Mario Alberto Nobre Lopes Soares (Lisboa, 1924).
Presidente da República de Portugal
Fillo do ministro de Colonias da I República portuguesa e fundador do Colexio Moderno de Lisboa, João Lopes Soares, feito que marcará desde moi novo a súa vocación política, realiza os seus estudos universitarios nas facultades de Letras e Dereito de Lisboa.
Durante o seu exilio francés foi docente nas universidades de Vincennes, Rennes e A Sorbona.
Desde 1957 exerce como avogado e consegue unha grande proxección internacional como representante da familia do Xeneral Humberto Delgado, candidato á Presidencia da República asasinado en España pola policía política do ditador Salazar. Como consecuencia da súa actividade é encarcerado 13 veces, deportado sen xuízo, en 1968, á illa de São Tomé, e obrigado a exiliarse en 1970.
Mário Soares é unha figura clave para comprender a historia recente de Portugal. En 1973, en Alemaña, funda o Partido Socialista Portugués. Vicepresidente da Internacional Socialista, entre 1974 e 1986, é varias veces ministro nos primeiros gobernos tras a Revolución dos Caraveis. Tres veces primeiro ministro e dúas veces presidente da República portuguesa, é o impulsor da adhesión á CEE.
Mario Soares participou en numerosas comisións de organismos internacionais e actualmente segue en activo, a través da Presidencia da Fundación que leva o seu nome.
Autor de 13 libros sobre historia de Portugal e teoría xurídica e política, Mario Soares foi recoñecido, ademais de coa Medalla de Ouro de Galicia, co Premio Europeo Robert Schumann, co Príncipe de Asturias de Cooperación Internacional e cos doutoramentos honoris causa de 36 universidades de todo o mundo, entre outras distincións.