán de Río

Seoane de Argas (San Xoán)

Seoane

638.158

4.694.232

MON

28.645

Capela da Casa de Federico en Ourigo

O Saviñao

A Broza (San Tomé)

Ourigo

614.011

4.722.811

MON

28.646

Capela da Nosa Señora en Rebordondiego

O Saviñao

A Broza (San Tomé)

Rebordondiego

617.799

4.723.951

MON

28.647

Capela de Santa Mariña na Ribeira

O Saviñao

A Broza (San Tomé)

Ribela

614.699

4.722.378

MON

28.648

Capela de Santo Antón na Broza

O Saviñao

A Broza (San Tomé)

Xesto

616.832

4.722.140

MON

28.649

Capela de San Gregorio en Xixiriz

O Saviñao

A Broza (San Tomé)

Xixiriz

616.675

4.725.760

MON

28.651

Igrexa de San Tomé da Broza

O Saviñao

A Broza (San Tomé)

A Broza

616.342

4.723.243

MON

28.652

Cruceiro do adro de San Tomé da Broza

O Saviñao

A Broza (San Tomé)

A Broza

616.361

4.723.256

ETN*

28.700

Igrexa de San Fiz da Laxe

O Saviñao

A Laxe (San Fiz)

San Fiz

607.786

4.718.306

MON

28.668

Capela da Casa Grande en Marzán

O Saviñao

Chave (San Sadurniño)

Marzán

610.470

4.729.036

MON

28.670

Igrexa de San Sadurniño de Chave

O Saviñao

Chave (San Sadurniño)

Chave

610.598

4.727.929

MON

28.672

Cruceiro de Chave

O Saviñao

Chave (San Sadurniño)

Chave

610.542

4.727.919

ETN*

28.686

Igrexa de San Vicente de Eirexafeita

O Saviñao

Eirexafeita (San Vicente)

San Vicente

611.764

4.723.449

MON

28.696

Igrexa de Santa Cecilia de Freán

O Saviñao

Freán (Santa Cecilia)

Freán

607.999

4.716.735

MON

28.703

Capela da Casa de Casadonas

O Saviñao

Licín (Santalla)

A Cavada

611.039

4.714.132

MON

28.704

Igrexa de Santalla de Licín

O Saviñao

Licín (Santalla)

Licín

611.678

4.714.861

MON

28.705

Cruceiro de Santalla

O Saviñao

Licín (Santalla)

Santalla

611.640

4.714.897

ETN*

28.711

Igrexa de Santa María de Marrube

O Saviñao

Marrube (Santa María)

Eirexe

610.050

4.716.460

MON

28.712

Cruceiro de Eirexe

O Saviñao

Marrube (Santa María)

Eirexe

609.983

4.716.501

ETN*

27.934

Igrexa de Santa María de Ousende

O Saviñao

Ousende (Santa María)

A Casa do Mazo

617.229

4.718.723

MON

27.942

Capela de San Xoán na Casa do González en Vilamor

O Saviñao

Piñeiró (San Sadurniño)

Vilamor

608.712

4.719.060

MON

27.944

Igrexa de San Sadurniño de Piñeiró

O Saviñao

Piñeiró (San Sadurniño)

San Sadurniño

610.083

4.719.176

MON

27.945

Necrópole de San Sadurniño de Piñeiró

O Saviñao

Piñeiró (San Sadurniño)

San Sadurniño

610.085

4.719.176

ARQ

27.952

Capela de Santo Antón en Teibel

O Saviñao

Reiriz (Santa María)

Teibel

610.246

4.730.880

MON

27.954

Igrexa de Santa María de Reiriz

O Saviñao

Reiriz (Santa María)

A Eirexe

608.704

4.731.335

MON

27.969

Igrexa de San Vitoiro de Ribas de Miño

O Saviñao

San Vitoiro de Ribas de Miño (San Vitoiro)

A Abadía

606.117

4.724.380

MON

27.971

Cruceiro do Santuario de Guadalupe

O Saviñao

San Vitoiro de Ribas de Miño (San Vitoiro)

O Val

605.000

4.723.928

ETN*

27.979

Capela da Abadía

O Saviñao

San Vitoiro de Ribas de Miño (San Vitoiro)

A Abadía

606.085

4.724.488

MON

27.981

Cruceiro do adro de San Vitoiro de Ribas de Miño

O Saviñao

San Vitoiro de Ribas de Miño (San Vitoiro)

A Abadía

606.115

4.724.389

ETN*

28.149

Igrexa de Santa María de Segán

O Saviñao

Segán (Santa María)

Segán de Arriba

607.094

4.725.696

MON

28.153

Cruceiro do campo da festa de Seteventos

O Saviñao

Seteventos (Santa María)

Seteventos

613.229

4.716.591

ETN*

28.155

Capela da Inmaculada na Orxaínza

O Saviñao

Sobreda (San Xoán)

A Orxaínza

614.347

4.726.799

MON

28.156

Igrexa de San Xoán de Sobreda

O Saviñao

Sobreda (San Xoán)

Sobreda

615.239

4.725.088

MON

28.158

Capela da casa reitoral de Vilacaíz

O Saviñao

Vilacaíz (San Xulián)

Vilacaíz

612.106

4.728.718

MON

28.159

Igrexa de San Xulián de Vilacaíz

O Saviñao

Vilacaíz (San Xulián)

San Xulián

612.509

4.728.319

MON

28.168

Igrexa de San Salvador de Vilaesteva

O Saviñao

Vilaesteva (San Salvador)

Vilaesteva

609.642

4.724.510

MON

28.180

Igrexa vella de Vilasante

O Saviñao

Vilasante (San Salvador)

Casadela

612.291

4.715.368

MON

28.181

Cruceiro de Vilasante

O Saviñao

Vilasante (San Salvador)

Casadela

612.238

4.715.370

ETN*

28.183

Igrexa vella de Escairón

O Saviñao

Vilasante (San Salvador)

Escairón

611.429

4.715.607

MON

28.189

Igrexa de San Xoán de Vilatán

O Saviñao

Vilatán (San Xoán)

Vilatán

608.656

4.717.884

MON

28.190

Cruceiro de Vilatán

O Saviñao

Vilatán (San Xoán)

Vilatán

608.677

4.717.883

ETN*

28.194

Capela de Santa Lucía en Pedras

O Saviñao

Vilelos (San Martiño)

Pedras

609.184

4.720.796

MON

28.196

Igrexa de San Martiño de Vilelos

O Saviñao

Vilelos (San Martiño)

San Martiño

608.312

4.720.649

MON

28.197

Cruceiro de San Martiño

O Saviñao

Vilelos (San Martiño)

San Martiño

608.376

4.720.688

ETN*

28.200

Igrexa de Santiago de Xuvencos

O Saviñao

Xuvencos (Santiago)

Xuvencos

610.334

4.721.377

MON

28.259

Igrexa de San Martiño de Arroxo

Sober

Arroxo (San Martiño)

San Martiño

616.615

4.702.505

MON

28.274

Cruceiro de Sober

Sober

Arroxo (San Martiño)

Sober

616.319

4.701.939

ETN*

30.407

Igrexa de Santa Cruz de Brosmos

Sober

Brosmos (Santa Cruz)

Casaniño

621.166

4.697.643

MON

30.408

Cruz de Casaniño

Sober

Brosmos (Santa Cruz)

Casaniño

621.213

4.697.626

ETN*

30.409

Cruz de Sanmil

Sober

Brosmos (Santa Cruz)

Sanmil

621.907

4.698.453

ETN*

30.411

Igrexa de San Pedro de Bulso

Sober

Bulso (San Pedro)

O Campo

620.008

4.697.826

MON

30.413

Cruceiro do Campo

Sober

Bulso (San Pedro)

O Campo

619.978

4.697.767

ETN*

30.414

Igrexa de San Pedro de Canaval

Sober

Canaval (San Pedro)

San Pedro

616.240

4.704.308

MON

30.417

Cruceiro de Canaval

Sober

Canaval (San Pedro)

San Pedro

616.163

4.704.254

ETN*

30.418

Peto de ánimas da Ponte

Sober

Canaval (San Pedro)

Santa Baia

615.506

4.704.291

ETN*

30.450

Igrexa de San Salvador de Figueiroá

Sober

Figueiroá (San Salvador)

Suairexa

617.379

4.698.760

MON

30.452

Casa reitoral en Suairexa

Sober

Figueiroá (San Salvador)

Suairexa

617.344

4.698.772

MON

30.460

Igrexa de Santiago de Gundivós

Sober

Gundivós (Santiago)

A Airexa

620.049

4.700.423

MON

30.461

Capela de Vilapedre

Sober

Gundivós (Santiago)

Vilapedre

621.158

4.699.434

MON

30.462

Capela de Santa Mariña

Sober

Gundivós (Santiago)

Santa Mariña

619.545

4.700.521

MON

30.463

Capela de Carboeiro

Sober

Gundivós (Santiago)

Carboeiro

621.241

4.699.736

MON

30.469

Cruceiro da Eirexa

Sober

Gundivós (Santiago)

A Airexa

619.991

4.700.396

ETN*

30.476

Necrópole de Gundivós

Sober

Gundivós (Santiago)

A Airexa

620.057

4.700.433

ARQ

30.477

Igrexa de San Martiño de Liñarán

Sober

Liñarán (San Martiño)

A Pousa

618.173

4.700.832

MON

30.479

Capela de Santa Catalina e San Roque

Sober

Liñarán (San Martiño)

A Pousa

618.537

4.700.668

ARQ

30.490

Igrexa de San Nicolao de Millán

Sober

Millán (San Nicolao)

Os Ferreiros

615.414

4.701.981

MON

30.491

Capela de Santo André

Sober

Millán (San Nicolao)

As Abelairas

615.018

4.701.353

MON

30.492

Casa reitoral nos Ferreiros

Sober

Millán (San Nicolao)

Os Ferreiros

615.425

4.701.968

MON

30.493

Cruz dos Ferreiros

Sober

Millán (San Nicolao)

O Campo da Vila

615.442

4.702.023

ETN*

30.495

Igrexa de San Salvador de Neiras

Sober

Neiras (San Salvador)

Suairexa

619.087

4.703.209

MON

30.496

Capela da Vacariza

Sober

Neiras (San Salvador)

A Vacariza

619.013

4.705.021

MON

30.497

Casa reitoral en Suareixa

Sober

Neiras (San Salvador)

Suairexa

619.058

4.703.190

MON

30.499

Cruz da Suareixa

Sober

Neiras (San Salvador)

Suairexa

619.007

4.703.179

ETN*

30.501

Necrópole das Pedras

Sober

Neiras (San Salvador)

Campo Rairo

617.968

4.705.151

ARQ

30.520

Igrexa de Santa María de Proendos

Sober

Proendos (Santa María)

O Campo

616.486

4.700.899

MON

30.521

Capela de Barrio

Sober

Proendos (Santa María)

As Laxas

617.057

4.701.682

MON

30.522

Capela de Mer

Sober

Proendos (Santa María)

Mer

617.308

4.700.095

MON

30.523

Capela de San Xillao

Sober

Proendos (Santa María)

Francos de Proendos

615.835

4.701.070

MON

30.524

Ermida en Castaxúa

Sober

Proendos (Santa María)

Castaxúa

615.361

4.699.912

MON

30.528

Casa reitoral en Proendos

Sober

Proendos (Santa María)

O Campo

616.478

4.700.920

MON

30.539

Necrópole de Proendos

Sober

Proendos (Santa María)

O Campo

616.503

4.700.971

ARQ

30.545

Igrexa de Santo Estevo de Refoxo

Sober

Refoxo (Santo Estevo)

A Pousada

617.609

4.702.389

MON

30.609

Igrexa de Santa María de Vilaescura

Sober

Vilaescura (Santa María)

Vilaescura

614.059

4.702.840

MON

30.615

Peto de ánimas de Pena de Miro nos Condes

Sober

Vilaescura (Santa María)

Os Condes

614.349

4.702.732

ETN*

30.616

Cruceiro de Pena de Miro

Sober

Vilaescura (Santa María)

Os Condes

614.349

4.702.731

ETN*

26.356

Igrexa de San Mamede da Torre

Taboada

A Torre (San Mamede)

San Mamede

600.932

4.732.985

MON

25.507

Cruceiro de Santo Estevo

Taboada

Ansar (Santo Estevo)

Santo Estevo

596.572

4.730.275

ETN*

25.508

Igrexa de Santo Estevo de Ansar

Taboada

Ansar (Santo Estevo)

O Bouzal

596.649

4.730.411

MON

25.690

Igrexa de San Paio de Arxiz

Taboada

Arxiz (San Paio)

San Paio

599.146

4.734.776

MON

25.698

Capela de San Roque

Taboada

Bembibre (San Pedro)

San Roque

601.372

4.730.784

MON

25.699

Capela de Deilás

Taboada

Bembibre (San Pedro)

Deilás

603.236

4.730.631

MON

25.701

Igrexa de San Xoán de Bouzoa

Taboada

Bouzoa (San Xoán)

Bouzoa

593.635

4.727.840

MON

25.703

Capela de Balboa

Taboada

Bouzoa (San Xoán)

Bouzoa

593.642

4.727.838

MON

25.704

Sartegos de Campo

Taboada

Campo (San Xián)

Abelairas

600.495

4.727.436

ARQ

25.706

Igrexa de San Xián de Campo

Taboada

Campo (San Xián)

Abelairas

600.516

4.727.409

MON

25.707

Cruceiro do adro de San Xián do Campo

Taboada

Campo (San Xián)

Abelairas

600.501

4.727.430

ETN*

25.708

Casa reitoral de San Xián de Campo

Taboada

Campo (San Xián)

Abelairas

600.541

4.727.398

MON

25.709

Capela de Buín

Taboada

Campo (San Xián)

Buín

601.498

4.727.224

MON

25.715

Cruceiro con peto de ánimas en Airexe

Taboada

Castelo (Santa María)

Airexe

602.639

4.727.768

ETN*

25.716

Capela da Casa de Covas

Taboada

Castelo (Santa María)

Covas

603.278

4.728.739

MON

25.723

Capela de Perrelos

Taboada

Castelo (Santa María)

Perrelos

601.833

4.728.313

MON

25.725

Igrexa de Santa María de Castelo

Taboada

Castelo (Santa María)

Airexe

602.693

4.727.667

MON

25.734

Igrexa de Santa Mariña de Cerdeda

Taboada

Cerdeda (Santa Mariña)

Airexe

595.725

4.728.707

MON

25.735

Capela de Nogueira

Taboada

Cicillón (Santiago)

Nogueira de Asma

599.568

4.724.229

MON

25.736

Capela Casa Fidalgo

Taboada

Cicillón (Santiago)

Vidás

600.470

4.724.511

MON

25.737

Igrexa de Santiago de Cicillón

Taboada

Cicillón (Santiago)

As Cargas

599.600

4.725.426

MON

25.742

Igrexa de San Martiño de Couto

Taboada

Couto (San Martiño)

Igrexa

599.674

4.731.805

MON

25.743

Capela de Bandomil

Taboada

Couto (San Martiño)

Bandomil

598.828

4.731.663

MON

25.744

Capela do Cruceiro

Taboada

Couto (San Martiño)

O Cruceiro

599.669

4.731.873

MON

26.257

Igrexa de Santiago de Esperante

Taboada

Esperante (Santiago)

Esperante

596.509

4.725.443

MON

26.259

Cruceiro do adro de Santiago de Esperante

Taboada

Esperante (Santiago)

Esperante

596.499

4.725.450

ETN*

26.260

Capela de San Roque

Taboada

Esperante (Santiago)

Vila

597.042

4.725.685

MON

26.261

Capela de Espaílde

Taboada

Esperante (Santiago)

Espaílde

598.054

4.724.871

MON

26.262

Cruceiro do Mosteiro

Taboada

Esperante (Santiago)

Mosteiro

596.676

4.724.832

ETN*

26.263

Igrexa de Santiago de Fradé

Taboada

Fradé (Santiago)

Airexe

598.636

4.730.117

MON

26.265

Igrexa de San Lourenzo de Gondulfe

Taboada

Gondulfe (San Lourenzo)

San Lourenzo

598.041

4.728.268

MON

26.266

Capela da Cruz

Taboada

Gondulfe (San Lourenzo)

A Cruz

597.321

4.727.754

MON

26.269

Igrexa de San Salvador de Insua

Taboada

Insua (San Salvador)

Toiriz

605.122

4.729.543

MON

26.283

Igrexa de San Martiño de Mato

Taboada

Mato (San Martiño)

San Martiño

595.012

4.725.942

MON

26.284

Cruceiro dos Campos

Taboada

Mato (San Martiño)

Campos

594.135

4.726.177

ETN*

26.291

Igrexa de Santa Mariña de Meixonfrío

Taboada

Meixonfrío (Santa Mariña)

Meixonfrío

602.516

4.736.583

MON

26.293

Cruceiro do adro de Santa Mariña de Meixonfrío

Taboada

Meixonfrío (Santa Mariña)

Meixonfrío

602.527

4.736.600

ETN*

26.299

Cruceiro en Moreda de Arriba

Taboada

Moreda (Santa Mariña)

Moreda de Arriba

599.898

4.729.584

ETN*

26.300

Igrexa de Santa Mariña de Moreda

Taboada

Moreda (Santa Mariña)

Moreda de Arriba

599.894

4.729.378

MON

26.302

Igrexa de Santa María de Piñeira

Taboada

Piñeira (Santa María)

Mosteiro

598.435

4.726.246

MON

26.274

Igrexa de San Xián de Insua

Taboada

San Xián de Ínsua (San Xián)

San Xián

605.848

4.727.945

MON

26.305

Igrexa de Santiago de Sobrecedo

Taboada

Sobrecedo (Santiago)

Airexe

602.254

4.724.802

MON

26.308

Igrexa de Santa María de Taboada dos Freires

Taboada

Taboada dos Freires (Santa María)

Taboada dos Freires

596.590

4.727.988

MON

26.310

Cruceiro do adro de Santa María dos Freires

Taboada

Taboada dos Freires (Santa María)

Taboada dos Freires

596.584

4.727.986

ETN*

26.311

Capela de Susa

Taboada

Taboada dos Freires (Santa María)

Amedo

595.589

4.727.412

MON

26.363

Igrexa de Santa Mariña de Vilameñe

Taboada

Vilameñe (Santa Mariña)

Fonteboa

601.951

4.732.018

MON

26.367

Capela Vilar de Cabalos

Taboada

Vilar de Cabalos (Santa Eulalia)

Vilar de Cabalos

603.642

4.732.098

MON

26.373

Capela do sitio da Igrexa

Taboada

Vilela (San Miguel)

Bispo

601.032

4.725.807

MON

26.374

Igrexa de San Miguel de Vilela

Taboada

Vilela (San Miguel)

Bispo

601.154

4.726.052

MON

26.375

Cruceiro do Fontao

Taboada

Vilela (San Miguel)

O Agro

600.932

4.726.058

ETN*

26.389

Capela de Vilasusa

Taboada

Xián (Santa María)

Mosteiro

607.610

4.732.976

MON

26.391

Igrexa de Santa María de Xián

Taboada

Xián (Santa María)

Xián

607.186

4.733.250

MON

26.392

Capela de Figueiras

Taboada

Xián (Santa María)

Xián

607.114

4.733.136

MON

39.437

Igrexa de Santa María Boazo

A Teixeira

Boazo (Santa María)

Boazo

626.545

4.692.107

MON

39.438

Vía Crucis de Santa María de Boazo

A Teixeira

Boazo (Santa María)

Boazo

626.557

4.692.102

ETN*

39.439

Casa reitoral de Santa María de Boazo

A Teixeira

Boazo (Santa María)

Boazo

626.536

4.692.220

MON

39.555

Igrexa de Santa María de Sistín

A Teixeira

Sistín (Santa María)

A Eirexa

624.830

4.688.461

MON

24.016

Igrexa de Santa María de Niñodaguia

Xunqueira de

Espadanedo

Niñodaguia (Santa María)

A Eirexa

610.731

4.684.803

MON

24.017

Casa reitoral de Niñodaguia na Eirexa

Xunqueira de

Espadanedo

Niñodaguia (Santa María)

A Eirexa

610.746

4.684.785

MON

24.024

Peto de ánimas de Paradela

Xunqueira de

Espadanedo

Niñodaguia (Santa María)

Paradela

610.248

4.686.669

ETN*

24.082

Igrexa de San Miguel de Ramil

Xunqueira de

Espadanedo

Ramil (San Miguel)

San Miguel

613.500

4.683.954

MON

24.083

Cruceiro das Mociñas

Xunqueira de

Espadanedo

Ramil (San Miguel)

San Miguel

613.498

4.683.965

ETN*

24.084

Cruz de Tumba

Xunqueira de

Espadanedo

Ramil (San Miguel)

San Miguel

613.505

4.683.968

ETN*

24.135

Cruceiro de Xunqueira de Espadañedo

Xunqueira de

Espadanedo

Xunqueira de Espadanedo (Santa María)

Xunqueira de Espadanedo

612.954

4.686.030

ETN*

ANEXO IV

Descrición da paisaxe cultural da Ribeira Sacra

– O valor da Ribeira Sacra como paisaxe cultural evolutiva e viva.

A Ribeira Sacra é un exemplo paradigmático e sobranceiro de paisaxe cultural en que se evidencia o significado da creación conxunta das persoas e da natureza. As súas manifestacións materiais e inmateriais posúen un valor equivalente ao do seu substrato xeográfico natural e evidéncianse da mesma maneira singulares, e así son recoñecidas pola comunidades que a habitan, polas persoas que se achegan a ela de forma temporal ou permanente e polas que dedican cos seus estudos e investigacións a coñecela con maior profundidade.

A Ribeira Sacra é unha paisaxe cultural que reúne as características para ser considerada de valor sobranceiro para a identidade do pobo galego ao longo do tempo. Pero, ademais, polo amplo do seu desenvolvemento evolutivo, a riqueza das súas manifestacións e o seu estado de conservación, é ademais un exemplo significativo de valor universal que testemuña o intercambio de valores que transcenden e interesan a toda a humanidade.

As comunidades actuais conviven coa achega realizada polos seus devanceiros, desde a pegada prehistórica en asentamentos, necrópoles e gravados idealizados sobre a pedra; a explotación dos recursos minerais; o ascetismo, a contemplación e a vida natural dos eremitas e monxes; o asentamento e asimilación de crenzas relixiosas e espirituais a través dos máis fermosos e complexos monumentos; o cultivo intensivo de peadas pendentes para completar a economía familiar e a da propia estrutura da comunidade; e mesmo a explotación do potencial hídrico para a produción de enerxía imprescindible para o sostemento dos estándares de confort da vida actual.

Todo o territorio está cheo de pegadas que son un sistema de referencias e de contacto coa espiritualidade da paisaxe.

Os túmulos, os gravados rupestres, os castros e as rochas e penedos conforman un primeiro sistema de referencias que se completa cunha complexa rede de camiños e pasos de barca, nun conxunto xerarquizado que une cos diferentes e afastados centros de poder e decisión, e os centos de lugares que, nalgún momento tamén perdido na memoria, ocuparon persoas de santidade.

A interpretación mística e sagrada desta paisaxe permanece viva, presente en cada metro do terreo, nas xentes que son herdeiras de centos de miles de pequenos predios que seguen a usar e ser o seu sustento, e que fan viable a súa vida en comunidade, porque dalgunha forma as peadas ribeiras e os lugares santos seguen a causar unha mesma emoción que supera a súa impronta estética e remite á memoria secular que todos partillan. Porque non todos os lugares son iguais e algúns remiten a unha memoria que se comparte, creada sobre esa espiritualidade e a propia dor da perda. Esa sensación que ao longo da historia, por mor do exercicio dun poder superior, afastado e descoñecido, as persoas sufriron, para darlle forma ás pendentes e para tirar delas un produto. Como a dor de ver, máis recentemente, desaparecer baixo das augas as casas e os lugares da memoria: pesqueiras, pontes, casas, camiños e pasos, en favor da produción dunha enerxía que é a que fai mover o mundo nunha velocidade e nun sentido que semella non ser o propio do lugar.

As persoas da Ribeira Sacra souberon adaptarse e conservar non só os seus monumentos, que foron desprazados para a súa salvagarda como medida pioneira na protección do patrimonio, senón tamén todo o conxunto das súas vidas, desde os fondos dos vales asolagados ás mesmas ladeiras.

As terrazas, moitas delas abandonadas como consecuencia dos cambios sociais e económicos de escala mundial, cobraron un novo sentido e amosáronse de volta como unha oportunidade única para a vida e o mantemento da súa relación co territorio e os seus valores esenciais.

Unha imaxe icónica que é recoñecible de inmediato: da alta pendente do canón, amurada, na que medra a vide e o castiñeiro, coa auga, agora alta e calma, antes vizosa e escorregadiza, permanente ao longo de toda a historia da comunidade, presente nas súas lembranzas e tamén nas súas vivencias actuais, e que pode comprenderse desde o alto e o miradoiro como un fermoso panorama, pero tamén en cada unha das adegas, dos chanzos das escalas, dos esgrafados ou dos capiteis labrados.

A Ribeira Sacra supón a oportunidade para un sistema sustentable e viable da explotación tradicional dos recursos naturais, de forma que existe unha identificación entre a persoa e o seu traballo, que permite a apropiación do recurso co respecto ás súas características e á súa autenticidade, mesmo sendo quen de incorporar e valorar a existencia de grandes transformacións, como supón o encoramento da auga e a perda dos valiosos predios máis baixos do val. E supón unha oportunidade porque os seus valores son excepcionais e amósanse na magnificencia do seu traballo arquitectónico e artístico, na presencia ao longo do tempo prolongado e precoz dunha vida espiritual complexa e un sistema agrícola que é un reto para a xeografía e o esforzo humano, pero segue a ser a forma máis razoable e sustentable.

En ningún outro lugar como na Ribeira Sacra estas definicións poden atopar unha mellor materialización e unha manifestación tan singular, abraiante e meritoria do esforzo dunha comunidade ao longo do tempo no mesmo espazo, desde a prehistoria á actualidade, por adaptar un territorio único, coas súas extremas dificultades e coas súas magníficas oportunidades, aos múltiples acontecementos: ao devir complexo da historia; ao poder e á convivencia doméstica; á economía dun imperio e á dun pequeno lugar e á cavadura duns centos de metros; aos retos e abismos das relacións e adaptacións culturais; á enerxía dun pequeno artefacto e á enerxía de todo un país da cal depende o seu confort e o seu modo de vida básico.

A Ribeira Sacra é o resultado de milleiros de anos de adaptación paciente e resiliencia activa de xeracións de mulleres e homes a un territorio singular, que hogano son a mellor evidencia dunha adaptación senlleira recoñecible nas súas formas, nas súas construcións e nos seus produtos. A delimitación máis evidente da Ribeira Sacra é a das características propias da natureza da súa xeografía, vales de bocarribeira que caen con vertixe en exaxeradas pendentes imposibles cando superan o 100 %, as máis elevadas de todos os vales cultivados, condicións extremas que converten en heroicidade o traballo. Traballo, por outra parte, creado co propio material que os fondos canóns do Sil, do Miño, do Búbal, do Cabe, do Mao, do Lor, do Bibei e doutros moitos ofrecen, a pequena pedra, de gran ou de xisto, a cachotaría ou a lousa, así como a propia terra enriquecida cos restos vexetais e animais para ofrecer unhas condicións óptimas para unha explotación exigua, un produto que é o reflexo do lugar en que se crea.

Na perspectiva actual existen moitos exemplos construídos que son magníficas mostras de valor artístico e histórico, como as robustas cabeceiras e portadas románicas repartidas por todo o territorio, como o delicado traballo de excelencia na arquitectura de Santo Estevo de Ribas de Sil ou nas pinturas murais como as de Nogueira de Miño e moitas outras, a enxeñaría romana da ponte do Bibei ou da enxeñaría do ferrocarril nos Peares, a bóveda do encoro de Belesar ou a boca do túnel de Montefurado, enxeños e fazañas técnicas que no seu momento foron concibidas como os produtos máis avanzados tecnoloxicamente e complexos do seu tempo.

Pero por riba de todos estes elementos singulares, e mesmo por riba da súa excepcional densidade, nada resulta máis impresionante e magnífico que o grande pano das abas muradas, a construción miúda, pausada e ininterrompida, das muras das ladeiras, das súas adegas, dos seus chanzos voados, e da propia terra e a propia pedra, que todo o envolven e que persisten imperturbables mesmo cando son abandonadas e cubertas pola vexetación, agardando o mellor momento para seren postas de novo en servizo. O territorio desta paisaxe cultural ten o seu celme nos canóns do Sil e o Miño, un territorio do curso medio de profundos vales e peadas abas, abruptas e pétreas, disuasorias para o visitante ocasional ou oportunista, pero fértiles e protexidas por unha climatoloxía estable e apropiada para o cultivo de quen estea disposto a consagrar a súa vida ao traballo.

Os seus límites xeográficos son tamén límites históricos, enmarcados por fitos excepcionais. Ao leste polo Bibei e Montefurado, onde foi intensa a actividade de explotación aurífera nos primeiros séculos do primeiro milenio e onde se consagrou no século V o altar hoxe coñecido como Crismón da Ermida de Quiroga, peza excepcional e única no mundo, cunha mensaxe universal tamén gravada no seu bordo: «O ouro é vil para ti, as riquezas de prata abátense. Máis é o que reloces pola túa propia felicidade». Límite que supón tamén a entrada dos primeiros eremitas que atopan nas poboacións rurais e diseminadas destes lugares un terreo fértil, afeitos á vida en comuñón coa natureza predicada polo priscilianismo, e a variante cara a Santiago polo Camiño de Inverno, cando os pasos do Cebreiro permanecían inaccesibles.

Polo oeste o complexo de Temes, en Carballedo, en que se localiza o primeiro documento escrito da cristianización deste territorio, coa inscrición pétrea en latín das súas virtudes teologais: fe, esperanza e caridade, xunto cun frontal marmóreo de procedencia romana do século IV, que detalla varias imaxes de animadas escenas da Biblia: os Reis Magos, Adán e Eva e Xonás e a balea.

Ao sur, limitado polos mosteiros e terras de San Pedro de Rocas (fundado no século VI), nos terreos ocupados polo reino suevo, Montederramo (orixe da denominación) e Xunqueira de Espadanedo.

Polo norte limitaría con Portomarín e o Camiño de Santiago francés, os canóns do río Miño limitados polas terras do río Asma polo oeste, e polas terras de Pesqueiras e Diomondi polo leste.

O Miño e o Sil, ao tempo de dividir as dúas provincias de Lugo e Ourense, tamén establecen os límites entre os polos urbanos dos conxuntos históricos de Monforte de Lemos, ao norte, e Castro Caldelas, ao sur; as terras de Lemos e de Caldelas son as xurisdicións civís tradicionais da Ribeira Sacra. Na actualidade, estes límites vense reforzados polo propio aproveitamento enerxético das augas dos ríos, co encoro de Belesar como o límite norte no Miño, e o dos Peares como o límite suroeste.

Todas as riquezas, o ouro extraído da terra, a salvación da alma construída nos eremitorios primeiro e nos mosteiros despois, ou a electricidade que ilumina os fogares, son alimentadas coa auga dos ríos. O viño e a castaña, como a cereixa, o cereal e a carne tamén. Pero todo iso non sería nada sen o enxeño e o traballo das persoas, transmitido de forma militante durante xeracións e vivo aínda, ameazados polos cambios nos paradigmas da supervivencia nun mundo continuamente en cambio. O ensino do tempo é que a Ribeira Sacra saberá permanecer, teimuda, atopando un lugar no mundo coa base da súa pedra, da súa auga e do traballo das súas xentes.

Como parte dese traballo cómpre o recoñecemento xeral destes valores e das súas especiais características, de tal forma que os medios da Administración tamén sexan postos á disposición da súa conservación e transmisión cara ao futuro.

– As características físicas do espazo natural.

Desde un punto de vista morfolóxico os canóns do Sil e do Miño presentan unhas singularidades cuantitativas que identifican un territorio de grandes contrastes e de magnitudes extremas. A primeira delas é a fenda profunda que supoñen os ríos na rocha granítica e metamórfica, con diferentes consecuencias, ao longo dun extenso período de tempo, desde o Terciario ata a actualidade.

A segunda é a forte pendente dos seus vales, que en inclinacións medias superiores a 30º (60 %); en moitas zonas superan os 80º (pendente moi superior ao 100 %) ata os 88º e mesmo paredes verticais, con alturas de ladeira duns 500 m. Estas ladeiras rematan contra zonas chairas con pendentes inferiores ao 16º e conforman a fértil paisaxe da bocarribeira.

En termos xeolóxicos estas características remiten a tempos da oroxenia Herciniana, que fragmentou o territorio galego en bloques e os desprazou, mentres que as fracturas que determinan a expansión atlántica e a separación das placas continentais durante o Xurásico ou Cretácico teñen como consecuencia o afundimento dos devanditos bloques.

As subseguintes dinámicas das placas determinan o afundimento e levantamento alternativo dos devanditos bloques, mentres que os cursos fluviais tenden a encaixarse de forma traumática nos bloques erguidos con tal intensidade que non pode ser explicada só como resultado nin das variacións dos seus caudais nin das condicións climáticas en xeral, senón que debe ser o resultado da combinación dos movementos lentos das placas coa persistencia da rede fluvial sen grandes desviacións de trazado.

Deste xeito xustifícanse estes profundos vales encaixados rodeados de chairas e depresións alleas aos seus trazados. Un illamento e unha configuración autónoma que proceden das eras de formación xeolóxica.

Tanto no Sil coma no Miño se observa unha división entre paisaxes graníticas e metamórficas, graníticas na parte occidental do Sil e norte do Miño e metamórficas na oriental do Sil e sur do Miño, entre Belesar e Os Peares. O substrato rochoso xera diferentes manifestacións apreciables, en ocasións verdadeiras coleccións de pedra núa rodeada de pequenas fendas intensamente vexetadas, dun alto valor ecolóxico e estético.

Estas condicións especiais dos profundos vales de ribeira supoñen tamén a concreción dunhas condicións climáticas específicas e diferenciadas, con temperaturas superiores aos 20º no verán, e 8º no inverno, incluso máis extremas, con mínimas de -5º e máximas superiores aos 40º. As precipitacións anuais son tamén escasas, ao redor dos 600 mm, e con fases de escaseza hídrica.

A flora, por tanto, adáptase e favorece as especies de aspecto mediterráneo, en que de forma natural, abundan o rebolo, a aciñeira e a sobreira, os érbedos, os toxos, as uces e os piornos. Nas beiras dos ríos, os salgueiros e chopos. Entre a vexetación introducida, destacan principalmente o castiñeiro e as vides.

En principio, as elevadas pendentes semellan pouco favorables para desenvolver unha actividade agrogandeira sustentable, mais un longo proceso de adaptación e transformación reforzado polas características específicas destes terreos con respecto aos do seu redor serviu para potenciar a súa singularidade. Entre estas condicións vantaxosas están a exposición a unha máis eficaz orientación ao sol e a dispoñibilidade natural para crear un solo artificial, coa modificación da súa superficie natural, mesturando a capa superficial alterada co recurso ilimitado de toxos, uces e esterco animal, distribuída en socalcos que empregan a mesma pedra en pequenas terrazas horizontais de apenas unhas decenas de centímetros, o que crea o substrato ideal para desenvolver unha agricultura de vides e oliveiras tamén favorables ás condicións climáticas. Os asentamentos e vivendas tamén usan os mesmos recursos, xa que elixen nun terreo accidentado aqueles lugares máis propicios, sexa próximos ao fondo do val ou nas ladeiras en función da posibilidade das pendentes e da orientación. Estas diferenzas na exposición ao sol implican unha diferenza e contraste, en ocasións, entre as dúas marxes do río, cunha zona exposta extensa e intensamente humanizada e outras sombrías en que abundan as árbores mestas e vexetación.

– O topónimo.

A Ribeira Sacra é un topónimo recoñecido que semella representar os seus dous caracteres máis singulares, o do propio accidente xeográfico da ribeira, que é a parte dos terreos de val máis próximos ao río, neste caso hipertrofiados na súa pendente e dimensión, e o de ser un amplo espazo consagrado á vida espiritual. Á vista da localización nos canóns formados polas ribeiras dos dous grandes ríos de Galicia, o Miño e o Sil, e do amplo e magnífico conxunto de monumentos e vestixios consagrados, o topónimo semella reafirmarse.

Mais, no ámbito documental, esta comarca debe o seu nome a un lugar moi concreto denominado Rouoyra Sacrata, termo que foi empregado nun documento datado o 21 de agosto de 1124 por Tareixa de Portugal, raíña desde o Océano ata o río Raspalloso (habitualmente referido como o Bibei), filla de Afonso VI e nai de Afonso Henriques, primeiro rei de Portugal, nunha dotación ou declaración ao mosteiro de San Xoán o Vello nun lugar de monte do Ramo. Neste documento, que se ten xulgado como unha falsificación (histórica), emprégase unha serie de referencias toponímicas e localizacións certas, cunha intención de xustificación de dereitos posesorios sobre un couto relativamente exiguo pero rico.

O termo Rouoyra etimoloxicamente faría referencia a «roboira» antes que a «ribeira», posto que derivaría de robur, «carballo», e non de ripa, «ribeira». Por tanto, describiría unha carballeira sagrada, un bosque simbólico, que no século XII se atoparía nas terras de Caldelas, un lugar asociado a ritos míticos relacionados co mundo atlántico.

Aínda que a súa localización é descoñecida na actualidade, semella probable a súa situación no ámbito da parroquia de Seoane Vello, en Montederramo.

As referencias deste documento espurio resultan, por tanto, auténticas e esclarecedoras do carácter sacro dun territorio e da antigüidade dun sistema de control e xestión do territorio baseado en doazóns e dereitos sustentados en comunidades cenobíticas activas na zona desde tempos moi primitivos e en número moi abondoso. Outros documentos, inscricións lapidarias, necrópoles, elementos parciais incorporados a novas arquitecturas, son probas da veracidade do contexto.

A identificación da «reboira» coa «ribeira» obedece á interpretación que fixo Frei Antonio de Yepes na Crónica General de la orden de San Benito, cando transcribe Rouoyra Sacrata por Ribera Sagrada (en castelán), topónimo que definía un territorio sagrado pola alta concentración de mosteiros e eremitorios que había nas marxes do Miño e do Sil e que, desde primeiros anos do século XVII, atopa fortuna na súa difusión. Ribeira Sacra impúxose pola forza da súa precisión ao se identificar con eses vales encaixados con fortes pendentes en que se distribúen as milenarias fundacións monásticas e se cultiva a vide en socalcos ou muras, ao xeito dunha nova Tebaida cristiá nos confíns de occidente.

Poucos lugares como a Ribeira Sacra no mundo, unha comarca sen un límite administrativo, sen unha xurisdición común, sen unha nobreza dirixente concreta, teñen asumido unha personalidade única tan marcada e tan homoxénea derivada das características propias da súa natureza física, da súa bioloxía e das súas comunidades e que, ben que puido ser consciente de forma xeneralizada en tempo recente, xa a súa xente advertira e comprendera as súas características propias e diferenciadas.

O uso histórico polos especialistas, primeiro, e pola xeneralidade das persoas, despois, do termo Ribeira Sacra desde os primeiros anos do XVII é a resposta a unha realidade que xa formaba parte do territorio, como amosa a pluralidade de topónimos que os habitantes destas terras empregaron para referirse a lugares cuxos restos físicos só permanecían na xeografía da súa memoria. Como indica Juan Carlos Rivas en Monasterios prerrománicos ourensáns no Catálogo da exposición Ribeira Sacra, esencia da espiritualidade de Galicia, celebrada en 2004: «la adopción de esa feliz y apropiadísima denominación de Ribeira Sagrada ha hecho ya arrolladora e inapelable fortuna aplicada a estas fascinantes y espectaculares tierras del curso final del río Sil y del central del Miño. Huelga pues toda discusión estéril. Además, no vamos a ir contra corriente de lo que la historia, la fe y el sacrificio de unos abnegados creyentes han confirmado a lo largo de muchos siglos como unha hermosa e incuestionable realidad».

– A ocupación histórica do territorio.

A Ribeira Sacra é un territorio que presenta unha ocupación humana documentada desde o Paleolítico Inferior, porque sempre foi unha zona estratéxica de tránsito que aproveitaba a rede fluvial do Miño e o Sil cos seus afluentes. As recentes sondaxes arqueolóxicas no xacemento paleolítico de Pedras, parroquia de Vilelos, no concello do Saviñao, demostran que a depresión de Monforte de Lemos é unha área única no Paleolítico do NW peninsular con ocupacións desde o Plistoceno medio ata momentos próximos ao Holoceno.

Pero foi no Neolítico cando estes pobos empezaron a intervir na paisaxe, modificando as súas formas e deixando a súa pegada. Deste período coñecemos restos importantes tanto na provincia de Lugo como na de Ourense. En terras lucenses son de salientar os túmulos conservados en terras do Saviñao, Pantón, A Pobra do Brollón ou Sober, mentres que en terras ourensás destacan os xacementos dos concellos de Castro Caldelas, Nogueira de Ramuín e Parada de Sil.

Entre o final do megalitismo e o comezo da Idade dos Metais, no III-II milenio a. C., as comunidades que ocupaban os vales do Miño e do Sil introduciron un elemento máis que cambiou a súa paisaxe, ao transformar as rochas que coroaban os outeiros en santuarios e lugares de peregrinación dotados dun carácter máxico, onde esas rochas se convertían en altares e lugares de culto.

Así, do mesmo xeito que ocorrera coas mámoas, os petróglifos situábanse en lugares estratéxicos dentro do territorio, quizais marcando as zonas de caza, os lugares de paso, as comunidades que os habitaban ou as súas crenzas, usos e ritos, pero, en todo caso, en lugares estratéxicos en que é posible dominar amplas perspectivas do territorio, nunha forma máis de relacionarse con el e co seu concepto da natureza e do universo. Aínda que nestes momentos o coñecemento dos petróglifos na zona é parcial, pode confirmarse a súa relevancia como manifestación dunha inquedanza cultural relacionada co coñecemento do medio. De especial interese pola complexidade dos seus motivos e pola compoñente estética dos seus xogos de formas e agrupacións son os petróglifos de Cima da Costa (Vilar de Ortelle-Pantón), Regueiro/Tapado do Monte (Anllo, Sober), Pena da Xesta (Proendos, Sober), ou o petróglifo exento de Atán (Pantón). Tamén existen testemuños da Idade do Bronce, achados importantes como espadas, puntas de lanza e colgantes, como os de Forcas, Mouruás e Ribas de Sil, que apareceron asociados ao leito do río ou en covas, o que é tamén mostra da relación co medio simbolizada nos instrumentos do poder.

Durante a Idade do Ferro as poboacións abandonan as terras baixas, próximas aos ríos, e colonizan as zonas altas, onde construirán os seus poboados fortificados, que coñecemos co nome de castros. Trátase en xeral de recintos fortificados, con varias liñas de defensa, de terra, pedra e probablemente estacadas, localizados no cume dos outeiros, en posicións estratéxicas tanto de control territorial como das rutas de paso, pero sempre dominando o río.

Exemplos sobranceiros desta tipoloxía son o castro de Marce (Pantón), Vilacaíz e Abuíme (O Saviñao) ou os de Arxeriz (O Saviñao), e San Lourenzo (A Cereixa-A Pobra do Brollón), os únicos escavados na Ribeira Sacra.

A pegada deste tipo de asentamentos, que amosa a presenza na xeografía da memoria das xentes que habitan o territorio, está tamén na prolífica toponimia relacionada co castro, como Castro Caldelas, O Castro de Ferreira, Castro de Abuíme, Castro da Torre (Freán), Castro de Illón (Licín), Castro da Portela (Diomondi), Castro de Mourelos, Castro da Besta (Vilelos) ou Penedos do Castro (Luíntra), e mesmo moitos outros topónimos e microtopónimos.

Os ríos cumprían unha función esencial para as vías de comunicación, e resulta evidente a importancia dun sistema de relacións entre zonas e territorios diferentes, polo que, nun contexto de tensións relacionadas coa posesión e comercio dos recursos, os asentamentos fortificados, aproveitando as escarpadas ladeiras dos montes, destas comunidades confería unha grande vantaxe estratéxica.

A cultura destas comunidades que empregaban a tipoloxía castrexa para a súa residencia e defensa deixou unha fonda pegada neste territorio. En moitos casos, estes castros colonizaron espazos simbólicos anteriores das culturas do Calcolítico ou do Megalitismo. No continuo proceso de asimilación e transformación da paisaxe, os castros conforman unha nova achega á fisionomía do territorio e á comprensión da súa estrutura e da forma das actividades e relacións entre as diferentes comunidades.

Estes asentamentos, que empezaron a levantarse a partir do século VIII a. C., tiveron unha longa ocupación, porque foron romanizados e, en xeral, continuaron ocupándose ata o século V ou VI da nosa era, e mesmo ata máis tarde, cando en tempos convulsos, ante a ameaza externa, as xentes da Ribeira abandonaban provisionalmente os seus novos asentamentos e poboados das terras baixas para refuxiarse nestas acrópoles, para protexer os seus bens, ou como referencia para comprender o seu territorio.

No que respecta á súa tipoloxía, estes presentan planta de forma oval, circular ou ben elíptica, e o seu sistema defensivo confórmase a base de fosos e murallas. Son elementos que podemos apreciar na configuración topográfica porque forman parte da realidade paisaxística ou ben porque foron a base de núcleos urbanos actuais, como é o caso de Monforte ou de Castro Caldelas. A maior parte deles mantiveron a súa ocupación e transformáronse durante a época galaico-romana, porque a presenza do Imperio neste territorio, rico en metais preciosos, levou a un proceso de romanización intenso, mais na súa crise e paulatina retirada, os castros continuaron a ser de utilidade en tempos da inseguridade derivada das loitas de poder por parte de múltiples grupos locais, e volveron ser ocupados na Alta Idade Media, o que está sendo demostrado polas múltiples investigacións recentes que contrarian o criterio habitual baseado no seu total abandono.

Unha vez concluídas as Guerras Cántabras, iníciase a romanización do territorio e a explotación dos seus recursos. A minaría foi un dos máis intensamente explotados e que deixou unha meirande pegada no territorio, con enormes transformacións, algunhas delas baseadas nos traballos tecnolóxicos máis precisos e avanzados para a época. A explotación foi intensa no río Sil, no sistema que como nas Médulas, no Bierzo, empregaron o sistema de ruina montium, en especial en Montefurado e na Covela (Torbeo), por mencionar dous exemplos dos máis sinalados, pero son abondosas as mostras de perfís modificados por estas actividades. Xunto a estes xacementos auríferos primarios existen tamén outros secundarios, procedentes da súa erosión, xeralmente xurdidos polo arrastre das correntes dos diversos ríos e depositados nas súas terrazas ao longo de millóns de anos, e dos cales o río Sil é un dos más fecundos e famosos, que posúe amplos tramos con pequenas concentracións de ouro explotadas a pequena escala e de maneira artesanal, nas cales eran habituais os traballos das aureanas e oureiros, que traballaban cando o nivel deste río baixaba considerablemente. Un dos lugares máis singulares deste tipo de explotación está tamén en Montefurado, onde en tempo da ocupación romana foi perforada a montaña coa finalidade de desviar a canle do río Sil e así lavar as areas depositadas no gran meandro que describe nesta zona.

Ben que é evidente que a explotación mineira do Imperio Romano foi intensa, non existen probas tan firmes de que os cultivos xeneralizados do viño tivesen orixe romana na Ribeira Sacra.

Dadas as características xenéticas das cepas galegas, semella que existe unha gran variedade e compoñente arcaica na súa natureza que pode levar a afirmar que a dominación romana favoreceu a enxertía e cultivo da vide e, a partir dun momento de desenvolvemento, a produción de viños.

Aínda que non existen evidencias que permitan asegurar a transformación das peadas ladeiras en socalcos produtivos en época romana, si é posible reconstruír a biografía das especies máis abondosas ao longo da súa historia, o castiñeiro e a vide, ata ese momento.

As vías romanas construídas para o control do territorio e para o transporte dos recursos contribuíron tamén de forma decisiva á configuración da paisaxe. A vía máis importante foi a Vía Nova, que comunicaba Bracara Augusta con Asturica Augusta e que, desde Ourense, cruza o val de Maceda, o alto do Rodicio e chega a San Xoán de Camba e Castro Caldelas. A partir desta arteria principal saían as que comunicaban con Chantada e Lugo, a través de Temes, ou con Monforte.

A verdadeira magnitude da concepción dun territorio singular comeza a partir da época romana tardía, da cal permanecen espléndidos vestixios arqueolóxicos en Proendos, Castillóns, Temes, Atán, San Xoán de Camba, Rocas, Montefurado e Licín, e aínda de forma máis relevante na Alta Idade Media, que será cando o territorio tome conciencia da súa personalidade como a auténtica Tebaida da antiga Gallaecia romano-visigótica. Na configuración da paisaxe da Ribeira Sacra un elemento esencial foi a presenza dos primeiros cristiáns, que probablemente chegaron e se instalaron nas proximidades dos castros habitados e nos asentamentos máis ou menos estables do exército romano que se desprazou á Gallaecia para controlar as explotacións mineiras, xa que nos primeiros momentos é un culto gobernamental asociado á vida urbana, que tivo dificultade para penetrar nos paganus (campesiños).

Desas datas iniciais son os restos do sartego de Temes, que se atopa sobre o arco triunfal do presbiterio da igrexa de Santa María de Temes, que está moi próxima á confluencia do Sil e do Miño e dunha vía romana secundaria. Esta peza procede de obradoiros italianos, está feita en mármore branco, representa o tema da Epifanía, e é unha testemuña da importancia que desde as súas orixes tivo esta relixión no interior de Galicia. A maiores, contamos con outra peza sobranceira, como é o Crismón da Ermida de Quiroga, localizado tamén nas ribeiras do Sil, e que é unha obra de referencia ineludible na inicial cristianización do territorio e na conformación da súa identidade como espazo espiritual. Poucos outros exemplos decorativos existen en todo o ámbito da romanización galaica máis intensa ligada ás explotacións auríferas e ao control do territorio a través das vías e calzadas, entre os cales cómpre destacar na Ribeira Sacra o relevo en mármore probablemente local na fábrica da igrexa de Santaia de Licín, no Saviñao, e que refire formas decorativas e significativas culturalmente romanas: unha xerra da cal xorden motivos vexetais cunha flor central, relacionada con cultos á feminidade ou á morte.

Pero, ademais destas evidencias materiais e que son en si pezas valiosas polo seu interese artístico e histórico, existen referencias á importancia deste vasto territorio como un lugar de oración, de retiro, de meditación e de penitencia desde os primeiros tempos do cristianismo, cando as primeiras comunidades de anacoretas se instalaron nunha ampla zona que engloba os territorios do Bierzo e da Ribeira Sacra, ao redor do Sil, en que estes cristiáns renunciaban ás riquezas e vivían na pobreza dedicados á oración e á gloria de Deus, rodeados dunha natureza inalcanzable e monumental fronte á debilidade do home. No extremo máis occidental do antigo Imperio Romano nace, sobre as bases dun priscilianismo estendido entre as comunidades rurais e dispersas, no remate do século IV, unha nova Tebaida que, como a súa referencia exipcia, se converteu nun deserto para a meditación e o sacrificio consagrado a unha vida encamiñada a merecer a riqueza espiritual despois da morte.

En parte, a relevancia e a singularidade deste espazo, na súa vertente berciana, xa foi recoñecida mediante o Decreto 1244/1969 (BOE do 24 de xuño) polo que se declaraba lugar pintoresco a chamada Tebaida Leonesa e, por tanto, goza na actualidade da consideración de ben de interese cultural, recoñecemento que, en xusta medida e con base en semellantes argumentos históricos, tamén é extensible á Ribeira Sacra, xa que nese momento da historia compartían unha certa identidade.

Da evidencia e da importancia que este movemento anacoreta tivo na Igrexa occidental quedaron algunhas pegadas sobranceiras, como pode ser a da monxa Exeria, peregrina que diversos autores vinculan co propio Prisciliano, e que, procedente da Gallaecia interior, viaxou entre 381-384 a Constantinopla, Asia Menor, Palestina, Sinaí, Exipto, Arabia e Siria e recolleu todas as súas experiencias para logo transmitirllas á súa comunidade, e que se enmarca nesa vida de renuncia e de ascetismo rigoroso que defendían os priscilianistas.

O papel de Exeria soamente pode entenderse neste contexto en que a muller pode participar da vida de igrexa case en relación de igualdade co home e no que se recoñece a súa achega, papel que non había ser asumido pola posterior ortodoxia. O priscilianismo incorpora elementos da espiritualidade pagá ou precristiá que defendían o animismo ou as romarías en lugares onde a natureza podía identificarse coas escenas do paraíso, limpo de todo pecado. Esas crenzas, que buscaban o ben absoluto a través da natureza como camiño de chegar a identificarse coa propia divindade, atoparon na Ribeira Sacra un espazo ideal de ocupación.

O priscilianismo segue unha interpretación rigorista do cristianismo, onde a ascese cobra especial importancia e o ben se encarna no espírito mentres o mal se vincula co material, de aí a procura do ben a través da ascese e da mística. No concepto panteísta da vida, a divindade reside en todos os seres creados. O priscilianismo concibiu comunidades de anacoretas dúplices, onde homes e mulleres levaban unha vida de renuncia e penitencia, libre e independente de regras e convencións da ortodoxia dos primeiros bispos. Consideraban importante nas súas prácticas relixiosas a música e a danza, comportamentos moi censurados pola Igrexa de Roma e máis próximos ás prácticas, ritos e cerimonias das comunidades rurais da Ribeira. As ideas do priscilianismo foron condenadas no Concilio de Caesaraugusta no 380 e Prisciliano foi condenado polo papa Dámaso, xunto a algúns dos seus discípulos, en Tréveris en 385, pero a pegada que as teses priscilianistas deixaron nesta rexión da Gallaecia foi moi profunda. A defensa dunha vida ascética, rigorista, organizada en torno a comunidades, é un anuncio da vida monacal, así como a aposta polo papel da muller nesas primeiras comunidades, en que podía participar na lectura de Biblia, foi unha cuestión problemática para a ortodoxia e por iso acabou en herexía. Pero na Gallaecia, esas comunidades de primeiros cristiáns tiveron o seu desenvolvemento e buscaron o seu lugar en paisaxes inhóspitas, lonxe das principais vilas e cidades, como eran os vales do Miño e do Sil, e alí permaneceron. De feito, no I Concilio de Braga, que se celebrou no ano 561, San Martiño de Dumio condenou explicitamente desde un punto de vista doutrinal e moral o priscilianismo e sinalou que a ortodoxia defendida no I Concilio de Nicea aínda estaba seriamente ameazada en Galicia pola persistencia tenaz da herexía priscilianista; por tanto, máis dun século despois da desaparición do seu fundador, os seus seguidores seguían sendo considerados un problema nestas terras.

O carácter animista do primeiro credo cristián e do priscilianismo, na procura de paraísos naturais afastados das riquezas do ouro e do que pode ser comido pola touza, non alterados polo home, a vida en harmonía coa natureza, favorecerá a implantación das comunidades nesta zona, que terán xa no século VI unha forte presenza. Estes asentamentos xustificarían a importancia que o monacato chegará a ter nos séculos VI-X, na Alta Idade Media.

En tempos da monarquía sueva (409-585) está documentada a importancia do eremitismo neste territorio, onde os anacoretas vivían afastados e celebraban as súas cerimonias en covas. O mellor coñecido é o mosteiro de San Pedro de Rocas, santuario eremita. No ano 572 a Igrexa volve congregarse no II Concilio de Braga, e un ano máis tarde a comunidade de Rocas refunda o mosteiro de acordo coa ortodoxia da Igrexa romana. Así o testemuña o pé de altar que se conserva no Museo Arqueolóxico de Ourense e a inscrición que está no templo, na cal se pode ler: «+ HEREDITAS: N (ostrorum) / EVFRAXI: EVSANI / QVINEdI: EATI: FLAVI / RVVE: ERA: dª C. X A I:», que podería traducirse por «Isto (que estades a contemplar) é a herdanza de todos nós, é dicir, de Eufrasio, Eusano, Quinedo, Eato, Flavio e Rvve, (e consagrado na) Era (hispánica) de 611 (ano 573)», e que é interpretada como acta fundacional do mosteiro antes da anexión do reino suevo ao reino visigodo.

Os reinos visigodos mantiñan unha continuidade en decadencia do goberno do Imperio no resto da Península a través principalmente da súa estrutura de poder, sostida nunha poderosa igrexa, pero sometidos a múltiples e continuas loitas internas de poder. Pero a súa superioridade estratéxica e de medios con respecto dos suevos era evidente. No ano 586 os visigodos vencen os suevos e comeza unha nova etapa. Conquistan os seus territorios e someten os aurigenses e os roucóns, pobos prerromanos que permaneceran á marxe do poder de Roma.

O rei suevo Miro (570-583) intentara sometelos previamente e, co pretexto de reducilos, os exércitos visigodos penetraron na Gallaecia e, como consecuencia, anexionaron o reino suevo.

Visigodo era tamén Frutuoso de Braga, que desde o Bierzo penetra polo Sil no século VII para asentar a súa Regula Monachorum e promover tamén novas fundacións, antes da chegada dos beneditinos e a xeneralización da súa regra.

Pero tamén o reino visigodo é, pola súa vez, derrotado polos exércitos omeias do Califato de Damasco nas primeiras décadas do século VIII, en que se somete Lugo, capital do reino da Gallaecia, e aínda que conseguiron unha rápida expansión política e de control dos recursos, a ocupación e o asentamento non foron regulares en todo o territorio da Península. No norte os asentamentos permanentes non resultaron efectivos e non correspondían coa súa estratexia, aínda que as incursións e saqueos resultaron moi frecuentes ao longo da segunda metade do século VIII e principios do IX, especialmente durante o reinado de Fruela (757-768) e Bermudo I (788-791),o que favoreceu, en especial na Ribeira Sacra, que a poboación volvese ocupar os antigos castros como asentamentos dotados de mellor refuxio.

Neste contexto, ao desaparecer o poder político dunha monarquía, que estaba sometida a un poder afastado, a igrexa ocupou a xestión da produción do territorio. Acadouse deste xeito unha certa independencia e afastamento do control directo do poder e, aínda que sometidos a el e ás loitas derivadas das súas diferentes estratexias, os núcleos situados ao redor dos mosteiros desenvolveron un sistema exhaustivo e eficaz de xestión das terras.

O cambio do exercicio do poder, a inestabilidade das loitas e das pillaxes da guerra levaron moita poboación a fuxir da parte meridional e central da Península cara a zonas illadas e afastadas, e asentarse en refuxios protexidos e de difícil acceso, para así aumentar as súas posibilidades de defensa.

O proceso de repoboación iniciouse nos anos corenta do século VIII cando o rei Afonso I encargou ao bispo Odoario a reorganización da diocese de Lugo. O labor deste prelado é moi importante en relación coas comunidades asentadas nos vales do Sil e sobre todo no Miño, en Atán ou Diomondi, onde a pegada do prelado foi relevante e aínda é visible.

Foi entón cando comezou a definirse a organización parroquial dentro da reestruturación da diocese. Para definir os lindes e asegurar o seu coñecemento e eficacia empregáronse os elementos significativos do territorio, que en moitos casos eran elementos culturais preexistentes, o que explica a habitual integración dos campos de mámoas, petróglifos ou castros como límites recoñecibles e consensuados desas parroquias e que permanecen con escasas variacións ata o día de hoxe.

Nos séculos da Alta Idade Media, a presenza de anacoretas neste territorio foi relevante e intensa, como testemuñan a necrópole de Barxacova en Parada de Sil, un dos maiores conxuntos funerarios rupestres coñecidos, con decenas de tumbas antropomorfas dispostas escavadas na rocha, ou a inscrición localizada nun impoñente farallón pétreo na desembocadura do río Fiscaíño no Bibei, na Pobra de Trives.

Esta inscrición, recollida nunha cartela de 4×7 m contén: «+ IN NNE DNI / INCOAVIMVS / HANC OPVS FABRILE / IN. ERA. M. Xa / LOCO ISTO / VERE. OPIDV SCE / MARIE. DICITVR /» que podemos desenvolver e traducir como: «No nome do Señor iniciamos a presente construción na era de 1010 (ano 972), que se di ser este lugar a auténtica cidade de Santa María».

Son mostras da sistemática repoboación promovida polos reis cristiáns nunha época conflitiva e chea de enfrontamentos bélicos, con continuos avances e retrocesos, que conflúe co proceso de retirada espiritual de ascetas anacoretas que buscaran nas quebradas abismais dos grandes ríos da Ribeira Sacra non só un lugar de retiro senón tamén un refuxio dos perigos do mundo.

No caso da cidadela de Santa María, moi próxima á inscrición devandita, consérvase un lagar rupestre conformado dentro dunha estrutura rectangular. O pan e o viño eran os dous elementos imprescindibles para a celebración da eucaristía cristiá.

O cultivo do cereal era o principal sustento das comunidades, plantado nos terreos máis accesibles da bocarribeira, en especial centeo ou trigo. O cereal era un dos produtos fundamentais da dieta e do pagamento das rendas, polo que ocupaba os mellores e máis rendibles terreos.

O viño, pola súa banda, ocuparía os socalcos, que se traballarían co fin de completar a dieta fundamental tanto para o corpo como para o espírito. O territorio das ribeiras do Miño e do Sil foi asumindo o soporte de pan e viño dunha extensa vida fundamentalmente influenciada polos anacoretas, eremitas, incipientes comunidades de monxes, refuxiados e repoboamentos promovidos por reis cristiáns en loita por recuperar territorios para o seu poder, o que dotaba o lugar dunha fonda espiritualidade. Esta circunstancia favoreceu a fundación dos primeiros mosteiros dúplices, promovidos pola nobreza local como lugar de acollemento ao final da súa vida e como ofrenda para favorecer o seu xuízo espiritual.

Estes primeiros mosteiros dúplices de comunidades femininas e masculinas que compartían unha pequena igrexa ou capela non formaban parte de ningunha congregación máis grande e eran células independentes baixo o control do abade, que actuaba como reitor da comunidade. A regra de San Frutuoso de Braga foi a que acadou un maior desenvolvemento nestes primeiros tempos.

Aínda que non existe un patrimonio documental que reafirme a existencia pretérita destas fundacións prerrománicas, a profusión de fundacións e doazóns nos primeiros anos do século X, xunto coas mostras da actividade anacoreta, son mostras suficientes. Cenobios primitivos como San Xoán de Camba, San Paio e Santa Trega de Abeleda (Castro Caldelas), Santa Marta de Fontao (A Teixeira), Santo Adrián de Sacardebois, San Lourenzo e San Vítor de Barxacova, Santa María de Chandrexa do Sil (Parada de Sil),... e moitos outros dos que se pode ir construíndo a súa xeografía relacionada co eremitismo, completada con inscricións, xacementos e toponimia que completan con rigor os argumentos. A esta importante presenza do anacoretismo e do monacato na Alta Idade Media teríamos que engadir a expansión no século XI e XII da orde de San Bieito, inicialmente grazas ao apoio do rei Afonso VI e do seu xenro Raimundo de Borgoña, que impulsaron a chegada dos monxes bieitos.

Os mosteiros dúplices deixaron paso ás abadías masculinas e femininas entre as cales destacan, sen sermos exhaustivos: Santo Estevo e Santa Cristina de Ribas de Sil, San Salvador de Asma e Santo Estevo de Atán, no caso das masculinas, e Santa María de Pesqueiras, San Xoán da Cova, San Fiz de Cangas e San Miguel de Eiré no caso das femininas.

Cos monxes regulares chegou unha nova forma de organizar o traballo e a xestión do territorio. Introduciron novos cultivos, entre eles novas variedades de vides que conviviron coas existentes e probablemente mantiveron o sistema de cultivo en socalcos, aproveitando as mesmas pedras do terreo para facer as muras.

Este sistema de explotación da terra permitía aproveitar as ladeiras de forte pendente para o cultivo tanto da vide como doutros produtos como legumes, verduras, froiteiras, oliveiras ou castiñeiros. Aínda que non se atoparon referencias escritas ás construcións de socalcos nestes momentos, interprétase como mostra de que esta cuestión técnica non representaba unha novidade nin na xestión nin na transmisión de dereitos sobre as terras ou os seus produtos, polo que poden testemuñar a súa presenza no territorio desde, cando menos, as fundacións e os repoboamentos.

As novas comunidades regulares aproveitaron as fundacións dúplices preexistentes para fundar as súas abadías, mantendo o locus sacratum, como podemos constatar en San Vicente de Pombeiro, Atán, Eiré ou Rocas.

No marco da consolidación do poder dos reinos resistentes á expansión do Califato, Afonso IX (1188-1230) retoma no seu reinado o modelo desenvolvido por Afonso III e Ramiro II, e impulsa unha nova repoboación do noroeste peninsular coa concesión de privilexios, cartas pobras e foros que favoreceron o asentamento de novos colonos en terras pouco poboadas. Especialmente importantes foron para este territorio as cartas pobras de Monforte de Lemos, Portomarín e Sarria, polas que naceron novas poboacións como A Pobra do Brollón e A Pobra de Trives, entre outras moitas.

Ao longo dos séculos XI e XII eríxense as principais igrexas románicas, onde traballan importantes obradoiros, algúns deles vinculados ao mestre Mateo, como se pode apreciar en Santo Estevo de Ribas de Miño ou en Santa María de Pesqueiras, ou do obradoiro da catedral de Ourense, como en Santo Estevo de Ribas de Sil. Estas relacións operativas e de xestión da construción e renovación dos templos na Ribeira Sacra están reforzadas polo paso de peregrinos que visitan as reliquias do apóstolo Santiago polo Camiño de Inverno. Esta ruta emprega unha entrada ao territorio galego máis favorable en determinadas épocas do ano que a da ruta francesa; utiliza en gran parte o itinerario das vías de comunicación anteriores e, en especial, as rutas romanas que desde Quiroga e A Pobra de Trives levan para os vaos do Miño en Chantada, ben abeirando o Sil ata Doade ou ben a través da Pobra do Brollón, para, desde Monforte de Lemos, continuar cara a Compostela.

Na segunda metade do século XII difundiuse a reforma cisterciense pola Ribeira Sacra e algunhas das fundacións incorporáronse á reforma, como os mosteiros de Montederramo e de Ferreira, que se converteron nas principais casas masculina e feminina da comarca.

Durante a Baixa Idade Media, o monacato viviu un período de profunda crise no relixioso, económico e social. As comunidades relixiosas confiaron a súa defensa e protección aos nobres, apareceu así a figura do abade comendatario, un civil que a cambio desa protección administraba as propiedades do mosteiro, abadías seculares que tiñan un exercicio de control e supervisión económico duns dereitos que resultaba dificultoso administrar.

Tanto os mosteiros como os nobres explotaban o territorio mediante un sistema de foro que en moitos casos vinculaba unha familia por tres vidas prorrogables. Neses contratos non só se explotaba a viña, a horta ou o souto, senón tamén a pesqueira ou o muíño que estaba xunto ao predio. O pagamento das rendas facíase mediante a entrega dunha parte da colleita, que desde mediados do século XV será en viño, centeo, forraxes ou castañas fundamentalmente. Os foreiros tiñan que prestar algúns servizos extras anuais ao mosteiro ou ao señor, como «nossos vasalos serventes». Entre o labor que se lles encargaba estaba o «arquear as cubas» ou asistir con «fouciña» a traballos nas viñas.

Esta expansión da vide a partir do século XV queda documentada nos contratos de foro onde se obriga aos foreiros a plantar as leiras ou montes para producir viño branco, mosto ou tinto, «sen agoa et sen mao sabor» e, asemade, se lles obriga a construír pequenas adegas na leira coas súas cubas e todo o necesario para facer o viño. A partir do século XV os mosteiros constrúen un número importante de adegas para o almacenamento do viño, espalladas polos distintos territorios onde teñen as súas propiedades. Así, o mosteiro de San Salvador de Asma en 1433 ten documentadas sete adegas, ás cales se engadiron outras novas nos séculos XVI-XVIII.

A situación mudou coas políticas activas dos Reis Católicos no século XV, cando impulsaron, co apoio do papa Alexandre VI, a reforma das ordes regulares. Todos os mosteiros da Ribeira Sacra foron revisados e concentrados. Os bieitos incorporáronse na Congregación de San Bieito de Valladolid e os cistercienses na Congregación Observante de Castela.

Este proceso de cambio levou a unha reorganización tanto do monacato como da xestión do territorio e dos recursos. O número de fundacións era tan elevado que resultaba pouco eficaz e dificultaba o seu control, polo que foron reducidas; as casas máis importantes conservaron a consideración de mosteiros e as máis modestas convertéronse en priorados. Nesta reorganización, as fundacións femininas foron practicamente eliminadas, decaendo así o importante papel que tiveran ata daquela na organización do territorio. Todas as relixiosas da orde bieita foron trasladadas á forza ao convento de San Paio de Antealtares, en Santiago de Compostela, mentres que só a comunidade cisterciense de Ferreira de Pantón permaneceu na Ribeira Sacra. Pesqueiras, Eiré, Cangas ou A Cova quedaron reducidos a simples granxas e priorados dependentes dun poder afastado.

Os novos abades tiñan entre os seus obxectivos mellorar o rendemento dos seus privilexios e explotar a riqueza do territorio mediante un sistema de foros e arrendamentos reforzados. Os novos requirimentos e a mellor organización produciron o crecemento da explotación dos predios e dos seus cultivos e, en xeral, de todos os recursos dispoñibles, incluídos os produtos dos ríos e a percepción do décimo.

As rendas dos mosteiros non deixaron de aumentar e produciuse tamén unha renovación artística. Nas principais abadías acométense grandes reformas nas edificacións, mobiliario e nos obxectos litúrxicos, mentres que nas fundacións máis modestas, en que se mantiveron as fábricas medievais, se impulsou unha modernización estética mediante a decoración interior dos templos, con ciclos de pintura mural que, ademais, favorecían a catequización dos fieis. Na Ribeira Sacra, ao contrario que na maior parte do territorio galego, aínda se conservan moitos destes grandes e fermosos paneis pictóricos que son un bo exemplo da plástica manierista ou contrarreformista, entre os cales destacan os de Nogueira de Miño, Seteventos, Pesqueiras, Proendos, Diomondi ou Eiré. O crecemento e a importancia estratéxica que acadaron os mosteiros como xestores deste rico territorio durante os séculos XVII-XVIII resulta evidente á vista das grandes obras e construcións das fábricas de Santa María de Montederramo, Santa María de Ferreira de Pantón ou Santo Estevo de Ribas de Sil. Boa parte destas obras custeouse coa venda das rendas e dos décimos que os mosteiros percibían.

A partir de fins do século XV, e maiormente no XVI e XVII, esas rendas pagábanse en cereal, castañas, legumes ou viño, e nos contratos de aforamento establecíase a proporción que cada produto debía ter na renda. A abondosa documentación destes privilexios permite coñecer con precisión os cultivos máis estendidos por estas parroquias.

O poder exercido desde os mosteiros tiña desde época medieval neste territorio o contrarresto do poder da nobreza terratenente personificado nos Condes de Lemos, que exercían os seus dominios desde o norte e o sur das ribeiras do Sil en Monforte e en Castro Caldelas, ou nos condes de Amarante desde o Castelo de Maceda.

Asemade, outras casas señoriais tiñan na Ribeira Sacra os seus pazos a as súas propiedades como os Quiroga, os Somoza, os López de Lemos, os Camba, os Varela, os Temes ou os Taboada.

Estas casas nobres tamén exercían o seu poder con foros e arrendamentos, en especial nas zonas de bocarribeira, compartindo o espazo limítrofe coas posesións dos mosteiros e entrando de cando en cando en conflito pola súa xestión. Exemplo deste poder agrícola derivado das liñaxes guerreiras medievais e das riquezas de diversa orixe son as magníficas casas e pazos que se conservan. Nelas a arquitectura e a natureza forman un microcosmos perdurable no tempo, como acontece na fortaleza de Taboada, nos pazos de Perrelos, Buía e de Relás (Taboada), no pazo de Tor (Monforte) ou de Bóveda, así como nas casas grandes de Boán e do Pacio en Sabadelle (Chantada),na casa grande de Touza (Carballedo), na casa grande da Lagariza (Pantón) ou no pazo de Cristosende (A Teixeira), verdadeiros centros de poder, factorías de transformación agrícola e cómodas residencias de lecer en que se mesturaban o traballo do campo e a cultura.

Estes pazos eran células economicamente case autosuficientes tamén coma os mosteiros, posto que, ademais da explotación agropecuaria, rexentaban os muíños, as pesqueiras, as ferrarías, os curtidoiros... e máis adiante, as fábricas da luz.

Os pazos organizábanse para producir todo aquilo que necesitaban para o desenvolvemento da vida diaria pero, ademais, estas elites tiveron un papel importante nos movementos culturais da época, ocupando no século XVIII e XIX o lugar que deixaran os mosteiros; de aí a importancia dalgunhas das bibliotecas destas casas, que conservan pezas únicas da nosa literatura. Despois do proceso reformador do Estado que levou ás sucesivas desamortizacións das propiedades das ordes eclesiásticas no século XIX, foron estas familias as que, en xeral, se fixeron coas titularidades dos edificios exclaustrados dos cales foron expulsadas as comunidades relixiosas, e principalmente todos os territorios produtivos pasaron ás súas propiedades. Mantiña así a poboación unha certa continuidade na súa relación coa terra, da cal facía uso e produción a través de arrendamentos e pagamentos en especie que, en troques de ir ás comunidades relixiosas, pasaba aos señores que, pola súa banda, tamén sufriron as súas crises para seren quen de xestionar os lugares, nunha lenta decadencia acompañada dos radicais cambios sociais que cuestionaban cada vez máis os dereitos e o exercicio do poder sobre as terras que manexaban.

O territorio que fora conformándose século a século co traballo continuo das comunidades que nel residían, ao servizo en xeral dun poder asentado nas súas proximidades e ligado a el, viuse sometido á unha fonda transformación a mediados do século XX, na década dos corenta, cando a súa fisionomía se transformou de forma radical e vertixinosa.

O recurso que viña sostendo este territorio, o propicio val, peado e inaccesible, dos canóns abancalados do Miño e do Sil, que ofrecía viño, castaña, froita, cereal, salmón e lamprea, de súpeto, como sucedera dous mil anos antes, fica en segundo lugar fronte a unha novidade tecnolóxica: o potencial de enerxía da auga acumulada para producir electricidade.

Como antes os romanos co ouro, a electricidade, moeda imprescindible para o sostemento do desenvolvemento industrial e da vida urbana, require dunha abondosa e constante produción. Construíronse no Miño os encoros de Belesar e Os Peares e no Sil os de San Martiño, Sequeiros, Santo Estevo e San Pedro. Estas novas infraestruturas, feitas co deseño e dimensións máis avanzados da época, monumentais desde un punto de vista técnico e exemplos singulares e sobranceiros do patrimonio industrial, asolagaron numerosas poboacións, así como as terras máis fértiles de cultivo, que quedaron baixo as augas.

No momento da súa construción xeraron un grande impacto visual e aínda son visibles as pegadas das canteiras necesarias para acumular o material dos centos de miles de toneladas precisas para suxeitar a empuxada da auga. Maior impacto supuxo, porén, a amortización dos vales que, desde aquela, permanecen como unha paisaxe fosilizada baixo a auga que agroma, de cando en vez, nos procesos de mantemento do sistema hidroeléctrico.

Por outra banda, máis profundo que esta pegada resulta o trauma de perder en vida o fogar por unha forza e poder estraño, para unha utilidade que, no seu momento, malamente podía ser comprendida, e por unhas dimensións que tampouco podían ser asimiladas pola súa inmensidade. O cambio de sistema de vida, do paso de barca, da ponte, da pesqueira e do porto, o traslado dos monumentos, das vivendas e dos mortos do cemiterio foi o resumo e o retrato dun cambio de paradigma a nivel mundial, unha sociedade que pasaba do vello complexo agrario a unha comunidade de produción industrial que precisaba de man de obra concentrada nos núcleos urbanos e que debía deixar o seu fogar.

A percepción do espazo, as comunicacións, a forma de cultivo e a forma de vida do territorio víronse sometidas a unha profunda transformación. Porén, as comunidades seguiron ligadas ao territorio. Aínda que amortizada baixo decenas de metros de auga permanece unha parte da paisaxe, sobre ela emerxe con forza a identidade dun lugar marcado pola pendente, polas muras e pola orientación, aínda cheo de vides, e tamén pola memoria do que foi arrebatado e do que aínda permanece baixo o nivel das augas e asoma de cando en cando coa memoria das pontes, os pasos de barca, os caneiros e pesqueiras, as casas e os soterramentos.

Os requirimentos das actuais formas de vida, ligadas ao consumo de enerxía para o confort dos fogares e a capacidade de produción industrial, engadiron unha nova potencialidade á Ribeira Sacra propiciada pola extrema xeografía e a auga abondosa, que é a ideal condición dos encaixados vales para seren zonas produtoras de enerxía hidroeléctrica. A necesidade de electricidade, que na súa produción hidráulica se caracteriza por ser limpa e renovable, máis aló das súas condición de implantación territorial, é unha condicións indispensable nun modelo de desenvolvemento sustentable e respectuoso co medio a longo prazo. Porén, os procesos de implantación e as consecuencias desta permanecen na memoria entre o trauma do abandono e a vertixe dos cambios. Na actualidade os vales de ribeira, aínda que cun nivel de augas moi superior, manteñen unha rica biodiversidade que permitiu cualificar as ribeiras do Sil, do Mao e do Miño como zonas da Rede Natura precisamente por estes valores. Na actualidade a visión e panorama do conxunto non se ve empecida pola presenza da auga encorada, que permite un uso tamén ligado á propia percepción da paisaxe fluvial, nun lugar en que o río foi o centro das vidas e a vía de comunicación máis rápida e que permanece na memoria das comunidades e resulta un dos recursos máis relevantes para a súa axeitada xestión.

– A toponimia e a transmisión do coñecemento sobre os lugares.

Nos termos municipais da paisaxe cultural da Ribeira Sacra existen un total de 2.589 entidades (a suma dos lugares, parroquias e concellos); que ascenden a 3.829 na totalidade do territorio. De todos eles máis de 1.000 son topónimos únicos (só existen unha única vez no nomenclátor galego), o que, aínda que matizable, supón unha proporción excepcional. A estimación, a falta de que poidan ser completados os traballos de forma estendida a todo o territorio, é que poidan superarse os 30.000 microtopónimos na Ribeira Sacra. Así mesmo, en contraste co resto de Galicia, resultan máis abondosos os topónimos de compoñente latino e menores os de orixe prelatina, o que amosa un maior desenvolvemento relacionado coa construción do territorio nos períodos tardoantigo e altomedieval.

Porén, existen auténticas reliquias indoeuropeas de atestación única. Nun país tan abundante en ríos coma Galicia, non é estraña unha denominación onde dous ríos se cruzan. Unha delas é Augas Mestas (latín AQUAS MIXTAS), que se atopa en Quiroga. Pero en Carballedo a forma é Ambas Mestas, onde se pode recoñecer o celta amba «auga», e que demostra que esa antiga forma indoeuropea se conservou como apelativo nesta área ata o século XIII cando menos. En Sober hai un lugar chamado Brosmos, que foi o nome prerromano do canón do Sil, e procede do superlativo de Ver- (uer-), «a beira grande, a ribeira grande», en plural.

Outra peculiaridade desta área é a cantidade de topónimos formados coa palabra casa, seguidas dun nome persoal ou dun apelido ou alcume, algúns deles contendo a preposición de (Casdecide, Casdeguístola, Casdelope, Casdemiro, Casdequille, Casdomato, Casdoncende, Casdosteo), pero a maioría non: Casbeiro, Cascarballo, Cascortés, Casebio, Casenando, Casfarexa, Casferreiro, Casfiel, Casgoíñas, Casguil, Casgutierre, Casixordo, Caspedro, Caspicón, Casqueixeiro, Casribeira, Castinande, Castomás, Caxerigo.

Un procedemento peculiar en Galicia consistía en nomear núcleos a partir de nomes persoais: o dono dunha pequena explotación agropecuaria nomeaba o lugar co seu nome en xenitivo, que acabou consolidándose, precedido ou non da palabra vila. Este procedemento foi máis produtivo entre os séculos VII e XI, coincidindo co definitivo fin do mundo tardorromano e o nacemento do altomedieval, baseado en poderes locais e comunidades aldeás, nun proceso global en toda Europa.

Despois desapareceu, polo que podemos datar o arco cronolóxico aproximado do nacemento desas primitivas granxas, que despois foron medrando ata constituíren núcleos de poboación. Nesta área son especialmente frecuentes: constitúen un 20 % do total dos topónimos, o que fala da densidade deste tipo de asentamentos naquela época, cunha distribución equilibrada entre nomes xermánicos e nomes latinos.

Son moi abondosos os topónimos referidos á terra e ás súas formas e uso, aos cultivos e edificacións singulares, pero de forma moi especial ao lugares sagrados ou esquecidos, que fan referencia a unha intensa vida relixiosa se cadra vista cunha certa distancia polos campesiños e gandeiros, afeitos á súa presenza ou ao seu recordo.

Existen lugares ligados á forma da terra, a pedra e as augas: Cova, Campos, Furco, Fornas, Loio, Loña, Monte, Penedo, Penas, Rocas, Lama, Mato; Porto, Portela ou Portizó ...; ao seu uso: Adega, Alvariza, Fonte, Minas, Mazo, A Barca…; ás árbores: Carballo, Carballedo, Carballeira, Nogueira, Pereira, Mazaira, Soutelo, Pumar…

Pero é de destacar a abondosa presenza a lugares e eventos do uso por eremitas, monxes e comunidades, e os lugares e soterramentos antigos, como Abadía, Aira Vella, Airexa (Eirexe, Eirexa e outros), Alberguería, Convento, Cruz, Fonte dos Frades, Campos dos Frades, Mosteiro e Mosteiro Vello, Campos das Tombas, Oleiros, A Silla dos Freires, Adro Vello, Eirexa Vella, Capela, Val Sagrado, Priorato, O Penedo dos Penitentes, Cova do Santo, Castro da Virxe, Augas Santas,... ou advocacións de santuarios desaparecidos como San Vitorio, San Facundo, San Pedro, Seoane,... todos eles vivos na memoria xunto coas dos mouros e dos encantamentos en recunchos e lugares.

Tamén é abondosa a presenza tanto visual como na memoria de rochas decoradas con gravados e outras manifestacións prehistóricas e históricas, como as mámoas, os castros e outros lugares despoboados, os marcos e mesmo os restos de construcións abandonadas.

A existencia destes lugares e a súa identificación consciente pola diferentes xeneracións desencadea unha serie de lendas que teñen por obxecto tanto transmitir esa xeografía mental do territorio como incorporar os coñecementos da vida e da natureza, mesmo do universo e das relacións humanas, integrados coas informacións de todo tipo que conforman o coñecemento.

Así, vanse realizando apropiacións dos lugares da memoria volvendo inscribir símbolos, imaxes ou contos actuais. Os paneis rupestres, os castros, as rochas son cristianizados e os ritos cristiáns son humanizados e levados á historia de persoas. E, de volta noutro proceso continuo de adaptación e evolución, moitos lugares cobran novos significados.

Así permanecen presentes e identificados no territorio Mámoa, Medorra, Modorra, Mama, Mamoíña, Medoña,… Castro, Castrelo, Castriño e Castros sen maior identificación, ou Castroncelos, Castrosante, Castromaior, Castrolázaro e outros múltiples Castros de Ribada, Lagariza, Candaz, Caldelas, Moreda, Morgade, Ferreira, da Virxe, da Roda, de Trasar, de Arriba e de Abaixo,… os Montes, Outeiros, Penas, Torres ou Cotos do Castro,...

Tamén existen numerosos castros de advocacións antigas e primitivas ligadas con cristianización de cultos ligados ás augas, ás pedras, ao tempo… como os Castros de Santa Mariña, San Cibrao, San Mamede, San Martiño, Santa Bárbara, Santa Andrea, Santa Águeda, Santo Estevo ou San Cristovo, así como moitos outros topónimos ligados tamén a infraestruturas de dominio histórico máis próximo, como os múltiples Torre, Castelo, Castí, Castillóns, Marco, Coto.

As mouras, a virxe e as meigas mestúranse nunha amálgama de coñecementos sintéticos que teñen como fonte común as propias evidencias existentes no territorio. Seres da imaxinación, seres da lembranza e seres transmitidos pola ortodoxia e polo ensino son os mesmos seres que habitan os lugares, algúns ameazantes e perigosos, outros cheos de promesas de saúde e de riqueza, de lascivia ou de oportunidade. No equilibrio das consecuencias está a liberdade de elección. As leccións están gravadas na paisaxe polos nosos antepasados e aliméntanse coa transmisión oral en lugares como Vilar de Mouros, Castro de Mouros e Castro de Mourelos, Medorra da Moura, A Pena dos Mouros e O Penedo dos Mouros, O Boco da Moura, O Burato dos Mouros, O Teso dos Mouros, Petouto dos Mouros,… Na Ribeira Sacra existen mostras asociadas a este tipo de continuidade no uso de lugares ligados á transmisión oral e á tradición, como a Pedra da Virxe do Santuario de Cadeiras (Sober) ou a Virxe da Pena, en Pantón, onde as rochas gravadas na prehistoria manteñen viva a súa relevancia cobrando novos sentidos relixiosos, ou as Penas da Pastora, da Raíña ou da Moura en San Xoán de Río.

Os lugares manteñen a súa relevancia mentres se complementa a súa asociación a personaxes paradigmáticos ou esquemáticos máis comprensibles, que representan as concepcións sociais das comunidades, asociadas neste caso tamén á aparición de restos de pasados míticos, como a espada de Mouruás, ademais do propio valor estético dos propios penedos para as sensibilidades tanto actuais como pasadas.

– A parroquia como unidade da estrutura do territorio.

A parroquia é a unidade de estruturación social do territorio galego. Máis aló da pervivencia ou non da estrutura do parroquial suevo, que testemuña a antigüidade deste sistema, así como da posible asimilación do exercicio do control territorial e produtivo herdado da dominación romana, é evidente que en toda Galicia a pertenza á parroquia dunha persoa, dunha familia, dunha casa ou lugar ou de calquera territorio non é cuestionable e forma parte da identidade consciente. As parroquias valéronse dos fitos do territorio, tanto naturais como de creación humana, para seren delimitadas, e marcan espazos de episodios relevantes para a vida das persoas e das comunidades.

Por tal motivo estimouse que a división parroquial debe ser a que de feito estableza a delimitación da paisaxe, pois aquela está concibida pola comunidade e non determinada polos seus accidentes xeográficos ou políticos.

A estrutura da parroquia si que permanece con claridade estable ao longo da historia deste territorio, cando menos moito máis estable que calquera outra figura ou concepción. Mesmo máis estable que a propia fisionomía da paisaxe e moi por riba da súa funcionalidade relixiosa. Apenas hai variacións entre as parroquias existentes e mesmo os núcleos de poboación ligados aos inicios da explotación do territorio polas regras monásticas que os actuais. Na actualidade segue a ser unha forma de xestión práctica, non só baseada nos lazos familiares, senón que a propia actividade económica e administrativa se regula en función da propia estrutura parroquial. Estas unidades de xestión, polas súas dimensións e polas relacións existentes entre os seus membros, deben ser as unidades de xestión futura da Ribeira Sacra.

– Os socalcos: a construción de terrazas muradas.

Na Guía de Galicia, Otero Pedrayo en 1926 define así esta paisaxe: «unha das formas interesantes do cultivo é a dos socalcos ou terrazas vitícolas que esculpen e decoran as rudas pendentes sobre o Sil, o Miño en certos tramos, o Bibei, o Navea, o Cabe, rectificando o labor destrutor dos torrentes e ofrecendo un admirable exemplo da perseverancia secular das xeracións labregas, tratando en estilo inconscientemente artístico a paisaxe».

A construción máis evidente da paisaxe cultural da Ribeira Sacra, a elaboración dun novo solo artificial, refacendo a terra coa mestura do xabre, do toxo, das uces e do esterco para ganar unha precaria liña chaira de traballo, ás veces escasa para pasar de canto, e peada que require as mans para pasar de salto a salto.

Frei Martín Sarmiento na súa Colección de voces y frases de la lengua gallega da segunda metade do século XVII define o socalco: «En Galicia es muy usada la voz socalco, que entienden muy bien los niños. Cuando se cultiva un montecillo para viñedo o frutales, porque no se caiga la tierra, hacen en el monte o cuesta un género de gradillas como de monumento o valladares, que sostengan la tierra que está encima, y a estas gradillas llaman socalcos, como que están debajo de lo que se pisa o calca o cultiva», polo que o seu significado referiría precisamente a construción feita para cultivar. Os dicionarios de Juan Manuel Pintos Villar: «El corte o zanja que se hace en un terreno costanero formando un caballete ò lomo en la parte superior para que la tierra no se corra al inferior, camellón, bancal» o de Marcial de Valladares: «Muro que sostiene tierra en declive» no século XIX rematan por precisar o termo para identificar o muro do bancal. Eladio Rodríguez e X.L. Franco Grande recollen o termo tamén na súa variante «sucalco» durante a segunda metade do século XX.

A definición do Diccionario enciclopédico gallego-castellano recolle: «muro o albarrada que forma bancales en terrenos de mucha pendiente, para que las tierras no sean arrastradas por las lluvias torrenciales. El sistema de socalcos de emplea especialmente en el Ribeiro de Avia y en otras zonas vitícolas y labrantías de Galicia. Es unha forma de cultivo muy curiosa, aconsejada por la experiencia e impuesta por la necesidad de detener las tierras con muretes escalonados, que en toda la extensión del pronunciado declive forman a modo de gradas o peldaños más o menos altos. El trabajo que esto impone a los trabajadores es extraordinariamente penoso, pues tienen que conducir a hombro sobre sus espaldas los abonos por senderos estrechísimos».

A presenza e utilidade práctica deste elemento leva á recollida, no ámbito do territorio da Ribeira Sacra, de múltiples acepcións para o máis relevante dos seus elementos construtivos, sendo o de «muras» o máis habitual e estendido na actualidade, e o máis repetido xunto co de «paredes» na documentación histórica.

Así, recóllense: sucalcos ou socalcos, pataos, pataus ou patais, muras ou muros, liños, bancadas, bancais, paredós, calzadas, poxadas,… o que é outra mostra da riqueza lingüística e toponímica do lugar.

– As cavadas ou cavaduras.

As cavadas son unidades de medida, específicas do lugar, que miden o traballo diario dun home, superficie final que depende da dificultade do terreo, accesibilidade e pendente, e transforman a unidade de tempo, en superficie, propiedade e forma.

A cavadura adoita definirse como o bo traballo dunha xornada en que se atenden cen cepas. A medida adoita equivaler noutro tipo de produción agrícola ao ferrado e pódese dividir en media cavada, un cuarto de cavada, ata contabilizar a propiedade por regos, xerando un parcelario que nas pendentes da Ribeira Sacra se fai protagonista, creando un tapiz múltiple de formas, que obedece a unhas regras fondamente asentadas no tempo e que se reflicten na paisaxe e a relación home-natureza. O estudo da extensión do parcelario no ámbito da Ribeira Sacra revela que se está perante un dos lugares en que o minifundismo, chegado ao microfundismo, é un dos máximos expoñentes.

– Os núcleos de poboación.

As aldeas e os asentamentos de poboación da Ribeira Sacra posúen características determinadas polas especiais condicións orográficas e os polos de atracción que supuxeron os mosteiros e as actividades de explotación agraria do territorio, en especial, o viño. As ribeiras do viño forman parte de territorios caracterizados polo dominio da montaña, con grandes contrastes ambientais entre as terras baixas e as altas. En moitas ocasións os cultivos do viño quedan afastados da antiga aldea, cunha intensiva transformación das ladeiras mediante socalcos de escaso fondo, fuxindo as antigas aldeas das inclinacións dos vales encaixados. A distancia respecto dos cultivos e a dificultade do acceso conduce a edificar construcións apoiadas nun dos muros dos socalcos para dispoñer o lagar e a adega. Cando existen plataformas máis chairas, concentran a disposición dos núcleos combinadas cunha maior variedade de cultivos.

A incidencia da paisaxe do viño como contorno dos asentamentos rurais tradicionais vai variar en toda a zona entre a proximidade dos cultivos, o mosaico de diferentes produtos en núcleos con colleitas escasas e a concentración de áreas específicas de viño en terreos afastados das aldeas, case que sempre rodeadas dun perímetro de monte baixo. A combinación das fendas de regatos curtos ou farallóns pétreos con claros ou redutos dedicados ao viño tamén caracteriza outras partes do territorio. En ocasións, o conxunto das antigas aldeas do viño sitúase en plataformas aplanadas por riba do curso fluvial, afastadas da zona vitícola e no medio dun contorno de agro en que os núcleos aproveitan unha maior suavidade do relevo para colonizar os vales secundarios con pequenas aldeas moi próximas entre elas, formando agregacións compactas. Noutras zonas as antigas aldeas avanzan aquí sobre saíntes da parte alta das ribeiras e desenvolven amplos contornos de socalcos na pendente das ladeiras. A medida que o val vai deixando ladeiras en costa orientadas ao mediodía, o aproveitamento das pendentes volve amosar un intensivo traballo de modelaxe do terreo en estreitos socalcos, que vai caracterizar boa parte das ribeiras, onde as antigas aldeas volven quedar algo afastadas das viñas.

En conclusión, destaca a orientación cara ao mediodía e a adaptación a un lugar condicionado pola orografía, con aldeas de pequeno tamaño, compactas e densas, próximas entre elas, que ocupan lugares propicios en contextos de grandes pendentes, en esporóns saíntes ou pequenas chairas, ou ben en zonas de val alto, rodeadas de agras e cultivos de cereal e pastos, onde se reducen as pendentes.

Pedro de Llano conclúe que a casa da Ribeira Sacra se agrupa en conxuntos pechados de edificacións amoreadas sen orde ao redor dos camiños, asentamentos polinucleares a media pendente, por adición de pequenos núcleos ou barrios que se van diseminando na medida en que os vales se abren e o permite a orografía, coa presenza de hortas e currais. En xeral existe unha proximidade da casa á plataforma de cultivo e unha orientación cara ao mediodía. Os moitos mosteiros contribuíron tanto á difusión do cultivo do viño como á concentración das relacións territoriais con certos núcleos veciños, con agregacións próximas ás construcións relixiosas ou con crecementos realizados ao longo dos camiños. Un efecto similar producen as casas grandes ou os pazos que xestionan grandes extensións de terreo e provocan estruturas de asentamento menos compactas e máis irregulares.

Tamén o ferrocarril estableceu unhas dinámicas que caracterizan a disposición de núcleos densos e compactos aliñados co seu trazado, como en Montefurado ou Os Peares.

– A casa tradicional.

A casa labrega das bacías do Miño e do Sil caracterízase por unha forma rectangular exposta ao sur a media pendente, de dúas alturas, algunha delas parcialmente soterrada co obxecto de obter espazos óptimos para a conservación do viño, pero con múltiples variacións e alteracións producidas pola múltiple natureza das singularidades da topografía. Os accesos habituais son por patíns ou corredores de escasa altura e de certa amplitude que facilitan as funcións agrícolas e o acondicionamento ante os extremos climáticos. As casas teñen función de vivenda, adega e corte, que se separan por grosos muros estruturais e de escasas aberturas. No interior as divisións son escasas, algunha parede para illar a cociña, que en ocasións se despraza cara ao corredor nas vivendas máis sinxelas. As máis complexas distribúense con divisións en cuartos, sala e cociña.

Nos núcleos de maiores dimensións son tamén habituais casas de tres andares, os dous primeiros parcialmente soterrados, coa planta terrea dedicada á adega, cun amplo portón de dúas follas, e de ordinario entre medianeiras, que exemplifica o crecemento asociado a unha explotación máis sistemática do viño nos séculos XIX e XX. A planta primeira será a do dormitorio principal e a sala, namentres que a última, que tamén terá acceso directo desde o exterior pola parte posterior, acolle a cociña.

O material de construción é variado e responde á natureza do solo. A presenza da pedra adoita facer innecesaria a cimentación e permite unha execución rápida co material accesible, sexa xisto de escasa calidade, coa introdución puntual de perpiaños de gran ou coios, sexa granito de boa calidade. Entre a heteroxeneidade de materiais destaca, polo xeral, a técnica da pedra en seco de procedementos máis modestos.

Como se indicou, as aperturas e ocos adoitan ser de pequeno tamaño, con cargadeiros e linteis precarios, marcos de madeira ou pequenos arcos de descarga de cachotaría. O maior dos ocos será a porta da adega, en que tamén se dispoñen reixas practicables. Complementariamente destaca o uso do pallabarro ou dos barrotes de madeira como técnica para a execución de tabiques ou mesmo de cerramentos exteriores non estruturais, que adoitan coincidir cos corredores e as fachadas principais, e as técnicas de esgrafado, con mostras fantasiosas de formas animais e orgánicas que decoran a pel exterior.

– As adegas e os sequeiros.

É a propia vivenda a que adoita recoller as funcións de adega, corte, curral e celeiro. A disposición complexa sobre o terreo e a escaseza xeral de terreo dispoñible xustifican a acumulación de funcións nas casas localizadas nas ribeiras máis peadas.

Destaca, pola contra, a construción de adegas de garda nas propias viñas. Son construcións executadas coas mesmas técnicas de uso da cachotaría e a pedra en seco, recollida do propio lugar e cimentada directamente sobre os socalcos das ladeiras e como continuidade deles.

Plantas rectangulares ou cadradas dun só oco de acceso, xeneroso, normalmente cunha porta de dúas follas, e algún pequeno oco de ventilación sen contra e resgardado.

As cubricións, normalmente a unha auga, seguen a caída da pendente e, na súa posición parcialmente soterrada, poden poñerse como exemplo de integración no seu ambiente.

En casos excepcionais, existen agrupacións destes conxuntos de adegas, como o caso de Vilachá, ou grandes adegas retiradas das pendentes, a medio camiño dos núcleos dos vales altos que, seguindo unha tipoloxía e funcionalidade semellante, acadan unha dimensión maior, ou construcións de tipo cova, cunha fachada e unha cuberta que se estenden á entrada dun espazo escavado na terra.

Estas dependencias poden acoller os lagares, que, no caso das casas grandes e dos pazos da zona, eran dependencias asociadas á propia edificación principal, aínda que tamén existen mostras de lagares rupestres, localizados nas propias ladeiras e inmediatos ás viñas, dos cales apenas fica a pegada sobre a rocha ao teren perdido a súa funcionalidade.

En relación co uso da castaña, tamén pode destacarse a presenza, ao pé mesmo dos castiñeiros e afastados dos núcleos de poboación, dos sequeiros, construcións da mesma tipoloxía de pedra en seco destinadas a secar a castaña. Estas dependencias, como as adegas de garda das viñas, podían acoller nas temporadas de traballo a residencia provisional das persoas que as traballaban.

No seu interior diferéncianse os espazos dun pequeno cortello para cebar os porcos co produto sobrante, un almacén de leña e zona de paso e un lar en que se facía o lume para secar a castaña nun canizo, unha trama de madeira á altura do piso en que estender as castañas. Noutros núcleos existen tamén agrupacións de sequeiros, normalmente de pequenas dimensións e orientados á entrada dos camiños.

– O patrimonio fluvial.

Unha das mostras de cambio e evolución máis radical das comunidades no seu territorio é o que seguiu a construción dos encoros e asolagamento dos vales do Miño e do Sil. O sistema comezou a executarse e funcionar hai aproximadamente uns 70 anos, o que implica que aínda permanecen con vida algunhas das persoas que sufriron a transformación que afectou especialmente os núcleos máis próximos, que deberon ser trasladados no seu conxunto, e dos cales a mostra máis evidente é o propio Portomarín, no límite norte da Ribeira Sacra do Miño e o paso do Camiño de Santiago, así como algúns significativos monumentos como as igrexas de Chouzán e a Cova. Porén, unha parte desa memoria, en especial a relacionada coa propia produción de peixe dos ríos, permanece como relicta baixo o nivel das augas. Os ríos Miño e Sil, así como tramos do Cabe, Bibei, Navea, Soldón e Asma eran navegables, e este uso propiciou o desenvolvemento de ata dez modelos de embarcacións propias da Ribeira Sacra, algunhas das cales, a través de procesos de recuperación de uso específico, amosan a capacidade destes bens de ter unha utilidade na recuperación e identidade das comunidades locais.

Os pasos de barca eran o xeito preferente de comunicación entre as ribeiras, xa que os pasos de ponte eran limitados. Ademais, eran un recurso económico rendible para os seus posuidores ata a metade do século XIX, aínda que perduraron ata mediados do século XX. Os principais pasos de barca estaban localizados en Portomarín, relacionados co Camiño de Santiago; en Pincelo (Taboada); no Porto (O Saviñao); en Sernande (Chantada), que chegou en uso ata os anos 70; en Chouzán (Carballedo) e nos Peares e Beacán (A Peroxa), documentada xa no século X. Pero existían outros pasos e portos de maior ou menor importancia, pero de forma estable e uso cotián ao longo dos séculos.

As balsas, normalmente de fondo plano e coa madeira local dispoñible, adaptábanse en medios e tamaños aos requirimentos funcionais, con asentos, plataformas ou cavidades variadas, en especial acondicionadas para os traballos agrícolas e o transporte de produtos e persoas.

A tipoloxía e modelos de barcas, coas súas diferentes adaptacións e funcionalidades, deu lugar á balsa dos Peares, as barcas de Portomarín, de Chantada, do Cabe e do Sil, a lancha ou o barco de dornas, un dos modelos máis orixinais e singulares, composto dun dobre casco de troncos enteiros baleirados cunha plataforma superior.

A abondosa produción de peixe produciu ao longo dos séculos, ata a construción dos encoros, unha relación particular das comunidades locais que acudían a esta fonte de abondosa xenerosidade e variedade. A pesca, ademais das embarcacións, produciu así mesmo unha ampla colección de aparellos específicos, unha variedade complexa e adaptada ás condicións do lugar e aos propios volumes e comercialización dos recursos.

Un destes recursos máis singulares son as pesqueiras, pescos ou caneiros, das cales permanecen na toponimia significativos exemplos e que probablemente xurdiron como evolución duns primeiros sistemas máis efémeros de canas atadas, conducían os fluxos das augas por medio de muros de pedra estables, espigas ou guiares, reforzados no seu leito, para un ou varios ocos ou bocas nos cales dispoñer redes cun sistema complexo de troncos, ramas e cordas. Aínda son visibles, cando as augas baixan o seu nivel, estes muros de pedra, e mesmo as casetas, executadas sobre elas, para gardar estes tesouros durante a noite. Tamén estas casetas tiñan os seus antecedentes efémeros en pallozas ou pallazas feitas de canas coa finalidade de abrigarse. A anguía e a súa cría, o meixón, eran a presa máis abondosa e que daba máis fama e máis rendibilidade a este traballo.

De tal forma estaba especializado, que se podían salgar para transportar ou conservar con vida en arquetas que se afundían no río ben protexidas por fortes cadeados, e facer desta pesca o sistema económico de sustento de moitas familias, xa que os caneiros eran infraestruturas de propiedade familiar que podían transmitirse en herdanza.

O río conforma no val, ademais, un fito en que se confrontan as relacións e as identidades. Entre destes elementos de recoñecemento propio das comunidades están os berros que nas colleitas se dirixen os veciños das ribeiras de Chantada e de Lemos (papeiros e rabudos), e as múltiples consideracións con respecto á pertenza a unha comunidade específica: a casa como primeiro núcleo e a parroquia como a agrupación inmediata e dignificada pola presenza da advocación dunha santidade como propiciatoria de beneficios e vantaxes varias en relación cos do arredor.

O río como propiciador, pero tamén como ameaza, personifícase nas figuras das xacias e dos mouros, ou os ibios, que atraen as persoas cos seus engados pero da mesma forma producen a desgraza e a perdición, mesturando tanto os aspectos propios dos desexos humanos máis incontrolables fronte á seguridade e rigor da orde e a ortodoxia, identificada no sentimento relixioso.

Asociacións como O Carrual, relacionada cos caneiros do Miño, Barcas do Miño, que atesoura en Chantada a maior colección de embarcacións fluviais e promove traballos específicos de investigación, ou o Ecomuseo de Arxeriz, son mostras da actividade das propias comunidades no coñecemento, xestión e revitalización deste patrimonio cultural específico propio da Ribeira Sacra.

– A construción mental do territorio e a pertenza.

O territorio da Ribeira Sacra enténdese como unha paisaxe cultural ben delimitada polos seus valores culturais e naturais, a pesar da ausencia dunha consideración administrativa, un poder histórico identificable ou mesmo unha conciencia propia. Porén, é unha paisaxe representativa dos valores esenciais da identidade galega, o seu celme máis orixinal e propio, depurada ao longo do tempo nun espazo que require o sacrificio e o amor á súa terra. Un territorio intensamente vivido e construído, educado á forma de ser propia, desde a orixe da memoria ata hoxe. Hoxe a Ribeira Sacra, xa sen ouro e con novos eremitas, cos mouros agochados nos castros e nas rochas e nos penedos sen amosar o seu caprichoso actuar, como o capricho das forzas da natureza, é concibida, se cadra máis que nunca, como un lugar sagrado, un lugar santificado polo esforzo heroico dos que aínda viven nel e o fan posible, contra a inercia dunha forma de vida que cada vez lles exixe un maior esforzo e militancia para seguir a vivir a súa vida.

A mesma apreciación cultural existe desde o paleolítico, sacralizado polos primeiros eremitas, acrecentado polos sobranceiros mosteiros da Idade Media, os singulares pazos e casas grandes, barrocas e renacentistas, ata as centrais hidroeléctricas do pasado século, primeiras na súa categoría e, desde logo, nas pendentes viñateiras que a caracterizan hoxe, e que engaiolan os que as visitan e que amosan con modestia os seus propietarios. A estreita relación co territorio propiciou o xurdimento dun riquisimo catálogo de coñecemento popular, crenzas, ritos e cerimonias, unha sistemática de saberes relativos á natureza e á vida que xira ao redor dos ríos e dos principais elementos da paisaxe, e que foi transmitíndose ao longo dos séculos, en moitas ocasións coas pedras e os lugares como soporte material e evidencia da súa validez.

As xacias, as meigas ou os mouros son persoeiros habituais na transmisión oral e na propia percepción do territorio. A toponimia e a diversidade. Do mesmo xeito, naceron tradicións ancestrais que seguen manténdose como o entroido, festas do final de inverno ou festas de primavera, de celebración da resurrección da vida e da natureza, ritos relacionados co sol, co lume e as actividades necesarias para propiciar os beneficios dunha boa colleita ou dunha boa saúde.

Estes seres fantásticos, mouras (habitantes dos castros, dos petróglifos, dos penedos), xacias (metade peixe metade muller, que viven nas pozas dos ríos), santos e virxes, adoitan relacionarse cos veciños do lugar, ás veces con nefastos resultados que xustifican unha catástrofe apenas presente no recordo, pero moi activa na memoria. Entre estes seres da memoria encaixaría tamén o lobishome, temor recollido xa no século XVI por Torquemada, e que no século XIX se evidenciaría no corpo de Romasanta, nacido en Esgos. Como manifestacións máis relevantes, neste expediente téñense recollido de maneira específica:

1. Folión de Fachas e Festa dos Fachós:

Exemplo desta especial relación entre as vidas da persoas, os cambios cíclicos e a xeografía real e da memoria son as festas de Fachas e Fachóns, actos festivos realizados polo conxunto dos veciños, que na véspera dunha celebración relixiosa, celebran o Folión, a festa propia da comunidade, en que xuntan elementos previamente preparados ao longo de días ou semanas, de material vexetal, palla, herbáceas ou madeira, segundo o caso, para portalas ardendo e logo queimalas nun lugar significativo, festexando con música e baile contra a noite e ata que o lume apaga.

As comunidades locais asumen que son festas de antigo e están asociadas a lugares relevantes da súa xeografía próxima, en concreto os castros ou o Castelo, os lugares máis elevados e visibles desde o arredor, en que cada casa ten o lugar para a súa facha e esta pode ser vista desde o resto de parroquias do territorio.

Trátase de celebracións festivas multitudinarias en que participan todos os membros das familias e abertas ás parroquias da contorna. Entre as que se conservan están a Festa dos Fachós de Castro Caldelas que ten lugar o 19 de xaneiro, na véspera de San Sebastián, e que resulta espectacular polo porte e queima do inmenso fachón duns 30 metros de longo, así como o Folión de Fachas de Vilelos (O Saviñao), promovida pola Asociación de Veciños de San Martiño de Vilelos, e a Queima das Fachas de Castelo (Taboada), promovida pola Asociación Cultural As Fachas.

Nestes actos evidéncianse o sentido de pertenza a unha comunidade afeita a un territorio, o especial significado dalgúns dos seus lugares que remite a un pasado mítico e pouco coñecido, e a necesidade de reivindicarse como parte dunha estrutura do territorio, a parroquia, fronte a outras ás cales se lles convida a unha boa e fraternal convivencia, con música, baile e comida á luz das fachas e fachós.

2. Festas do Entroido:

O carnaval, ou o antroido, entrado, introito, entrudio... foi declarado manifestación representativa do patrimonio cultural inmaterial de España polo Real decreto 383/2017, do 8 de abril, ao abeiro do disposto na Lei 10/2015, do 26 de maio, para a salvagarda do patrimonio cultural inmaterial, por ser unha das manifestacións máis emblemáticas, vivas e representadas en todo o territorio nacional.

A súa orixe é moi antiga e ten recibido moitas achegas culturais ao longo do tempo, en especial de cerimonias do inverno e propiciadoras da primavera. Polo seu carácter catártico e libertario, ten sido condenada e prohibida en ocasións.

Son festividades en que os roles persoais se transforman ou exaxeran e que se celebran en comunidade, nos espazos públicos, coa participación, activa ou pasiva, mesmo involuntaria, de todos os veciños. Os seus aspectos lúdicos e pícaros antepóñense, no ciclo relixioso, a un período de penitencia e devoción mais, nos seus aspectos máis universais, a celebración do remate do inverno e a promesa da primavera estarían en relación coa futura fertilidade.

Todos eses aspectos se manteñen en común nas festas de carnaval, pero na Ribeira Sacra esta manifestación acada rangos distintivos e de singularidade que cómpre recoñecer, xa que é unha das festas que con máis incidencia redundan na formación dun carácter propio, sobre todo na actualidade, en que o Entroido é unha cerimonia que perdeu a súa significación en relación cos ritos agrarios e que foi recuperada e mantida como reforzo da identidade ameazada de desaparición.

O Entroido Ribeirao celébrase principalmente na parroquia de Santiago de Arriba de Chantada, cos seus volantes e puchos, que son os seus elementos máis vistosos e complexos, con grandes pesos e exixencias físicas tanto para o seu transporte como para dar voltas e choutos. Tamén hai outros singulares adubíos da festividade como as máscaras ou carautas e os peliqueiros que, en contraste coa figura de cores e complexa dos volantes, civilizada e festiva, achegan a parte animal, con pelexos, cabezas de animais e cornamentas. Completan o elenco representativo os maragatos, coroceiros e mecos, que asumen os diferentes roles sociais. Actividades elas recuperadas e promovidas pola Asociación de Amigos do Entroido Ribeirao, que se esforza en facer partícipes aos máis pequenos, en moitas ocasións alleos ao longo dos seus primeiros anos ás formas de vida no rural ou mesmo en Galicia, e que recuperan a súa pertenza ao lugar a través destes procesos.

Outro entroido tradicional na Ribeira Sacra son os Felos de Esgos, que comparten elementos cos tradicionais entroidos ourensáns, pero con características propias e diferenciadas, como o uso de máscaras de papel, a xeito de gran cilindro en que se mete a cabeza, que ten unha decoración libre e persoal. Andan ás carreiras cos caxatos na man e visten botas altas que na actualidade adoitan ser de goma para a auga, acompañados de madamas¸ que personifican mozas finas e ben vestidas, así como ananos, vestidos con roupas frouxas e recheas de palla para avultar, así como remedos de bestas e burros feitos de pelicas e ramas. Entre os ritos deste Entroido recuperouse a práctica de poñer a coresma, que consistía en levar un boneco de palla á porta dunha casa, o que implicaba ser o obxecto da burla de todos os veciños.

Desde época recente a Asociación de Veciños de Salcedo Asociación Cultural-Etnográfica Felos e Madamas de Esgos mantén a tradición.

Tamén destaca na Pobra do Brollón, un dos que combina elementos de transicións entre as comunidades ribeireñas e as da montaña, como é o Oso de Salcedo. Durante as festas do Entroido de Salcedo madamas, mulleres que visten de branco e levan na cabeza sombreiros de flores e cintas de papel de cores, e danzantes, homes que visten de negro cunha máscara branca, remedan o baile de parellas ricas.

Tamén se realizan representacións paródicas de acontecementos domésticos e familiares e cantigas, ata que chega o día do Oso, que é o luns de Entroido. Ese día, fuxido ou levado polos servos, chega o Oso por algún lugar dos rueiros da aldea, vestido de peles de ovella e unha máscara de coiro co aspecto do animal. O Oso leva unhas cinchas con campás colgando da cintura e vai precedido polo osiño e polos seus servos, andan pola vila polo medio da xente, métese a facer algún balbordo e coa axuda dos criados, envoltos en peles e trapos pardos, armados cunha vara e un caldeiro onde levan o sarrio (mestura de graxa de cinza), e tirando ao chan a xente, tísnalles a cara, e se cadra, o peito e o bandullo, ata que marcha sen que lle dean caza. Na actualidade a cerimonia festiva é sostida pola Asociación de Veciños de Salcedo.

3. Folión de Carros de Chantada:

Entre estas actividades de difusión e posta en valor do propio, destaca o acto festivo do Folión de Carros que se celebra en Chantada no cuarto sábado de agosto e, como o resto de folións de Galicia, é unha festa previa ás festas patronais, unha actividade libre dos actos máis regulados e ligados aos ritos relixiosos do día seguinte. Esta actividade, sostida e difundida pola Asociación Cultural Amigos do Folión, despois da súa recuperación en 1949, dálle continuidade a unha manifestación que, sen coñecer a súa orixe, está documentada desde vai casi 200 anos, e que amosa un compromiso pola exhibición da identidade rural e agraria, estendida aos oficios e profesións propias do ámbito, ás persoas e aos seus medios. Máis aló do proceso de recreación ou de simple simulación, non existe unha intención grotesca ou de evidenciar o pintoresco, senón de valorar o propio, o que enlaza coa terra.

O Folión desenvólvese como unha parada de carros tirados por bois sobre as que se representan escenas de traballos, coas vestimentas, os xeitos tradicionais e os medios apropiados para desenvolvelas, de tal forma que, ademais da compoñente festiva, se completa coa exposición didáctica tanto das actividades como dos propios carros, que son un dos seus elementos fundamentais e nos cales cada vez as xugadas de vacas ou de bois son máis escasas, pero tamén das circunstancias propias das comunidades e o seu sentimento identitario, como a propia perda dun modelo de vida, o sacrificio do traballo no rural, a emigración… O Folión é a mostra da actividade de barrios e familias carroceiras, especialmente as do arredor da vila, que durante as datas previas se dedican ao deseño e construción de carrozas sobre os carros, cunha intención lúdica ou emotiva e na cal participan todos os membros e veciños, sexan cativos ou mestres facedores, e o resto de veciños que colaboran coas súas achegas e lembranzas.

4. Olaría de Gundivós e Niñodaguia:

A olaría da Ribeira Sacra é un exemplo paradigmático da conservación e salvagarda dos saberes técnicos ligados ás formas de vida tradicionais e a aposta pola súa conservación e difusión como un xeito de vida.

A olaría é, se cadra, a técnica que atopou un medio propio de subsistencia ao recuperar as formas tradicionais propias, derivadas dunha funcionalidade específica e herdeiras da súa compoñente estética e emocional, e que poden ser usadas na actualidade como soporte desa memoria, aínda que cunha funcionalidade limitada.

Porén, ao redor do viño e das visitas das persoas interesadas no territorio existen novas posibilidades, tanto prácticas como ornamentais, que se beneficien do esforzo e traballo de recuperadores e coñecedores do oficio como Elías González no seu Centro Oleiro de Gundivós ou a Alfarería de Agustín e José Vázquez e a Asociación de Amigos do Barro de Niñodaguia.

5. Outras actividades e técnicas tradicionais:

Entre as técnicas tradicionais da Ribeira Sacra características e moi propias da súa singularidade hai outras moi relevantes que se están a realizar dentro dos procesos de documentación e información e, na medida en que poida acreditarse o seu valor sobranceiro e as súas características destacables, poderán tamén ser recoñecidas como manifestacións de interese cultural.

Entre estas actividades poden sinalarse os traballos de cordelaría, de cestaría ou de tonelaría. Tamén os traballos de folla de lata e de cobre, en especial os alambiques e as pezas para o traballo nas viñas. Ou, ademais de todos eles, o dos afiadores e paraugueiros de Esgos e Castro Caldelas, que levaron o seu oficio por toda a Península, precedidos polo son do seu chifre e acompañados dunha roda de afíar. Errantes polo mundo adiante, levando canda eles a súa ferramenta e un idioma propio, o barallete.

ANEXO V

Réxime de protección xeral dos bens integrantes da paisaxe cultural

A) Réxime xeral de protección dos bens clasificados.

O réxime de protección derivado da delimitación da paisaxe cultural da Ribeira Sacra e a súa zona de amortecemento complementa o sistema de protección do conxunto de bens inmobles e inmateriais existentes no territorio e que contan con clasificación en virtude dos seus valores culturais, ben recoñecidos por figuras de protección previas, pola pertenza a catálogos de instrumentos de planeamento urbanístico existentes ou por terse incoado a súa protección ou clasificación específica como medida complementaria a este procedemento.

De tal xeito, nos anexos I a III deste decreto recóllense os elementos que singularmente se clasifican como bens de interese cultural no territorio da Ribeira Sacra, bens inmobles catalogados no ámbito da paisaxe cultural (tanto na zona BIC como na zona de amortecemento) e bens inmobles catalogados polo seu carácter sacro ou relixioso na territorio da Ribeira Sacra, estendida á totalidade dos concellos.

Para este conxunto de bens e os seus contornos de protección serán de aplicación as normas xerais derivadas do réxime de protección en función da súa clasificación que, de forma sintética, se recollen de seguido e que son as que derivan da Lei 5/2016, do 4 de maio, do patrimonio cultural de Galicia (LPCG):

1. Autorización: en virtude do disposto nos artigos 39, 65 e 96, será precisa a autorización da Dirección Xeral de Patrimonio Cultural (DXPC) para intervir nos bens clasificados, coas excepcións establecidas e sen prexuízo das habilitacións de que poidan ser obxecto os concellos recollidas na LPCG.

2. Uso: os usos quedarán condicionados a que non se poñan en perigo os valores polos que foron protexidos, polo que os seus cambios de uso substanciais tamén requirirán da autorización da DXPC.

3. Deber de conservación: os propietarios, posuidores e demais titulares de dereitos reais sobre estes bens están obrigados a conservalo, mantelo e custodialo debidamente e a evitar a súa perda, destrución ou deterioración (artigo 32 da LPCG).

4. Acceso: os propietarios, posuidores e demais titulares de dereitos reais sobre os bens facilitarán o acceso, con fins de inspección, á DXPC e o acceso dos investigadores, logo de solicitude motivada.

5. Proxectos de intervención e memoria final: as intervencións que excedan das de conservación e mantemento requirirán a elaboración dun proxecto de intervención e dunha memoria final da intervención segundo as condicións descritas no artigo 43 da LPCG.

B) Réxime xeral de aplicación aos bens de interese cultural.

Adicionalmente ao establecido no punto anterior, para os bens clasificados coma bens de interese cultural así como aqueles que en virtude da súa tipoloxía ou antigüidade poidan ter a mesma consideración, en aplicación das diferentes determinacións establecidas na LPCG e, en especial, aquelas que fan referencia ás mostras de arte rupestre, aos hórreos, cruceiros e petos de ánimas anteriores a 1901, e castelos e outros elementos de arquitectura defensiva anteriores a 1849, serán de aplicación as seguintes obrigas e condicións:

1. Visita pública: os propietarios, posuidores e demais titulares deberán facilitar a visita pública nas condicións e coas excepcións establecidas na normativa vixente (artigo 48 da LPCG e 13 da LPHE).

2. Transmisión: toda pretensión de alleamento ou venda que afecte o ben deberá ser notificada á Dirección Xeral de Patrimonio Cultural, con indicación do prezo e das condicións en que se propoña realizar (artigo 49 da LPCG e 38 da LPHE).

3. Expropiación: o incumprimento das obrigas de protección e conservación será causa de interese social para a expropiación forzosa por parte da Administración competente.

4. Desprazamento: un inmoble é inseparable do seu contorno e non se poderá proceder ao seu desprazamento agás que resulte imprescindible por causa de forza maior ou interese social, logo de informe favorable da DXPC e segundo o disposto no artigo 52 da LPCG e no 18 da LPHE.

5. Plan de conservación: os inmobles clasificados ben de interese cultural do anexo I requirirán da elaboración dun plan director ou plan integral de conservación, en función da súa complexidade e a dos problemas, patoloxías ou necesidades de rehabilitación que poidan considerarse, ou por xustificarse non resultar necesarios os anteriores, un plan de conservación preventiva.

C) Réxime xeral de actuacións puntuais de mantemento e uso ordinario en bens clasificados polo seu valor cultural.

Deben considerarse como actuacións que non precisan da autorización previa da DXPC as actuacións puntuais de mantemento ou o uso ordinario, de moi escasa entidade técnica e construtiva, xustificadas pola deterioración material dos elementos sobre os cales se propón a intervención, cun alcance moi concreto e parcial e que requiren dunha rápida execución pola ameaza que pode supoñer para a súa conservación ou apreciación. Estes traballos, que teñen un alcance semellante aos de mantemento recollidos no artigo 40.c) da Lei 5/2016, do 4 de maio, pero que posúen un menor alcance e se realizan con carácter puntual ante unha situación de deterioración, entenderanse sempre de forma restritiva e limitaranse aos da tipoloxía e natureza descritos, como os que se relacionan:

1. A limpeza e retirada de po ou lixo depositado e non fortemente adherido, sempre que non requira medios auxiliares que poidan comprometer a súa integridade.

2. A eliminación de residuos e depósitos sobre sumidoiros, canlóns e baixantes que formen parte do sistema de evacuación de auga pluvial das cubertas ou a substitución parcial de elementos deste sistema por outros de idénticas características dimensionais e de material, sempre que non supoñan a substitución total de todos eles.

3. A limpeza con técnicas non agresivas e sen afectar o material de soporte existente. En calquera caso, prohíbense os chorros de area sobre as fábricas de pedra vista e os chorros de auga a presión precisarán de autorización.

4. A reposición parcial de material de cubrición ou revestimento de fachada movido accidentalmente ou a substitución puntual dalgún elemento deteriorado do material de cuberta, sempre que sexa parcial e sen afectar os elementos estruturais que o soportan e a composición construtiva e formal da cobertura.

5. O axuste de fiestras e portas, sen actuar sobre o material ou cando a actuación sexa moi parcial e limitada sobre os seus elementos de ancoraxe ou axuste.

6. A substitución de vidros deteriorados e a reposición de vidros sempre que se empreguen outros de similar espesor e aspecto que non requiran de técnicas ou materiais diferentes que os orixinais para a súa disposición.

7. A revisión e afianzamento de soportes e ancoraxes de instalacións existentes desprendidas ou deterioradas parcialmente, sempre que non sexa precisa a substitución ou reforzo. Exclúense deste criterio as liñas aéreas de transporte de enerxía ou comunicación e as antenas existentes en xacementos ou zonas arqueolóxicas.

8. O corte de herba ou maleza e a roza por medios manuais ou con maquinaria lixeira portátil, sen movementos de terra e respectando todos os exemplares arbóreos existentes ou elementos de xardinaría, así como podas parciais de mantemento.

9. A instalación de medios auxiliares para o desenvolvemento dos traballos agrícolas e forestais de escasa entidade como guías e proteccións individuais, así como o amoreamento e movemento do propio produto do cultivo, sen afectar elementos recoñecibles da paisaxe como os propios camiños, cómaros, valos, socalcos, sebes e outros de natureza análoga.

10. O cultivo de terreos sempre que non sexa precisa a modificación das rasantes existentes e os traballos que se produzan a nula ou escasa profundidade, e sempre fóra dos bens arqueolóxicos.

11. A reposición ou reparación que inclúa a substitución puntual e parcial dos elementos de xardinaría, pavimento e mobiliario urbano por outros análogos.

12. A realización de actividades e eventos efémeros, sempre que se produzan de forma illada e sen instalacións de carácter permanente, ligadas a actividades públicas periódicas como festas, actividades lúdicas, culturais ou deportivas, romarías, encontros, concertos, e se dispoña dos medios para a normal vixilancia e cautela dos bens que poidan verse afectados e que, con carácter xeral, non permanezan montadas un prazo maior de 72 horas, e sempre que non se afecten materialmente os bens protexidos, en especial coas ancoraxes, instalacións, medios auxiliares ou apoios en inmobles protexidos.

13. A venda ambulante, nos casos en que non estea prohibida pola lexislación sectorial na materia.

14. Tampouco precisan da autorización previa as actuacións en inmobles protexidos cun nivel de protección ambiental que non afecte os elementos e valores que determinaron o alcance da dita protección, como obras de fontanaría, modificación de distribucións interiores, novos azulexados, pavimentos e outras semellantes que non afectan a envolvente do edificio.

15. Paralización e solicitude de autorización da DXPC. Se en calquera momento, por falta de previsión ou por circunstancias sobrevidas, as actuacións indicadas propostas ou en realización sobre bens protexidos polo seu valor cultural superan o alcance definido, deberá requirirse a paralización da intervención e que se definan axeitadamente as actuacións necesarias para a súa autorización pola DXPC.

16. Intervencións de mantemento de carácter continuo ou periódico. Para o caso das intervencións de mantemento que teñen un carácter continuo ou periódico, deberá avaliarse a posibilidade de establecer ou requirir a elaboración dun protocolo ou proxecto de mantemento adaptado ás características propias do inmoble, sempre que resulte proporcionado á previsión das intervencións ou aos especiais valores culturais do ben. De ser o caso, e unha vez que o dito protocolo de mantemento sexa autorizado, poderán entenderse autorizadas todas as intervencións que o desenvolvan, sempre que se teñan especificado convenientemente as características técnicas e materiais das operacións e a súa vixencia e periodicidade, así como os criterios para a avaliación da súa eficacia e necesaria revisión, se for o caso. Isto é, que unha vez autorizado un protocolo de mantemento, a realización das operacións que o desenvolvan ao longo do tempo, e ata que sexa necesaria a súa revisión en función dos indicadores obxectivos que se establezan, tampouco serán precisas posteriores autorizacións.

17. O mesmo procedemento poderá establecerse ou requirirse para o caso de rozas de mantemento e limpezas periódicas de vexetación nos solos afectados por ámbitos de protección do patrimonio cultural, especialmente nos contornos de protección do patrimonio arqueolóxico, así como para determinadas operacións de mantemento dos tendidos de liñas eléctricas.

D) Réxime xeral de protección nos conxuntos históricos de Castro Caldelas e Monforte de Lemos.

No caso do conxunto histórico de Castro Caldelas, posto que conta cun plan especial de protección aprobado en vigor, o concello será competente para autorizar as intervencións que o desenvolven nas condicións descritas no artigo 58 da LPCG. No caso de Monforte de Lemos, posto que nestes momentos está en tramitación o plan especial de protección, será de aplicación o réxime específico recollido no artigo 57 da LPCG.

E) Réxime xeral de protección de bens mobles e o patrimonio cultural inmaterial.

Para os bens mobles e para as manifestacións do patrimonio inmaterial incluídos no anexo I como bens de interese cultural, será de aplicación, ademais, o réxime de protección específico recollido na LPCG, nos artigos 62 e 63 para o caso dos bens mobles e 69 e 70 para o establecemento de medidas de salvagarda do patrimonio cultural inmaterial.

A protección dos bens inmobles ligados ás manifestacións do patrimonio cultural inmaterial asumirá a súa celebración nas condicións que veñen desenvolvéndose e, en calquera caso, poderán coordinarse coas entidades identificadas como organizacións as medidas específicas que poida requirir a súa conservación e interpretación.

Así mesmo, poderán ser engadidos á listaxe do anexo I aqueles bens mobles e manifestacións do patrimonio cultural inmaterial que se identifiquen e se propoñan no futuro, sempre que resulten compatibles e coherentes coas liñas xerais dos valores recoñecidos neste decreto.

F) Réxime xeral de protección nos contornos de protección dos bens clasificados.

Nos contornos de protección dos bens clasificados singularmente no ámbito do territorio da Ribeira Sacra, sexa na zona BIC como na zona de amortecemento e máis aló dela no ámbito de todos os concellos recollidos nesta declaración, será de aplicación a estrutura interpretativa da Instrución do 8 de novembro de 2017 relativa ao trámite de autorizacións en materia de patrimonio cultural nos bens inmobles catalogados e declarados de interese cultural, os seus contornos de protección e as zonas de amortecemento (DOG núm. 231, do 5 de decembro de 2017), na cal se recollen os criterios para determinar o alcance das autorizacións en función da intensidade das intervencións sobre os bens do patrimonio cultural de Galicia.

1. Actuacións con autorización da DXPC: requirirán autorización previa da DXPC as intervencións que se realicen no contorno de protección dos bens declarados de interese cultural e catalogados cando teñan por obxecto:

a) As novas construcións e instalacións de carácter definitivo ou provisional.

b) As intervencións de calquera tipo que se manifesten cara ao espazo exterior público ou privado das edificacións existentes.

c) As actuacións que afecten a estrutura parcelaria, os elementos configuradores característicos da estrutura territorial tradicional, os espazos libres e a topografía característica do ámbito, incluídos os proxectos de urbanización.

d) A implantación ou os cambios de uso que poidan ter incidencia sobre a apreciación dos bens no territorio, incluídas cortas e repoboacións forestais.

e) As remocións de terras de calquera tipo no contorno de protección dos bens integrantes do patrimonio arqueolóxico.

2. Actuacións sen necesidade de autorización previa da DXPC: o resto de intervencións nos contornos dos bens clasificados que non teñan efectos sobre as condicións de apreciación nin perturben o sentido do ben protexido no seu ambiente non precisan de autorización previa en materia de protección do patrimonio cultural como:

a) As intervencións que polo seu carácter de escasa complexidade técnica e nula afección aos bens protexidos (aos seus valores, á súa consideración, apreciación ou estudo e ao carácter arquitectónico e paisaxístico da zona), e que non impidan ou perturben a súa consideración nin supoñan ningún risco para os bens –por se produciren no interior de edificios ou locais que non conten con ningunha protección polo seu valor cultural e non supoñan ningunha manifestación en absoluto cara ao exterior– non precisan da autorización previa da DXPC.

b) As actuacións de investigación e mantemento que, realizadas sobre os inmobles localizados no contorno, non afecten os propios bens protexidos. Estas intervencións deben interpretarse de xeito estrito segundo a definición do artigo 40.a) e c) da Lei 5/2016 e non implicar efectos sobre a conservación dos materiais tradicionais, a integración volumétrica e os aspectos cromáticos do conxunto, é dicir, aplicando os criterios definidos no artigo 46, en especial, empregando «materiais, solucións construtivas e características dimensionais e tipolóxicas en coherencia co ámbito en calquera tipo de intervencións».

c) As reparacións de cubertas que afecten só o material de cubrición, repoñendo o mesmo material tradicional existente, se este é coherente coa tradición da área xeográfica en que se atopa o inmoble. Estas reparacións non poderán incluír modificacións da forma do tellado, apertura de ocos, construción de chemineas nin modificación da solución dos beirís introducindo cornixas, voos etc. que, se for o caso, si precisarán de autorización.

d) A pintura de fachadas e das carpintarías exteriores na mesma cor existente, sempre que esta sexa coherente coa tradición da área xeográfica en que se atope o inmoble ou se axuste aos criterios de cor que se poidan definir ou orientar desde a Xunta de Galicia. No caso contrario, deberá someterse a autorización co obxecto de determinar a cor e acabamentos apropiados.

e) A reparación de carpintarías sempre que se manteña o material, a solución formal e construtiva e os acabamentos existentes, agás nos casos en que se teña establecido por algunha condición xeral de protección do ámbito a necesaria adaptación a algún tipo orixinal característico do ámbito.

f) A reparación de revestimentos se se mantén a solución formal e construtiva existente, así como as súas cores e acabamentos. Non se aplicará este criterio ao mantemento de materiais construtivos deseñados para empregarse revestidos e que permanezan vistos ou sen rematar como as fábricas de bloque de formigón ou tixolo visto ou o emprego de materiais de construción en sistemas ou funcións para os cales non estean deseñados, como os forros de fachadas con materiais de cobertura de cubertas, ou os peches de leiras e edificios con elementos de mobiliario ou refugallos industriais. Admitiranse as reparacións das impermeabilizacións de medianís e fachadas secundarias con forros de placa de fibrocemento minionda sempre que, como remate, se pinten da mesma cor que o resto das fachadas do inmoble.

g) Os traballos de reforzo ou mellora estrutural, sempre que non produzan ningún efecto visible ou aparente desde o exterior e non exista unha protección, aínda con carácter xeral, que estableza algunha determinación concreta de protección estrutural para os inmobles localizados no devandito contorno. Tamén deberán ser sometidos a autorización este tipo de traballos cando afecten o subsolo no caso de contornos de bens do patrimonio arqueolóxico.

h) As reparacións e reposicións de peches de leiras que empreguen os materiais, técnicas e solucións construtivas tradicionais orixinais dos elementos en que se intervén ou a construción de novos peches segundo os modelos que poidan definirse desde a Xunta de Galicia, agás no caso dos contornos de protección dos bens do patrimonio arqueolóxico.

i) A reposición de tendidos de instalacións de subministración de enerxía, voz e datos, ou outros servizos públicos existentes sempre que se realicen sen alterar o trazado, posición e características ambientais dos tendidos de redes, liñas e instalacións existentes e non afecten o rexistro arqueolóxico dos bens, ou os novos elementos diminúan o impacto dos que substitúen.

j) A reparación de materiais de pavimentación de vías ou espazos públicos mantendo os existentes e sempre que non supoña actuacións de carácter xeral.

k) A reparación do mobiliario urbano mantendo o material, a solución formal e construtiva e os acabamentos existentes.

l) Os traballos de limpeza de bens inmobles, espazos libres, vías públicas ou bens artísticos localizados neles que non conten cunha clasificación individualizada.

m) Os traballos de roza e os de xestión da biomasa forestal relacionados co cumprimento da Lei 3/2007, do 9 de abril, de prevención e defensa contra os incendios forestais, en especial no relativo aos perímetros de protección que establece a Lei para a seguridade das persoas e dos bens, sempre que non afecten ámbitos especificamente protexidos polo seu valor arqueolóxico, para os cales será necesaria a autorización previa da DXPC. Como indica a disposición adicional terceira da dita lei, a xestión da biomasa limitarase ás especies sinaladas no texto e, en todo caso, poderán conservarse aqueles que cumpran funcións ornamentais ou estean illados e non supuxesen un risco para a propagación de incendios forestais.

n) Os traballos de poda e tratamento de silvicultura sobre árbores e arbustos de relevancia ambiental, sempre que non se altere o seu carácter en relación coa escena urbana e a paisaxe natural en que se encadran.

ñ) Os cambios de actividade sen reforma dos locais ou cando a reforma non afecta o aspecto exterior. Os rótulos e sinalización si deberán someterse á autorización, agás nos casos en que se empreguen os mesmos soportes e dimensións que os existentes e xa fosen autorizados previamente.

o) Paralización e solicitude de autorización da DXPC: no caso de que, aínda que as obras sexan semellantes ás definidas nos puntos anteriores pero se propoñan diferenzas de materiais, acabamentos e técnicas construtivas, ou a incorporación de novas instalacións visibles ou cambios dimensionais, as intervencións descritas si terían efectos sobre a súa apreciación e, por tanto, requirían da correspondente autorización da DXPC.

p) Actuacións de carácter continuo ou periódico: para o caso de intervencións que teñan un carácter continuo ou periódico, deberá avaliarse a posibilidade de establecer ou requirir a elaboración dun protocolo ou proxecto de mantemento, adaptado ás características propias do ámbito, que resulte proporcionado á previsión das intervencións ou aos especiais valores culturais do ben. De ser o caso, e unha vez que o dito protocolo de mantemento sexa autorizado, poderán entenderse autorizadas todas as intervencións que o desenvolvan, sempre que se teñan especificado convenientemente as características técnicas e materiais das operacións e a súa vixencia e periodicidade, así como os criterios para a avaliación da súa eficacia e necesaria revisión, se for o caso. Isto é, que unha vez autorizado un protocolo de mantemento, a realización das operacións que o desenvolvan ao longo do tempo, e ata que sexa necesaria a súa revisión en función dos indicadores obxectivos que se establezan, tampouco precisará de posteriores autorizacións.

q) Cando as intervencións requiran a total substitución dos elementos orixinais polo seu grao de deterioración, se non se puidese garantir a total correspondencia cos materiais, deseño e técnicas tradicionais, será precisa a autorización da DXPC.

G) Réxime xeral de protección na zona de amortecemento da paisaxe cultural.

O réxime da zona de amortecemento será o que corresponde á súa natureza e xustificación como medida adicional de salvagarda dos aspectos territoriais, de implantación, integración e percepción e, polo tanto, o do control da actuación en materia de grandes infraestruturas e instalacións que, polo seu alcance, poidan supoñer un impacto territorial. Na zona de amortecemento poderán realizarse, en xeral, todo tipo de obras e instalacións fixas ou provisionais e as actividades normais segundo a natureza do solo ou cambiar o seu uso ou destino de conformidade co planeamento vixente sen necesidade da autorización da DXPC.

Porén, polo seu alcance e o risco de deterioración ou destrución dos valores naturais e culturais identificados na paisaxe cultural da Ribeira Sacra e que están intimamente relacionados coa súa implantación territorial, requirirase a autorización previa da DXPC nas seguintes intervencións localizadas nas parroquias que rodean a paisaxe cultural delimitada:

1. A construción de novas explotacións agrícolas, gandeiras ou de acuicultura que superen os 1.000 m2.

2. Os proxectos de explotación das extractivas que supoñan unha actividade a ceo aberto do material, as súas instalacións ou entullos, calquera que sexa a súa dimensión.

3. A nova implantación de instalacións da industria enerxética como refinarías, centrais térmicas, de combustibles fósiles, hidráulicas, eólicas, solares, nucleares ou de calquera outro tipo de produción, transporte ou depósito.

4. A nova implantación de instalacións da industria siderúrxica, mineira, química, téxtil ou papeleira.

5. O novo deseño ou a modificación dos seus trazados de infraestruturas de transporte e comunicación como estradas, ferrocarril, portos, aeroportos, canles, centros loxísticos ou similares. No caso de que, a través dalgún procedemento de consulta previa, se xustifique a pouca relevancia da modificación, non será precisa a autorización na zona de amortecemento para modificacións menores.

6. A nova implantación de infraestruturas hidráulicas e de aproveitamento da auga.

7. As instalacións de depósito, xestión e tratamento de residuos.

8. As transformacións da natureza do territorio para a implantación de novos usos, superiores a 2 ha. No caso das ribeiras en que se constate a existencia de socalcos tradicionais, someteranse á autorización da DXPC as intervencións que poidan supoñer a súa desaparición. No resto dos casos, non será necesaria a autorización para a súa posta en uso, conservación ou restauración nin para a súa adecuación.

9. As explotacións forestais superiores a 2 ha, agás aquelas que conten cun instrumento de ordenación ou xestión aprobado con informe favorable da consellería competente en materia de patrimonio cultural ou as que supoñan a plantación de especies coma o carballo, o castiñeiro, a oliveira, froiteiras e outras autóctonas.

As actuacións de mantemento e conservación das instalacións e construcións existentes tanto na zona de amortecemento como na propia paisaxe cultural non requirirán da devandita autorización nas condicións descritas nos puntos anteriores.

As actuacións de modificación ou ampliación de instalacións existentes requirirán tamén da autorización previa da DXPC nas mesmas condicións que as novas instalacións agás que se acredite que, nin polas condicións de implantación, nin polas dimensións dos elementos anovados ou por outras consideracións relevantes, se afecta a percepción do territorio no seu contexto.

Os instrumentos de xestión e planificación territorial tomarán a referencia das especiais condicións de protección desta paisaxe cultural, para os efectos de aplicar e priorizar medidas de carácter ambiental e sustentables no ámbito da paisaxe cultural da Ribeira Sacra e a súa zona de amortecemento.

As actividades e instalacións de carácter territorial deberán incluír na súa avaliación o estudo polo miúdo das consecuencias ambientais de apreciación sensorial en todos os seus aspectos, así como as medidas correctoras e protectoras que poidan derivarse.

A DXPC poderá determinar a necesidade de medidas complementarias ou mesmo a súa prohibición no caso de que se determine a súa total incompatibilidade para a conservación da paisaxe cultural, entendida esta como a viabilidade para as comunidades locais para desenvolver as súas formas de vida tradicionais.

ANEXO VI

Réxime de protección específico da paisaxe cultural da Ribeira Sacra

A paisaxe cultural exixe un réxime de protección propio adaptado á súa dimensión territorial e aos valores culturais, naturais e mixtos que a conforman. O artigo 59 da Lei 5/2016, do 4 de maio, do patrimonio cultural de Galicia (LPCG), establece a necesidade dun instrumento específico de ordenación territorial ou urbanística que conteña as determinacións precisas para asegurar a súa protección e salvagardar os seus valores. O contido básico deste documento desenvolverá, segundo o artigo citado, tres aspectos principais: a caracterización da súa estrutura territorial, a súa natureza, significación cultural e as características xerais do contorno, que son os que se recollen nesta declaración con carácter xeral; un catálogo exhaustivo de todos os bens que o conforman, dos que neste documento se avanzan os que deben contar cunha clasificación do máis alto nivel, e as directrices xerais para a protección do patrimonio cultural.

Entre tanto e de forma previa á elaboración do dito documento, é preciso que existan unhas normas para a intervención que sexan de aplicación directa e específica para garantir a protección dos valores culturais da Ribeira Sacra concibida como unha paisaxe cultural. En definitiva, uns criterios que establezan tanto a forma de intervir no territorio como as cautelas para a súa axeitada integración, sempre desde a perspectiva de que a protección dunha paisaxe é permitir a viabilidade para as comunidades que a habitan e o respecto polas decisións que teñen que ver coa súa interpretación e o xuízo sobre os aspectos esenciais da súa valoración.

Neste procedemento especifícanse cales son as intervencións que, pola súa afección potencial aos valores que se identifican, deben contar coa dita autorización previa da DXPC no ámbito da paisaxe cultural, e de forma complementaria ao réxime xeral que se recolleu no anexo anterior.

En calquera caso, poderán desenvolverse as medidas do documento específico de forma global ou de forma parcial por ámbitos ou sectores da actividade de tal xeito que, de forma gradual e adaptándose ás circunstancias e eventualidades que poidan ser precisas, se favorezan as medidas de salvagarda e as propias inercias da paisaxe cultural orgánica, evolutiva e viva da Ribeira Sacra.

A) Actuacións sometidas á autorización previa da DXPC.

O obxectivo principal da protección da paisaxe cultural da Ribeira Sacra é garantir que os seus valores culturais se conserven e se transmitan, e que existan as condicións axeitadas para a súa interpretación de forma compatible cos modos de vida das comunidades implicadas. Para iso, ademais do réxime establecido para os bens clasificados e o seu contorno de protección, no resto do territorio da paisaxe cultural será precisa a autorización da DXPC en:

1. As intervencións en bens clasificados e no seu contorno de protección segundo o descrito no réxime xeral do anexo V deste decreto.

2. As novas construcións de edificacións. A execución de pavimentos de madeira ou de pedra sen movementos de terra, e a construción de pérgolas abertas ou descubertas asociadas a construcións existentes non terá a consideración de construción ou edificación e non requirirá autorización previa da DXPC.

3. As novas infraestruturas e instalacións de carácter definitivo, coas excepcións que se reproducen nas seguintes epígrafes. No caso modificacións das redes de instalacións existentes de servizos de abastecemento e electricidade, así como as de saneamento, só requirirán de autorización as partes das actuacións que supoñan novos trazados e as edificacións novas que as acompañen. Na substitución de redes, arquetas, elementos de control e transformación, e soportes non será necesaria a solicitude de autorización sempre que as dimensións dos elementos visibles non sexa superior aos existentes. En calquera caso, priorizarase a integración ambiental das instalacións co carácter tradicional dos núcleos, evitando os trazados aéreos e os materiais plásticos.

4. A reconstrución de inmobles derruídos. A recuperación de edificacións tradicionais existentes en estado ruinoso será tamén un obxectivo prioritario e favorecerase a súa recuperación por medio da reconstrución, reestruturación ou rehabilitación cando teña por obxecto posibilitar a súa posta en uso relacionada coas actividades tradicionais ligadas á sustentabilidade da paisaxe, á asistencia ás comunidades locais e os seus servizos, á interpretación cultural e natural do territorio e, excepcionalmente, a outras actividades complementarias ou servizos para os visitantes.

5. As intervencións de reestruturación de edificacións existentes non clasificadas, agás cando a reestruturación sexa puntual e xustificada como consecuencia da recuperación dos elementos e sistemas construtivos derruídos, sen que se produza modificación nin do volume nin dos sistemas construtivos.

6. As obras de ampliación de construcións existentes que superen de por si ou en conxunto coas existentes os 50 m2. Todas as actuacións de ampliación que requiran a autorización da DXPC deberán xustificar a necesidade obxectiva, a funcionalidade e o beneficio que para a apreciación do conxunto na paisaxe poida supoñer a ampliación en relación con novas implantacións.

7. As actuacións que modifiquen a estrutura territorial tradicional e os seus elementos configuradores característicos, en especial muros, valados, peches e camiños. Non terán esta consideración as intervencións que afecten unha única parcela catastral, sempre que non exceda os 2.000 m2, ou as que no seu conxunto sexan inferiores a 5.000 m2.

8. As actuacións que teñan por obxecto a construción de novos socalcos ou bancais sen muras en ámbitos que carezan deles que superen os 5.000 m2 de superficie, coas seguintes condicións:

a) Os muros serán preferentemente construídos coa técnica da pedra en seco e as súas dimensións dependerán da pendente existente, pero non superarán a altura máis alta das muras tradicionais da súa contorna. A técnica tradicional da pedra en seco é unha manifestación do patrimonio cultural de Galicia censada segundo a Resolución do 31 de agosto de 2016 (DOG núm. 186, do 29 de setembro).

b) Prohíbese o uso como material de acabamento do bloque ou muro de formigón ou do ladrillo cerámico.

c) Excepcionalmente, poderán ser autorizados muros e socalcos en que a pedra seca sexa o acabamento visible, mentres que a función estrutural a asuma outro tipo construtivo. Esta solución non será a habitual e deberá estar xustificada por razóns puntuais de estabilidade, de precariedade ou de seguridade.

d) O uso de bancais sen muras será tamén excepcional, xustificado nas condicións de non visibilidade e sempre que os noiros resultantes se axusten ás alturas de muras do contorno.

9. As actuacións de socalcamento con terrazas sen muras en pendentes superiores ao 30 % en calquera superficie. A execución de bancais sen muras non será autorizada nos ámbitos en que se acredite a permanencia ou existencia de paredes tradicionais.

10. A construción de plataformas, vías e accesos no interior dos predios, que serán os mínimos, preferentemente en material de xabre compactado ou formigóns con areas pardas e de largos limitados.

11. As intervencións de integración ambiental de socalcos e edificacións existentes non tradicionais, así como os materiais apropiados para a súa mellora.

12. A instalación de medios de sinalización de carácter turístico ou interpretativo do patrimonio cultural, así como as instalacións destinadas a este obxecto, nomeadamente os miradoiros, aparcadoiros, mobiliario público, paneis e outros que se localicen no ámbito da paisaxe cultural. Todos os elementos de sinalización terán carácter provisional mentres non se elabore e axusten ás condicións dun plan específico e, se é o caso, poderá prohibirse a súa instalación se resulta redundante ou prexudica a apreciación da paisaxe ou os bens do patrimonio cultural.

B) Actuacións que non requiren autorización previa da DXPC na paisaxe cultural.

No ámbito da paisaxe cultural da Ribeira Sacra e na súa zona de amortecemento, sempre que non estea afectado pola protección dalgún outro elemento clasificado, será de aplicación o réxime xeral de protección nos contornos de protección dos bens clasificados no referente ás actuacións que non requiren de autorización previa da DXPC e que recollen o disposto na Instrución do 8 de novembro de 2017 relativa ao trámite de autorizacións en materia de patrimonio cultural nos bens inmobles catalogados e declarados de interese cultural, os seus contornos de protección e as zonas de amortecemento (DOG núm. 231, do 5 de decembro de 2017). Así mesmo, en virtude dos aspectos específicos que se sinalaron nas consideracións devanditas, relativas ás actuacións que si precisan de autorización ou que resultan prohibidas, non requirirán da autorización previa da DXPC as que supoñan o normal desenvolvemento da actividade agrícola e de mantemento das infraestruturas e construcións existentes.

1. Actividad agrícola.

Respectarase a estrutura do territorio da paisaxe cultural, en especial a que deriva da organización da propiedade e das comunicacións e accesos, tomando en consideración que se trata dunha paisaxe viva sostida por unha actividade agrícola fundamentalmente mantida polo cultivo da vide e o castiñeiro. Esta actividade agrícola, tanto de viñas como doutras producións tradicionais do ámbito (oliveiras, froiteiras, etc.) non precisará de autorización previa da DXPC.

A recuperación de ámbitos en que existan e permanezan muras e socalcos tradicionais, aínda que se producise eventualmente o abandono do cultivo, non requirirá da autorización previa da DXPC, sen prexuízo doutras autorizacións que poidan corresponder en función dos valores naturais ou das condicións establecidas para o propio exercicio da actividade agrícola.

En calquera caso, no ámbito da protección do patrimonio, todos os cultivos e usos agrícolas tradicionais se consideran compatibles coa protección dos valores da paisaxe cultural, agás a introdución de especies forestais como os piñeiros, eucaliptos ou acacias, cuxo cultivo estará prohibido. A corta de piñeiros, eucaliptos e acacias existentes non precisará de autorización, pois a súa eliminación debe ser considerada como unha prioridade no ámbito da paisaxe cultural.

A poda ou corta puntual de exemplares vexetais sen aproveitamento forestal que inciden nos predios destinados ao desenvolvemento da actividade agrícola e que non teñen a condición de masas significativas de valor natural poderán ser realizadas segundo os procedementos que se arbitren no marco da lexislación sectorial correspondente.

As actuacións para a conservación e o mantemento das instalacións existentes asociadas tanto aos traballos agrícolas como gandeiros, así como os peches, portas, iluminación e outros non precisarán da autorización da DXPC, sen prexuízo de que poida determinarse a necesidade da súa mellora ou integración ambiental, así como outras medidas correctoras.

Tampouco será precisa a autorización da DXPC para instalar medios provisionais para a realización das actividades agrícolas ou gandeiras, incluso cando se poidan valer de maquinaria ou instalacións que requiran dunha especial montaxe ou a permanencia temporal durante a súa execución. Preveranse os efectos sobre os elementos permanentes da paisaxe, en especial muros, camiños e vexetación, e as medidas para a súa protección ou recuperación.

2. Muras e socalcos tradicionais.

Como elemento esencial na caracterización da paisaxe, respectaranse as muras e socalcos tradicionais existentes, estean ou non en uso e con independencia do seu estado de conservación, e sen prexuízo da súa necesidade de restauración e recuperación funcional. As pendentes superiores ao 30 % son consideradas polo CERVIM (Centro di Ricerche, Studi e Valorizzazione per la Viticoltura Montana), un dos criterios para definir, pola súa dificultade, a viticultura como heroica. No ámbito da paisaxe cultural da Ribeira Sacra practicamente todas as pendentes superan o 30 %, son habituais as que superan o 80 % e moitas chegan ata o 200 %, que implica terrazas de 1 m de largo con muras de 2 m de alto.

A posta en uso de socalcos tradicionais abandonados non precisará de autorización cando sexa factible respectar o seu trazado, as súas condicións orixinais e os sistemas construtivos e materiais tradicionais. A súa regularización parcial, a reconstrución puntual e a reparación estrutural tampouco requirirán de autorización cando se desenvolva segundo as técnicas tradicionais da pedra en seco e as dimensións requiridas pola pendente e o uso.

A execución de novas muras e socalcos, segundo as técnicas e dimensións tradicionais, non requirirá de autorización da DXPC cando o ámbito da intervención resulte inferior a 5.000 m2. É recomendable o uso de muras de pedra en seco e altura máxima de 2 m. Será obrigado o uso de socalcos con muras para pendentes superiores ao 60 % e os bancais sen muras só serán viables en pendentes inferiores ao 30 %. As actuacións que propoñan outras solucións ou alternativas das indicadas, ou as que afecten ámbitos maiores, requirirán da autorización previa da DXPC.

Tamén se considera apropiada a recuperación de espazos na actualidade improdutivos, ou a substitución de cultivos impropios do ámbito da paisaxe cultural (sobre todo o piñeiro e o eucalipto), para o seu uso e, de ser o caso, nova configuración segundo os procedementos tradicionais da Ribeira Sacra. Estas actuacións deberán acreditar a existencia previa do cultivo ou das infraestruturas tradicionais de terrazas, muras e camiños existentes, ben que deberá avaliarse o seu impacto sobre a contorna inmediata e, en especial, a necesidade de accesos, comunicacións ou outras instalacións, así como a posible incidencia sobre outros aspectos que poidan acreditar a existencia de valores culturais, naturais, paisaxísticos ou outros relevantes.

3. Postes e elevadores mecánicos.

Estímase que a instalación de rodrigas, de guías e riostas, elevadores mecánicos para o movemento de caixas e ferramentas e doutros elementos similares, como instalacións de rega ou depósitos provisionais, etc. son consubstanciais ao desenvolvemento da actividade e, polo tanto, non precisan de autorización para a súa instalación, retirada, reforma ou reparación. Porén, co obxecto da súa mellor integración, estes elementos usarán preferentemente materiais naturais ou, de ser o caso, materiais que non teñan unha incidencia na súa percepción que deturpe os seus valores. Por tal razón serán asumibles materiais plásticos ou metálicos, sempre que o seu acabado non sexa rechamante ou brillante. Empregaranse tons mates e sen brillos ou pintaranse en cores negras, verdes ou térreas. Evitarase o uso de materiais non axeitados ou a reciclaxe de elementos de construción que non estean deseñados para a súa función.

Os elevadores mecánicos buscarán o menor trazado e percorrido, nas proximidades dos accesos e pistas, mantendo a estrutura de socalcos existente. Reducirán o seu largo ao mínimo necesario, non superior a 1 m, e procurarán seguir trazados perpendiculares á liña de pendente e non trazados diagonais.

4. Pechamentos.

Na paisaxe dos socalcos non adoitan existir os pechamentos de parcela, pola súa propia configuración. Evitaranse os pechamentos de telas metálicas con acabamento plástico e os pechamentos opacos e macizos. Cando a actividade, especialmente a gandeira, o requira, o uso de cerramentos ou valados que respondan aos modelos identificados na Guía de caracterización e integración paisaxística de valados, coa preferencia dos valados vexetais, aínda que reforzados por estruturas de madeira e mallas metálicas sinxelas, non precisará da autorización da DXPC.

5. Depósitos e instalacións provisionais.

No caso de instalacións provisionais, sobre todo os depósitos para rega ou os asociados a tratamentos fitosanitarios, e tomando en conta a limitación que supón manter as súas condicións de funcionamento, serán dispostos en lugares discretos, sen estruturas de carácter permanente e preverase a súa retirada cando non sexan necesarios ou preverase a súa ocultación. Na paisaxe cultural e sempre que non se afecten zonas protexidas especificamente polo seu potencial arqueolóxico, permitiranse as instalacións de abastecemento, rega e subministración eléctrica soterradas nas parcelas que non afecten o mantemento dos socalcos.

6. Pistas e accesos.

O acondicionamento de pistas e accesos particulares no interior ou arredor dos predios existentes tamén será considerado unha actividade agrícola normal, co criterio de empregar o material existente. Dadas as pendentes existentes, e para garantir a seguridade e conservación, permitirase o uso de formigón, ben que deberán usarse areas pardas na súa execución, evitar peraltes e derramamentos do material, que se limitará ao largo mínimo, estimado ao redor do 2,5 m. Este tipo de intervencións non requirirá da autorización previa.

As pistas limitaranse ás mínimas necesarias para facilitar os accesos e terán un uso preferente para a funcionalidade dos predios, o que permitirá usar magnitudes en condicións de pendente máis elevadas e de largos máis estreitos e unha mellor integración na paisaxe.

A apertura de pistas novas, accesos, comunicacións interiores e plataformas de traballo que impliquen movementos de terras si requirirá a autorización previa da DXPC.

7. Edificacións existentes non clasificadas.

No caso das edificacións existentes non clasificadas especificamente, non será necesaria a autorización da DXPC para as obras de mantemento, conservación, consolidación, restauración nin de rehabilitación. As de reestruturación tampouco precisarán da devandita autorización sempre que se limiten á reconstrución dos elementos derruídos co mesmo sistema construtivo e o uso de materiais tradicionais.

Tamén poderán realizarse pequenas ampliacións, no marco do factible pola ordenación urbanística, sen a autorización da DXPC, sempre que a edificación ampliada no seu conxunto non supere os 50 m2.

En calquera caso, todas as actuacións que se realicen no ámbito da paisaxe cultural deberán acreditar o cumprimento dos criterios e instrucións legais en materia de integración e harmonización cos valores culturais do ámbito, en concreto os criterios recollidos nos artigos 44, 46 e 89 da LPCG, con especial atención ás tipoloxías construtivas e aos materiais tradicionais. Como referencia e orientación a este respecto empregarase a Guía de boas prácticas para a intervención nos núcleos rurais e o tomo V da Guía de cor e materiais de Galicia promovidas pola Consellería de Medio Ambiente e Ordenación do Territorio.

As actuacións sobre edificacións existentes que supoñan unha superficie final superior aos 50 m2, así como as obras de reconstrución ou de reestruturación de carácter global ou significativo si requirirán a autorización previa da DXPC.

C) Condicións adicionais para as novas construcións nos ámbitos de muras e socalcos tradicionais da paisaxe cultural: adegas de garda e outras instalacións.

1. Adegas de garda: as construcións localizadas no ámbito máis singular da paisaxe cultural que son os socalcos tradicionais, adoitan ser edificacións tradicionais de escaso tamaño e sinxeleza construtiva cun uso complexo necesario para o axeitado desenvolvemento da actividade agrícola, e que se sitúan no ámbito das propias producións dos terreos socalcados, cómpre establecer unhas medidas precisas con carácter xeral no referido ao seu uso:

– O seu uso implica, de forma eventual, pero repetida, a presenza de persoas con carácter habitual, que por concentrar en xornadas continuas o seu traballo, pode implicar a necesaria localización de servizos propios para o confort, como son os aseos e os medios para poder preparar alimentos, sen que iso implique un uso coma vivenda.

– Que son compatibles coa actividade agraria e non precisarán de autorización da DXPC as intervencións que teña por obxecto a mellora ou implantación das condicións sanitarias que sexa necesario asegurar, o seu acondicionamento para a estadía das persoas, ademais dos apeiros e ferramentas necesarias. Estas actuacións requirirán o uso de materiais, técnicas e sistemas tradicionais, polo que a execución de chemineas, a ampliación de ocos e as actuacións que supoñan un efecto sobre a súa apreciación exterior, requirirán da autorización previa da DXPC.

– Tamén se estiman compatibles co desenvolvemento da actividade agrícola aquelas actividades relacionadas coa venda, a exposición, a interpretación do produto, a recepción de visitantes e os servizos básicos para atender as súas necesidades.

Considérase que estas actividades poden complementar o exercicio da actividade principal que, polo seu interese cultural e as súas singularidades, pode incidir tanto na mellora das condicións das persoas que a practican, colaborando ao seu exercicio responsable e sustentable, como o interese das persoas que visiten o lugar.

No relativo ás condicións físicas destas construcións, que poden encadrarse na denominación de adegas ou bodegas de garda, establécense unhas medidas básicas que teñen por obxecto por unha banda asegurar o mantemento da tipoloxía tradicional e por outra mellorar as súas condicións de integración.

No caso de que as propostas supoñan unhas condicións diferentes das descritas, as intervencións de calquera tipo sobre edificacións existentes ou novas construcións sobre os socalcos requirirían da autorización previa da DXPC, que as podería condicionar, limitar ou mesmo prohibir se non quedan garantidas as devanditas condicións de integración:

– Nas adegas que se localicen nos propios socalcos a súa construción estará xustificada pola existencia da actividade agrícola e non se autorizarán novas construcións se existisen outras nos mesmos predios.

– As súas dimensións de referencia non debera superar os 50 m2 de superficie cuberta. Non se computarán para estes efectos as superficies soterradas, con independencia da extensión e sempre que se adapten ás condicións do sistema de terrazas e muras.

– A súa ocupación en planta axustará a súa posición e dimensións ás dos bancais en que se localiza, procurando o soterramento da parede paralela á pendente máis elevada, sen prexuízo de que poida aproveitarse de forma soterrada toda a superficie necesaria.

– O material para a súa construción ou restauración será preferentemente a técnica da pedra en seco para os muros, coa pedra segundo a zona, e cuberta a unha única auga, no sentido da pendente, de lousa ou tella segundo a zona. Prohíbese o uso como material de acabamento do bloque ou muro de formigón ou do ladrillo cerámico. Poderá autorizarse o uso doutros materiais sempre que sexa convenientemente xustificado, o que será tamén factible para o material e forma da cubrición, sempre cun carácter excepcional que tome en consideración a posición, a visibilidade, a funcionalidade e especiais condicións que deban ser avaliadas.

– A execución ou pistas de acceso ou plataformas definitivas que impliquen a modificación da disposición dos terreos será excepcional e poderá ser limitada ou prohibida se o seu impacto non pode ser integrado ou asumido por medio de medidas correctoras específicas.

– Con independencia da súa viabilidade, si poderán ser executados os pasos, escalas e camiños de paso para persoas, así como a instalación complementaria de pérgolas abertas ou sen cubrir, de reducidas dimensións, complementarias e anexas a estas construcións, sen necesidade da autorización previa da DXPC.

2. Construcións de carácter complementario á explotación: a construción doutro tipo de instalacións, de maior tamaño e carácter industrial, ligadas ao almacenamento, embotellamento ou outras actividades de carácter máis específico e cuns especiais requirimentos, localizarase preferentemente fóra do ámbito da paisaxe cultural. Para o caso das instalacións existentes, avaliaranse as intervencións necesarias para o seu uso e mantemento no marco dun proxecto global que prevexa a mellora das condicións de integración.

Outro tipo de instalacións de nova planta só serán viables a través dunha planificación específica, con carácter global, en que se acrediten os especiais beneficios para a paisaxe cultural e as comunidades locais, proxectos que propoñan unha política xeral de explotación sustentable dos recursos, dos sistemas construtivos, no uso da enerxía e na planificación complementaria dunha actividade social e cultural que revertan directamente no territorio da Ribeira Sacra. Polo seu carácter excepcional, estas actuacións deberían contar, ademais de coa autorización da DXPC, co informe favorable de, cando menos, unha das institucións asesoras e consultivas previstas na LPCG.

3. Instalacións: os traballos relacionados coa operación, mantemento e conservación das infraestruturas relacionadas coas comunicacións e a produción e transporte de enerxía existentes e en uso non estarán sometidas á autorización da DXPC nin no ámbito da paisaxe cultural nin na zona de amortecemento.

Non será necesaria a autorización nas intervencións directamente ligadas coa actividade das instalacións dedicadas á produción de enerxía, sobre todo as presas dos encoros e os seus elementos de control, as súas comportas, canles e conducións, as centrais e edificios auxiliares (almacéns, talleres, estacións de medición) e subestacións existentes.

Tampouco será necesaria a autorización para os traballos de conservación e mantemento, nin para as actuacións de restauración, consolidación nin rehabilitación das edificacións que forman parte dos poboados industriais ligados a estas explotacións, agás que se clasificasen de forma específica no seu conxunto, como o poboado dos Covallos en Montefurado ou a capela dos Peares. Polos seus especiais valores como mostra dunha tipoloxía específica do patrimonio arquitectónico, poderá preverse a súa clasificación específica a través dos procedementos legais vixentes.

As ampliacións ou reestruturación das edificacións e construcións existentes si requirirán da autorización previa a DXPC.

No caso das redes e tendidos para o seu transporte, cando se produzan cambios nas dimensións e materiais dos soportes non será precisa a autorización previa da DXPC sempre que os novos elementos sexan da mesma ou menor dimensión ou se reduza o seu número minorando o impacto global da instalación.

Porén, cando sexa preciso incorporar novos elementos auxiliares non previstos cunha evidente presenza física, ou cando se afecte o subsolo en ámbitos baixo cautela pola súa potencialidade arqueolóxica, si será precisa a autorización da DXPC.

A tramitación ambiental e valoración das medidas de protección e correctoras de carácter xeral que se teñan imposto para os efectos da explotación dos recursos hidrolóxicos existentes, e no marco das limitacións temporais e tempos de concesión legal vixentes, non implica en ningún caso que a execución específica das intervencións non requira da autorización previa da DXPC, tal como indica o artigo 34.1 da LPCG.

4. Embarcadoiros e miradoiros: no relativo aos embarcadoiros e miradoiros localizados nos ámbitos da paisaxe cultural, non será precisa unha autorización da DXPC para o uso e reparación das instalacións existentes, e non existirá tampouco inconveniente na utilización das estruturas tradicionais existentes para tal fin.

Porén, dado o seu potencial impacto ou o das infraestruturas necesarias para o seu uso, en especial as vías de acceso, as superficies de aparcadoiro e intercambio de vehículos e outras edificacións complementarias, as novas instalacións deste tipo requirirán da autorización da DXPC.

En calquera caso, xúlgase necesaria a consideración en conxunto deste tipo de instalacións polo que poderá condicionarse a súa instalación, limitarse ou mesmo prohibirse, e, se é o caso, os documentos que se elaboren para a axeitada xestión da paisaxe cultural deberán incorporar un estudo conxunto do impacto ambiental deste tipo de instalacións, da súa viabilidade e da súa necesidade, de tal forma que se evite a deterioración do territorio pola súa profusión.

ANEXO VII

Delimitación da paisaxe cultural e da zona de amortecemento

– Delimitación da paisaxe cultural da Ribeira Sacra.

A delimitación da paisaxe cultural da Ribeira Sacra inclúe un ámbito territorial completo cunhas características homoxéneas nos aspectos xeográficos, naturais e históricos. Froito da gran variedade de valores que atesoura este territorio, existen xa na actualidade numerosas figuras de protección, tanto declaracións singulares do patrimonio cultural arquitectónico, etnolóxico e arqueolóxico, como outras derivadas das perspectivas do patrimonio natural ou da paisaxe.

Existen zonas de especial protección dos valores naturais, espazos Rede Natura, protección da flora e fauna e áreas de especial interese paisaxístico. Todas estas afeccións, entre outras, foron estudadas e recollidas para formular as propostas deste documento. Para afrontar o coñecemento e achegamento a unha delimitación apropiada da paisaxe cultural definiuse unha área de estudo inicial do conxunto de 25 concellos que se consideran como constituíntes da Ribeira Sacra, e que pertenecen a algunha das ferramentas de xestión existentes como o Consorcio de Turismo da Ribeira Sacra, o Xeodestino Ribeira Sacra ou a Denominación de Orixe Ribeira Sacra, xa que nun ou noutro ou en todos eles existe unha vontade de pertenza e recoñecemento baixo esta figura de identidade.

Debe comprenderse a delimitación da protección da Ribeira Sacra non como unha delimitación excluínte ou administrativa dos territorios que poden identificarse co termo, senón como unha ferramenta de salvagarda dos seus aspectos máis específicos e singulares, ou aqueles que, en virtude da súa natureza excepcional, poden resultar máis sensibles ou precisar dunha maior atención. Por tal motivo, o que se establece coa delimitación é unha zonificación representativa na súa integridade da totalidade do conxunto, por presentarse neste ámbito a totalidade dos aspectos de valoración cultural da paisaxe, ben que naturalmente complementados por outros ao seu redor. Así, a delimitación corresponde con tres zonas diferenciais, establecendo medidas concretas e específicas de protección para as dúas primeiras, e sendo a terceira a que debe centrar o obxecto das ferramentas de xestión:

1. Paisaxe cultural declarada ben de interese cultural: delimitada por uns límites basicamente xeográficos, que marcan unha liña de coherencia formal de aspectos máis territoriais, esencialmente os socalcos nas abas máis peadas.

2. Zona de amortecemento: delimitada como o ámbito parroquial propio da zona sometida ao réxime de BIC, polas súas relacións propias de carácter máis inmaterial e organizativo.

3. Territorio da Ribeira Sacra: composto pola totalidade dos concellos de Carballedo, Castro Caldelas, Chantada, Esgos, Montederramo, Nogueira de Ramuín, Pantón, Parada de Sil, Paradela, Monforte de Lemos, A Peroxa, A Pobra do Brollón, A Pobra de Trives, Portomarín, Quiroga, Ribas de Sil, San Xoán de Río, O Saviñao, Sober, Taboada, A Teixeira e Xunqueira de Espadanedo.

A paisaxe cultural da Ribeira Sacra está tamén atravesada polo Camiño de Santiago denominado Camiño de Inverno, recoñecido no artigo 73 LPCG. Porén, non se recolle o seu trazado nin a delimitación do seu territorio xa que a dita lei prevé un procedemento específico para iso no seu artigo 76, e posto que o seu alcance e réxime teñen unhas especificidades que obrigan a un expediente separado.

– Límites principais da paisaxe cultural.

Os límites desta vasta área teñen a súa armadura nos propios trazados dos ríos Sil e Miño, e desde o seu eixe o territorio esténdese polas pendentes de muras ou socalcos que as moldean e que logo sucan camiños e pontes, estradas e ferrocarrís, e outros ríos que as presas amansan, preservando baixo as súas augas unha paisaxe fosilizada. O patrimonio construído material e intanxible de edificios e lendas conforma o genius loci do lugar. Sobre o terreo, a delimitación da paisaxe cultural da Ribeira Sacra proposta configúrase cos seguintes límites:

Ao norte o canón do Miño limitado pola presa de Belesar, nas parroquias de Rebordaos no Saviñao e Pesqueiras en Chantada, no cal se conxungan as extraordinarias e complexas relacións da construción do territorio, humanizado en socalcos de viño e impresionado no muro parabólico da presa que coroa a área. Ao sueste, o canón do Sil limitado polas parroquias de Vilachá na Pobra do Brollón e Torbeo en Ribas de Sil. Dun lado, o magnífico exemplo do conxunto das Adegas de Vilachá de Salvadur e ao sur Torbeo, en que se manifestan de forma impoñente os cóbados do Sil. Ao suroeste marcaríase o terceiro pé da delimitación nos elementos asociados dos leitos dos ríos, na parroquia dos Peares, na Peroxa, e lindeiros, no cal se produce a conxunción de provincias, parroquias e ríos Miño e Sil.

Sendo os tres anteriores os vértices da figura, o seu perímetro estaría definido pola liña de bordo da bocarribeira, o lugar onde se produce a vertixinosa caída de pendentes, incorporando as peadas abas que acollen os socalcos, e que se asumen como a liña ou espazo que identifica un uso intensivo do territorio, no cambio de pendente, e que a xeografía e o río caracterizan cun microclima e condicións de traballo e manexo diferenciadas.

– Criterios da delimitación da paisaxe cultural.

Os criterios para a delimitación fundaméntanse no concepto de paisaxe cultural, que integra a relación do home e a natureza, identificada como unha paisaxe cultural orgánica e viva que conserva unha función social contemporánea vinculada aos modos de vida tradicionais e que prosegue no seu proceso evolutivo e ao mesmo tempo presenta probas materiais manifestas de interese sobranceiro dese proceso evolutivo ao longo do tempo.

O obxectivo desta delimitación é fixar o límite dos valores principais para protexer que se dividen en tres grupos: naturais, nos cales se combinan factores climáticos, xeomorfolóxicos, acuáticos e biolóxicos; culturais, en relación cos bens existentes coa máxima protección e outros elementos relixiosos, seculares e etnolóxicos; e mixtos, que reflicten a interacción home-natureza na construción deste territorio. A extensión dunha paisaxe cultural orgánica, viva no sustento do tradicional, respectuosa coas pegadas que testemuñan o seu devir e que dirixen o seu futuro, fundaméntase na súa funcionalidade e na súa intelixibilidade: o ámbito elixido representa a totalidade da paisaxe cultural que ilustra, aínda que esta efectivamente é máis extensa.

A delimitación fundaméntase no estudo conxunto de todas as variables para tratar de obxectivar tanto os fitos límite (Belesar, Os Peares e Torbeo) como a liña que debe representar un límite tanxible que se materialice no espazo. A paisaxe é unha longa liña flexible co seu eixe das canles do Miño e do Sil ata a súa confluencia, que son o fío condutor do territorio e dos seus elementos máis significativos.

Para abranguer os tres grupos de valores principais tivéronse en conta os seguintes criterios:

1. O límite entre a ribeira e a bocarribeira: este límite resulta da análise do mapa de pendentes, chegando á conclusión de que a ribeira dos canóns está formada polas pendentes superiores ao 30 %, sendo a bocarribeira caracterizada, ao contrario, con pendentes inferiores a este valor. Aproximándose a este límite, fíxase un trazado con base nos elementos físicos máis próximos: camiños que discorren a unhas cotas homoxéneas e que se poden percibir por si mesmos como o límite da bocarribeira, e sendeiros ou camiños de terra no caso de inexistencia dos anteriores; correntes naturais de auga, tal como aparecen na imaxe de satélite ou no parcelario; elementos xeomorfolóxicos destacables como fitos na percepción do territorio, como picos, portos ou ladeiras, e finalmente os principais miradoiros recoñecidos pola súa relación coa apreciación da paisaxe e ferramenta para a súa compresión.

No caso de non haber ningún destes elementos próximos e para non estenderse máis aló dos canóns, a delimitación recorre aos límites de parcelario completo, ou ás subparcelas con cambio de cultivo nos ámbitos xerais. Nas zonas en que resulta aínda algún criterio complementario pola súa complexidade, como na proximidade dos núcleos de poboación, o límite trázase polas parcelas adxacentes ás construcións dentro do núcleo. Cando a delimitación recorre aos lindeiros parroquiais, empréganse os procedentes dos datos xeográficos da Xunta de Galicia, que se adoptan moi puntualmente en situacións nas cales fixar o límite cos métodos anteriores produciría distorsións na continuidade do ámbito delimitado.

Finalmente, emprégase o criterio da visibilidade en situacións singulares, como no caso da parroquia veciña dos Peares, a de Beacán (Santa María), na cal se leva o límite do BIC considerando zonas visibles desde o miradoiro principal desta zona: O Torrón, e adaptándose á rede viaria e parcelaria.

2. Bens protexidos do patrimonio cultural de Galicia: nas ribeiras dos ríos Miño e Sil hai un número elevado de bens de interese cultural xa declarados, en especial monumentos relacionados coa actividade dos mosteiros e dos priorados, pero tamén algúns conxuntos de interese polo seu valor etnolóxico sobranceiro e porque completan a descrición da identidade do territorio máis aló das dependencias do monacato. Estes elementos para os efectos dos traballos de recoñecemento e delimitación denomínanse intraámbitos. As superficie definidas para a protección destes elementos, dos cales xa existía en moitos casos ou unha delimitación específica delimitada ou un estudo sobre as relacións cos contornos nos arquivos da DXPC, incorpóranse por completo, e en casos como límites, para a protección dos valores culturais do territorio.

Este criterio tamén se emprega para a incorporación doutros bens de valor cultural catalogados que existen na área de estudo, cuxa delimitación tamén serve como referencia. Os límites adáptanse tamén, polo tanto, á delimitación e contorno establecidos en declaracións ou catalogacións previas.

3. Os socalcos: as ladeiras dos canóns caracterízaas o cultivo en socalcos. Este tipo de cultivo permanece ata os nosos días, mais non na súa completa extensión. Coa axuda de fotografías e imaxes de satélite actuais e históricas procurouse identificar a súa máxima extensión. Na maior parte, os socalcos ocupan as ladeiras máis costentas coa pendente superior ao 30 %, aínda que excepcionalmente se identifican tamén viñas máis adentro, na bocarribeira.

– Criterios da delimitación da zona de amortecemento.

Como medida complementaria, co obxecto de reforzar a protección da paisaxe cultural e as súas condicións de implantación no territorio, delimítase unha zona de amortecemento, segundo o previsto no artigo 13 da LPCG.

Para definir esta zona de amortecemento tómase como límite xeral, axeitado e operativo, o do territorio completo das parroquias afectadas pola delimitación da paisaxe cultural, xa que a parroquia representa a unidade cultural da comunidade en que se asenta, é o marco da súa identidade grupal e, así mesmo, testemuña os procesos de consolidación e xestión do territorio que se están a recoñecer como valores da paisaxe cultural da Ribeira Sacra.

As características xeográficas, sentido de pertenza e comunidade, cuns límites definidos por condicionantes xeográficos e morfolóxicos, e asentados pola tradición, fan que a escolla da entidade parroquial sexa a axeitada.

Esta zona de amortecemento e os ámbitos por ela afectados non terán a consideración de ben de interese cultural, aínda que para garantir os seus efectos determínase un réxime de protección relacionado co establecemento de medidas específicas de integración e mellora ambiental das infraestruturas, instalacións e outras intervencións que, pola súa magnitude ou características, supoñan unha afección significativa ao territorio, ás condicións de percepción do ben e á súa comprensión.

Na proposta de delimitación recóllense parroquias enteiras seguindo o criterio de límite de que se dispón na cartografía oficial da Xunta de Galicia. No cadro identifícanse con PC as que están afectadas polo réxime de protección do ben de interese cultural e ZA as da zona de amortecemento.

ANEXO VII.1

PARROQUIAS DA PAISAXE CULTURAL DA RIBEIRA SACRA

Núm.

Parroquia

Zona

Concello

Provincia

1

A Cova (San Xoán)

PC/ZA

Carballedo

Lugo

2

Chouzán (Santo Estevo)

PC/ZA

Carballedo

Lugo

3

Erbedeiro (San Pedro)

PC/ZA

Carballedo

Lugo

4

Oleiros (San Miguel)

PC/ZA

Carballedo

Lugo

5

San Romao de Campos (San Romao)

PC/ZA

Carballedo

Lugo

6

Temes (Santa María)

PC/ZA

Carballedo

Lugo

7

Veascós (Santa Mariña)

ZA

Carballedo

Lugo

8

Alais (San Pedro)

PC/ZA

Castro Caldelas

Ourense

9

Castro Caldelas (San Sebastián)

ZA

Castro Caldelas

Ourense

10

Mazaira (Santa María)

PC/ZA

Castro Caldelas

Ourense

11

Paradela (San Vicenzo)

PC/ZA

Castro Caldelas

Ourense

12

San Paio de Abeleda (San Paio)

ZA

Castro Caldelas

Ourense

13

Santa Tegra de Abeleda (Santa Tegra)

PC/ZA

Castro Caldelas

Ourense

14

Tronceda (Santiago)

PC/ZA

Castro Caldelas

Ourense

15

A Sariña (San Vicente)

PC/ZA

Chantada

Lugo

16

Belesar (San Bartolomeu)

PC

Chantada

Lugo

17

Camporramiro (Santa María)

PC/ZA

Chantada

Lugo

18

Líncora (San Pedro)

PC/ZA

Chantada

Lugo

19

Nogueira de Miño (Santa María)

PC/ZA

Chantada

Lugo

20

Pesqueiras (Santa María)

PC/ZA

Chantada

Lugo

21

Sabadelle (Santa María)

ZA

Chantada

Lugo

22

San Fiz de Asma (San Fiz)

PC/ZA

Chantada

Lugo

23

Santiago de Arriba (Santiago)

PC/ZA

Chantada

Lugo

24

Vilaúxe (San Salvador)

ZA

Chantada

Lugo

25

Marcelle (San Miguel)

PC/ZA

Monforte de Lemos

Lugo

26

Rozavales (Santa María)

ZA

Monforte de Lemos

Lugo

27

Vilamarín (San Fiz)

PC/ZA

Monforte de Lemos

Lugo

28

Cerreda (Santiago)

PC/ZA

Nogueira de Ramuín

Ourense

29

Moura (San Xoán)

PC/ZA

Nogueira de Ramuín

Ourense

30

Santo Estevo de Ribas de Sil (Santo Estevo)

PC/ZA

Nogueira de Ramuín

Ourense

31

Vilar de Cerreda (Santa Baia)

PC/ZA

Nogueira de Ramuín

Ourense

32

Viñoás (Santa María)

ZA

Nogueira de Ramuín

Ourense

33

Acedre (San Romao)

PC/ZA

Pantón

Lugo

34

Atán (Santo Estevo)

PC/ZA

Pantón

Lugo

35

Cangas (Santiago)

PC/ZA

Pantón

Lugo

36

Frontón (San Xoán)

PC/ZA

Pantón

Lugo

37

Pombeiro (San Vicente)

PC/ZA

Pantón

Lugo

38

Ribeiras de Miño (Santo André)

PC

Pantón

Lugo

39

Vilar de Ortelle (Santiago)

PC/ZA

Pantón

Lugo

40

Caxide (Santa Cristina)

PC/ZA

Parada de Sil

Ourense

41

Chandrexa (Santa María)

PC/ZA

Parada de Sil

Ourense

42

Forcas (San Mamede)

PC/ZA

Parada de Sil

Ourense

43

Parada de Sil (Santa Mariña)

PC/ZA

Parada de Sil

Ourense

44

Sacardebois (San Martiño)

PC/ZA

Parada de Sil

Ourense

45

San Lourenzo de Barxacova (San Lourenzo)

PC

Parada de Sil

Ourense

46

Beacán (Santa María)

PC/ZA

A Peroxa

Ourense

47

Celaguantes (San Xulián)

ZA

A Peroxa

Ourense

48

Os Peares (Nosa Señora do Pilar)

PC

A Peroxa

Ourense

49

Vilachá (San Mamede)

PC/ZA

A Pobra do Brollón

Lugo

50

Augas Mestas (Santiago)

ZA

Quiroga

Lugo

51

Torbeo (Santa María)

PC/ZA

Ribas de Sil

Ourense

52

Vilardá (Santa María)

ZA

San Xoán de Río

Ourense

53

A Cova (San Martiño)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

54

Diomondi (San Paio)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

55

Fión (San Lourenzo)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

56

Louredo (Santiago)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

57

Mourelos (San Xulián)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

58

Rebordaos (Santalla)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

59

Rosende (Santa Mariña)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

60

Santo Estevo de Ribas de Miño (Santo Estevo)

PC/ZA

O Saviñao

Lugo

61

Amandi (Santa María)

PC/ZA

Sober

Lugo

62

Anllo (Santo Estevo)

PC/ZA

Sober

Lugo

63

Barantes (San Xoán)

PC/ZA

Sober

Lugo

64

Bolmente (Santa María)

PC/ZA

Sober

Lugo

65

Doade (San Martiño)

PC/ZA

Sober

Lugo

66

Lobios (San Xillao)

PC/ZA

Sober

Lugo

67

Pinol (San Vicente)

PC/ZA

Sober

Lugo

68

Rosende (San Miguel)

PC/ZA

Sober

Lugo

69

San Martiño de Anllo (San Martiño)

PC/ZA

Sober

Lugo

70

Santiorxo (San Xurxo)

PC/ZA

Sober

Lugo

71

A Abeleda (Santa María)

PC

A Teixeira

Ourense

72

Cristosende (Santa María)

PC/ZA

A Teixeira

Ourense

73

Fontao (San Bartolomeu)

PC

A Teixeira

Ourense

74

Lumeares (San Salvador)

PC/ZA

A Teixeira

Ourense

75

Montoedo (Santa Mariña)

PC/ZA

A Teixeira

Ourense

76

Pedrafita (San Martiño)

PC/ZA

A Teixeira

Ourense

ANEXO VII.2

CARACTERÍSTICAS XERAIS DA DELIMITACIÓN

Área delimitada total

Superficie individual (ha)

Superficie total (ha)

Paisaxe cultural

BIC

16.447

17.973

Exoámbitos

1.526

Zona de amortecemento

31.979

31.979

Área de estudo

298.614

298.614

Perímetro delimitado

km

km totais

Paisaxe cultural

BIC

273

341

Exoámbitos

68

Zona de amortecemento

204

204

Medidas internas

km

km totais

Mín.

Mín.

BIC

55

1

6

Zona de amortecemento

58

3

15

Entidades

Concellos

Parroquias

Núcleos

BIC

22

76

167

Zona de amortecemento

456

missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file
missing image file